Тәсәввүр едирсиниз, Ҝүнәш Јер үзүнә ишыг сачмасајды, һәјат неҹә оларды? Ҝүнәш енержиси сајәсиндә ағаҹлар јарпаглајыр, чичәк ачыр, мер-мејвә ҝәтирир, тохум верир. Һәмчинин бу енержи сајәсиндә ағаҹын көкү торпагдан сују совуруб јарпаглара өтүрүр, орадан да су һаваја бухарланыр.

Јағыш Аллаһын немәтидир. Бунун сајәсиндә торпаг бизә гида јетирир. Аллаһ ҝөјдән јағыш јағдырыр, бәрәкәтли мөвсүмләр вә бол-бол гидалар верир, үрәјимизи шадлыгла дојдурур.

Адәтән аталар аиләсинин јемәк-ичмәји, әјин-башына ҝөрә нараһат олур. Амма ҝөрүн Мүгәддәс Јазыларда нә дејилир: «Гушлара фикир верин. Онлар нә әкир, нә бичир, нә дә анбара мәһсул топлајырлар. Бунунла белә, сизин ҝөјдәки Атаныз онлары једиздирир. Мәҝәр сиз онлардан гијмәтли дејилсиниз?» (Мәтта 6:25, 26).

«Занбагларын неҹә бој атдығына фикир верин... Буну билин ки, һеч Сүлејман да бүтүн ҹаһ-ҹалалында бунлардан бири кими ҝејинмәмишдир. Әҝәр Аллаһ бу ҝүн вар олуб сабаһ оҹаға атылаҹаг чөл отуну белә ҝејиндирирсә,.. мәҝәр сизи ҝејиндирмәјәҹәк?» (Мәтта 6:28—30).

Әҝәр Аллаһ бизим рузимизи, ҝејимимизи јетирирсә, демәли, башга зәрури тәләбатларымызы да тәмин етмәјә көмәк едә биләр. Әҝәр Аллаһын дедијини етсәк, корлуг чәкмәјәк дејә, әлимизин зәһмәтинә бәрәкәт верәҹәк вә ја бизә иш тапмаға көмәк едәҹәк (Мәтта 6:32, 33).

Ҝүнәши, јағышы, гушлары, чичәкләри сејр едәндә, мәҝәр, гәлбимиз Аллаһ севҝиси илә долмур?! Нөвбәти мәгаләдә ҝөрәҹәјик ки, Јарадан Өз бәндәләрилә неҹә үнсијјәт гурур.