Ang pipila nalisdan sa paghigugma sa Diyos. Para nila, ang Diyos dili matugkad, dili interesado kanato, o mapintas pa gani. Tagda ang mosunod nga mga pahayag:

• “Nag-ampo ko sa Diyos alang sa tabang, apan sa samang higayon, mibati ko nga siya halayo kaayo, halos dili maabot. Para nako, ang Diyos dili persona ug walay pagbati.”​—Marco, Italy.

• “Gusto gyod nakong moalagad sa Diyos, apan siya daw halayo kaayo. Nagtuo ko nga siya mapintas nga Diyos nga gusto lang mosilot nato. Wala ko magtuo nga malumo siya.”​—Rosa, Guatemala.

• “Sa bata pa ko, nagtuo ko nga ang Diyos pirme lang magbantay sa atong mga sayop, nga mosilot dayon nato kon kita makasala. Sa ulahi, naghunahuna ko nga siya walay pagbati. Sama siyag primer ministro nga nagkontrolar sa kalihokan sa iyang ginsakpan​—apan dili gayod interesado sa ilang kaayohan.”​—Raymonde, Canada.

Unsay imong hunahuna? Ang Diyos ba dili takos higugmaon? Sulod sa kasiglohan, ang mga Kristohanon nagpatungha niana nga pangutana. Gani, sa mga tuig 500-1500 C.E., kadaghanan sa Kakristiyanohan wala gani moampo sa Diyos nga Labing Gamhanan. Ngano? Ang mga tawo nahadlok kaayo niya. Matod pa sa historyanong si Will Durant: “Kinsang makasasala ang mangahas sa pag-ampo sa usa nga makalilisang ug halayo kaayo?”

Nganong giisip man ang Diyos nga “makalilisang ug halayo kaayo”? Unsay tinuod nga gitudlo sa Bibliya bahin sa Diyos? Ang pagkahibalo ba sa kamatuoran bahin sa Diyos motabang kanimo sa paghigugma kaniya?