Контентә кеч

Мүндәриҹаты ҝөстәр

ХОШБӘХТЛИК ЈОЛУ

Мәһәббәт

Мәһәббәт

БӘШӘРИЈЈӘТ МӘҺӘББӘТӘ МӨҺТАҸДЫР. Мәһәббәт олмајан јердә һеч бир никаһ, аилә, јахуд достлуг мөһкәм ола билмәз. Одур ки, мәһәббәт инсанын әгли сағламлығы вә хошбәхт олмасы үчүн зәруридир. Бәс «мәһәббәт» нәдир?

Романтик мәһәббәтин өз јери олса да, бурада сөһбәт мәһәббәтин даһа үстүн нөвүндән ҝедир. Бу ҹүр мәһәббәт инсаны сәмими гәлбдән башгаларынын гајғысына галмаға, һәтта онларын рифаһыны өзүнүнкүндән үстүн тутмаға тәшвиг едир. Илаһи принсипләрә сөјкәнән бу мәһәббәт өзүнү үлфәтдә, исти мүнасибәтдә ҝөстәрә билир.

Мәһәббәтә верилән бир ҝөзәл тәриф белә сәсләнир: «Мәһәббәт сәбирли вә хејирхаһдыр. Мәһәббәт пахыл дејил, ловғаланмыр, гүррәләнмир, налајиг давранмыр, өз хејрини ҝүдмүр, тез өзүндән чыхмыр, она едилән пислијин һесабыны тутмур. Һагсызлыға севинмир, әксинә, һәгигәтә шадланыр. Һәр шејә гатлашыр... һәр шејә үмид едир, һәр шејә дөзүр. Мәһәббәт һеч вахт түкәнмир» (1 Коринфлиләрә 13:4—8).

Әсл мәһәббәт нәинки «түкәнмир», әксинә заманла даһа да ҝүҹләнир. Үстәлик, сәбирли, хејирхаһ, бағышлајан олдуғу үчүн «камил бирлик јарадыр» (Колослулара 3:14). Бир-биринә белә мәһәббәт бәсләјән кәсләрин мүнасибәти мөһкәм вә хошбәхт олур, һәтта һәр биринин мәнфи ҹәһәтинин олмасына рәғмән. Мәсәлән, ҝөтүрәк никаһ гурулушуну.

«КАМИЛ БИРЛИК»

Аллаһын Кәламында никаһла бағлы ваҹиб принсипләр јер алыр. Мәсәлән, орада јазылыб: «Инсан өз ата-анасыны тәрк едиб арвадина бағланаҹаг вә икиси бир бәдән олаҹаг... Буна ҝөрә дә Аллаһын бир бојундуругда бирләшдирдијини гој һеч кәс ајырмасын» (Мәтта 19:5, 6). Бу ајәләрдә азы ики ваҹиб принсипи вурғуламаг олар.

«ИКИСИ БИР БӘДӘН ОЛАҸАГ». Никаһ инсанларын саһиб ола биләҹәји ән мәһрәм иттифагдыр. Мәһәббәт никаһы хәјанәтдән, башга сөзлә, әр вә ја арвадын кәнар бири илә «бир бәдән» олмасындан һифз едир (1 Коринфлиләрә 6:16; Ибраниләрә 13:4). Сәдагәтсизлик исә етибары сарсыдыр вә аиләнин дағылмасына сәбәб олур. Үстәлик, аиләдә ушаглар варса, ола билсин, онлар психоложи травма алыр, өзләрини севҝидән мәһрум, мүдафиәсиз һисс едир вә күскүн бөјүјүрләр.

«АЛЛАҺЫН БИР БОЈУНДУРУГДА БИРЛӘШДИРДИЈИНИ ГОЈ ҺЕЧ КӘС АЈЫРМАСЫН». Никаһ һәмчинин мүгәддәс иттифагдыр. Буну дәрк едән ҹүтлүкләр никаһларыны горумаг үчүн әлләриндән ҝәләни едир. Онлар проблемләр јаранан заман ајрылмаға бәһанә ахтармырлар. Чүнки араларындакы мәһәббәт мөһкәм вә сарсылмаздыр. Белә мәһәббәт «һәр шејә гатлашыр», аиләдә сүлһү вә бирлији горумагдан өтрү проблемләрдән чыхыш јолу тапмаға көмәк едир.

Валидејнләр арасында фәдакар мәһәббәтин олмасы ушаглара мүсбәт тәсир ҝөстәрир. Ҹесика адлы бир гыз дејир: «Валидејнләрим арасында әсл мәһәббәт вә һөрмәт вар. Анамын атама һөрмәтсизлик етдијини ҝөрмәмишәм. Хүсусилә дә, онун бизим јанымызда атама олан мүнасибәти мәни валеһ едир, мән дә онун кими олмаг истәјирәм». 

Мәһәббәт Аллаһын ән башлыҹа хүсусијјәтидир. Мүгәддәс Китабда јазылыб: «Аллаһ мәһәббәтдир» (1 Јәһја 4:8). Буна ҝөрә дә тәәҹҹүблү дејил ки, Јеһова «хошбәхт Аллаһ» адланыр (1 Тимутијә 1:11). Биз дә Јараданымызын хүсусијјәтләрини, хүсусилә дә мәһәббәт хүсусијјәтини тәглид етсәк, хошбәхт оларыг. Ефеслиләрә 5:1, 2 ајәләриндә јазылыб: «Аллаһын севимли өвладлары кими Она бәнзәмәјә чалышын».