Ang Israelinhon nga si Elkana naay duha ka asawa, si Ana ug Penina. Pero mas gimahal niya si Ana. Walay anak si Ana, pero si Penina daghag anak. Tungod niana, pirme siyang biaybiayon ni Penina. Kada tuig, dad-on ni Elkana ang iyang pamilya sa tabernakulo sa Shilo alang sa pagsimba. Naay higayon nga samtang naa sila didto, iyang nabantayan nga naguol pag-ayo ang iyang hinigugmang si Ana. Siya miingon: ‘Ayaw nag hilak, Ana. Nia bitaw ko. Mahal ti ka.’

Dayon nagpalain si Ana aron mag-ampo. Naghilak siya samtang nangayog tabang kang Jehova. Nanaad siya: ‘Jehova, kon imo kong hatagan ug anak, ako siyang ihatag nimo, ug siya mag-alagad nimo sa tibuok niyang kinabuhi.’

Nakita sa hataas nga saserdoteng si Eli nga naghilak ug nagkibotkibot ang baba ni Ana, maong nagtuo siya nga hubog si Ana. Miingon si Ana kaniya: ‘Dili ko hubog, akong ginoo. Dako kog problema, ug gisulti nako ni kang Jehova.’ Nakaamgo si Eli nga nasayop siya maong iyang giingnan si Ana: ‘Hinaot ihatag sa Diyos ang imong gipangayo.’ Wala na maguol si Ana ug milakaw siya. Wala ray usa ka tuig, nanganak siyag lalaki. Ginganlan niya kinig Samuel. Seguradong nalipay kaayo si Ana!

 Wala malimot si Ana sa iyang saad kang Jehova. Dihang nalutas na si Samuel, gidala niya siya sa tabernakulo aron mag-alagad didto. Iyang giingnan si Eli: ‘Mao ni ang bata nga akong giampo. Ako siyang ihatag kang Jehova sa tibuok niyang kinabuhi.’ Kada tuig, bisitahon ni Elkana ug Ana si Samuel ug hatagag bag-ong sinina nga walay bukton. Gipanalanginan ni Jehova si Ana ug tulo pa ka anak nga lalaki ug duha ka babaye.