Ang Bibliya nag-ingon: “Ang mga buhi nasayod nga sila mamatay; apan bahin sa mga patay, sila walay nahibaloan nga bisan unsa.” (Ecclesiastes 9:5; Salmo 146:4) Busa, dihang kita mamatay, kita dili na maglungtad. Ang mga patay dili na makahunahuna, makabuhat, o mobatig bisan unsa.

“Sa abog ikaw mopauli”

 Gipatin-aw sa Diyos kon unsay mahitabo kanato inigkamatay dihang siya namulong sa unang tawo, si Adan. Tungod kay si Adan wala magmasinugtanon, ang Diyos miingon kaniya: “Abog ikaw ug sa abog ikaw mopauli.” (Genesis 3:19) Sa wala pa lalanga sa Diyos si Adan “gikan sa abog sa yuta,” si Adan wala maglungtad. (Genesis 2:7) Sa susama, dihang namatay si Adan, siya mibalik sa abog ug wala na maglungtad.

 Ingon usab niana ang mahitabo niadtong mangamatay karon. Bahin sa mga tawo ug mananap, ang Bibliya nag-ingon: “Silang tanan gikan sa abog, ug silang tanan mobalik sa abog.”​—Ecclesiastes 3:19, 20.

Ang kamatayon dili ang kataposan sa tanan

 Sa Bibliya, ang kamatayon sagad itandi sa pagkatulog. (Salmo 13:3; Juan 11:11-14; Buhat 7:60) Ang usa ka tawo nga nahinanok pag-ayo walay kalibotan kon unsay nagakahitabo sa iyang palibot. Sa susama, ang mga patay walay nahibaloan nga bisan unsa. Apan, ang Bibliya nagtudlo nga ang Diyos makapukaw sa mga patay nga daw sama ra kinig natulog ug makahatag kanilag kinabuhi pag-usab. (Job 14:13-15) Alang niadtong banhawon sa Diyos, ang kamatayon dili ang kataposan sa tanan.