“ASIN ta’no ta habo mo nang magsamba sa mga apuon mo?” an hapot kan sakong ina. “Dai mo aram na kun mayo sinda mayo ka man digdi? Dai ka matanaw nin utang na buot sa sainda? Paano mo nakakayang baliwalaon an haloy nang kostumbre kan pamilya ta? Kun dai mo na sinda tatawan nin onra, garo mo man sana sinabing daing data an pagsamba ta.” Tapos, nagparahibi na si Mama.

Bako man talagang arog kaiyan magtaram si Mama. Siya pa ngani an nagpa-Bible study sa sako, dawa aram kong ginibo niya idto para makalibre siya sa inaalok na pag-adal sa saiya. Masinunod ako sa saiya puon pa kaidto, asin ngunyan, nasasakitan akong suwayon siya. Pero, kaipuhan kong gibuhon ini para mapaugma si Jehova. Kun dai ako pinakusog ni Jehova, dai ko magigibo iyan.

Arog kan dakul na tawo sa Japan, mga Budista kami. Pero sa duwang bulan pa sanang pakipag-adal ko sa mga Saksi ni Jehova, nakumbinsir na ako na totoo an Bibliya. Kan maaraman kong igwa ako nin Ama sa langit, gustong-gusto kong mamidbid siya. Maugma ming pinag-uulayan ni Mama an mga nanunudan ko. Nagpuon akong mag-atender sa mga pagtiripon sa Kingdom Hall pag Domingo. Huling mas naaaraman ko na an katotoohan, sinabi ko ki Mama na dai na ako maiba sa mga ritwal kan Budismo. Bigla na sanang nagbago si Mama. “Kasusupgan sa pamilya kun igwa nin saro na mayo nin pagkamuot sa mga apuon,” an sabi niya. Sinabihan niya ako na magpundo na sa pag-Bible study asin pag-atender sa mga pagtiripon. Dai ko lamang naisip na masasabi ini sako ni Mama! Garo bako siya si Mama.

Naaraman ko sa Efeso kapitulo 6 na gusto ni Jehova na sunudon ko an sakong mga magurang. Kampi si Papa ki Mama. Inisip ko kan inot na kun madangog ako sa sainda, dadangugon man ninda ako asin magigin matuninong giraray an pamilya mi. Saro pa, madali na an entrance exam sa hayskul, kaipuhan kong pag-andaman iyan. Kaya sa laog nin tulong bulan, nag-uyon akong gibuhon an sinabi ninda. Pero nanuga ako ki Jehova na pakatapos kaiyan, maatender giraray ako sa pagtiripon.

Sala an nagin desisyon ko. Taano? Duwang dahilan. Inot, paghuna ko dai mabago an sabuot ko sa paglilingkod ki Jehova sa laog kan tulong bulan na iyan. Pero nangluya ako sa espirituwal, asin luway-luway na naparayo ki Jehova. Ikaduwa, imbes na dangugon man an gusto ko, lalo pa akong ginipit ni Mama asin Papa na ipundo na an gabos na ginigibo ko may koneksiyon sa tunay na pagsamba.

Sa Kingdom Hall, dakul akong namidbid na kinokontra man kan pamilya ninda. Siniyerto ninda sa sako na papakusugon ako ni Jehova. (Mat. 10:34-37) Idinuon ninda sa sako na ako an panginot na makakatabang sa pamilya ko na makamtan an kaligtasan. Kaya puon kaidto, udok akong namibi ki Jehova para manudan kong manarig sa saiya.

Lain-lain na klase nin pagkontra an ginigibo ninda. Si Mama, makikimahirak na magpundo na ako sa pakipag-adal tapos makikipangatanusan sa sako. Sa parati, dai na sana ako naggigirong. Minasagkod kaya sa diriskutiran pag nagtaram ako huling gusto ming patunayan na pareho kami tama. Narealisar ko ngunyan na kun irinespeto ko kutana an paniniwala saka namamatian ni Mama, nagin kalmado gayod an sitwasyon. Dinagdagan ninda an mga gibuhon ko sa harong para dai ako makahali. Kun minsan, dai ninda ako pinapalaog sa harong o dai ninda ako tinatadaan nin kakanon.

Naghagad si Mama nin tabang sa iba para kumbinsiron ako. Nakiulay siya sa maestro ko pero nagsayuma ining tabangan siya. Iiniba ako ni Mama sa manedyer niya sa trabaho para kumbinsiron ako na daing serbi an gabos na relihiyon. Pag nasa harong, inaapudan niya sa telepono an mga kaparyente mi asin naghihibing nakikimahirak na tabangan siya sa problema niya sa sako. Nakukulgan an buot ko, pero sinadol ako kan mga elder na isipon ko na sana an dakul na tawo na dai tinutuyong napapatotoohan ni Mama pag iniistorya niya sa sainda an sitwasyon mi.

Dangan, gusto kan mga magurang ko na ilaog ako sa kolehiyo para itao sa sako an sa hiling nindang pinakamarahay na puturo. Gusto ninda na makahanap ako nin magayon na trabaho. Huling dai kami nakakapag-ulay na dai nagdidiskusyon,  pirang beses akong nagsurat ki Mama saka Papa para ipaliwanag an mga pasuhan ko. Naanggot na marhay si Papa asin sinabi: “Kun huna mo makakahanap ka nin trabaho, dapat makahanap ka na sa aga, ta kun dai, lumayas ka na digdi.” Namibi ako ki Jehova na tabangan ako. Kinaagahan, mantang nasa ministeryo, duwang sister an kinua akong magin tutor kan mga aki ninda. Dai naugma si Papa sa nangyari asin dai na niya ako kinakaulay o iniintindi. Sinabi ni Mama na mas marahay pang magin kriminal ako kisa magin sarong Saksi ni Jehova.

Kun beses, naiisip ko kun baga gusto ni Jehova na sumagkod digdi an pagkontra ko sa mga kagustuhan kan mga magurang ko. Kaya namibi ako ki Jehova asin hinurop-hurop an mga teksto sa Bibliya dapit sa saiyang pagkamuot. Nakatabang ini sa sako na magin mas positibo asin sabuton na kinokontra ako kan mga magurang ko huling nagmamakulog sinda sa sako. Tinabangan ako ni Jehova na maitanos an salang kaisipan ko asin maaraman an dapat kong gibuhon. Asin mantang mas nakikikabtang ako sa ministeryo, mas nagugustuhan ko iyan. Iyo, gusto ko nang magpayunir.

Kan maaraman kan ibang sister na gusto kong magpayunir, sinabi ninda sa sako na halaton ko ngunang magin kalmado na an mga magurang ko. Namibi ako ki Jehova para sa kadunungan, nag-research, pinag-isipan kun taano ta gusto kong magpayunir, asin nakipag-ulay ako sa maygurang na mga tugang. Pagkatapos, nagdesisyon ako na gustong kong paugmahon si Jehova. Saka, aram kong dai man siguradong mabago an mga magurang ko dawa dai nguna ako magpayunir.

Nagpuon akong magpayunir kan huring taon ko sa hayskul. Pagkatapos na magpayunir sa halipot na panahon, nagin pasuhan kong maglingkod sa lugar na mas dakula an pangangaipo. Pero habo ni Mama saka ni Papa na maghali ako sa harong. Kaya naghalat ako sagkod na mag-20 anyos ako. Dangan, para mabawasan an paghadit ni Mama, naghagad ako sa sangang opisina nin teritoryo na puwede kong pagboluntaryuhan sa timog na parte kan Japan ta igwa kami diyan nin mga kaparyente.

Kan nasa asignasyon na idto, ugmahon akong mahiling na mabawtismuhan an nagkapira sa Bible study ko. Huling gusto kong mapahiwas pa an paglilingkod ko, nag-adal akong mag-Ingles. Duwang espesyal payunir na brother an kakongregasyon ko kaidto. Nahihiling ko an kaigutan ninda asin kun paano ninda natabangan an iba. Kaya, nagdesisyon akong mag-espesyal payunir man. Sa panahon na iyan, duwang beses na nagkahilang nin grabe si Mama. Sa duwang pagkakataon na iyan, nagpuli ako para asikasuhon siya. Ikinangalas niya ini, asin medyo nagin mabuot na siya sa sako.

Pakalihis nin pitong taon, nagsurat sako si Atsushi, saro sa espesyal payunir na nasambit ko kasubago. Sinabi niya na plano na niyang mag-agom asin iniisip-isip niya kun may gusto man ako sa saiya. Mayo akong namamatian ki Atsushi, asin dai ko lamang naisip na magkakagusto siya sa sako. Pakalihis nin sarong bulan, sinimbag ko an surat niya asin sinabi ko na gusto kong mas mabisto mi an lambang saro. Nahiling mi na dakul kaming pagkakapareho. Pareho mi gustong magpadagos sa paglilingkod nin bilog na panahon asin andam kaming akuon an ano man na asignasyon. Pag-abot nin panahon, nagpakasal kami. Ugmahon talaga ako kan mag-atender sa kasal mi si Mama, Papa, saka an iba mi pang paryente!

Dai nahaloy, mantang naglilingkod kami bilang regular payunir, inasignaran si Atsushi na magin kasalihid na paraataman nin sirkito. Pagkatapos, nag-abot an iba pang bendisyon. Inasignaran kami na magin espesyal payunir, dangan magin regular  sa pansirkitong gibuhon. Kan matapos ming dalawon an gabos na kongregasyon sa samong sirkito sa inot na pagkakataon, inapudan kami kan sangang opisina. Hinapot kami kun gusto ming magpadagos sa pansirkitong gibuhon sa Nepal.

Inisip ko kun ano an mamamatian kan mga magurang ko kun mapaparayo akong marhay sa sainda. Kaya inapudan ko sinda. Si Papa an nakasimbag, asin sinabi niya: “Magayon na lugar an dudumanan mo.” Sarong semana palan bago kaini, sarong amigo ni Papa an nagtao sa saiya nin libro dapit sa Nepal, nagayunan siya sa lugar asin inisip pa ngani niya na pasyaran iyan.

Mantang maugma kaming naglilingkod kaiba kan mainamigong mga taga-Nepal, saro pang bendisyon an nag-abot. Idinagdag sa sirkito mi an Bangladesh. Dawa haranihon sana iyan sa Nepal, ibang-iba iyan sa dakul na bagay. Kaya manlain-lain man na pamamaagi nin paghuhulit an ginamit mi. Pakalihis nin limang taon, iinasignar giraray kami sa Japan, kun sain kami ngunyan naglilingkod sa pansirkitong gibuhon.

Japan, Nepal, asin Bangladesh—dakul nanggad akong nanudan manungod ki Jehova mantang naglilingkod kami sa mga nasyon na iyan! May sadiring mga kaugalian asin kultura an kada nasyon. Asin iba-iba an lambang indibidwal sa kada nasyon. Nahiling ko kun paano nagmamakulog si Jehova sa lambang tawo, na inaako sinda, tinatabangan, asin binebendisyunan.

Binendisyunan ako ni Jehova nin kaaraman dapit sa saiya, maugmang asignasyon, saka sarong marahayon na Kristiyanong agom. Giniyahan ako nin Diyos na makagibo nin tamang mga desisyon, asin ngunyan igwa akong marahay na relasyon sa saiya asin sa sakong pamilya. Salamat ki Jehova, dayupot na giraray kaming magkaamigo ni Mama. Nagpapasalamat akong marhay na nanumpungan ko an pakipagkatuninungan sa Diyos asin sa sakong ina.