1. O God, u ken my sit en opstaan;

my gaan en lê dié het u afgemeet.

U ondersoek my, ken al my gedagtes;

als wat ek sê, als wat ek doen,

is wat u weet.

En u het reeds voor my geboorte op my gelet,

my embrio gesien.

Ja, elke deel was in u boek geskrywe.

Ek loof u werke, ek wil u

vir ewig dien.

U kennis, God, is groot en is verstommend;

dit gee vertroosting, maak my hart so bly.

Ek hoef ook nooit die duisternis te vrees nie,

want u, o God, is altyd naby my.

Waar kan ek van u skuil, Jehovah?

Waar kan ek vlug, weg van u aangesig?

Nie na die hemel, nie eens na die Graf nie,

want selfs die duisternis vir u

is soos die lig.