“NGANONG AKO MAN? Nganong gitugotan sa Diyos nga mahitabo ni nako?” Mao nay mga pangutana sa 24 anyos nga si Sidnei nga taga-Brazil. Naaksidente siya sa waterslide, ug karon permanente na siyang mag-wheelchair.

Ang mga tawo mahiubos dayon sa Diyos kon mag-antos sila tungod sa aksidente, sakit, kamatayon sa minahal, katalagman, o gubat. Dili ni bag-o. Kaniadto, ang patriarkang si Job nakasinatig sunodsunod nga trahedya. Napasanginlan niya ang Diyos: “Ako nagatuaw kanimo alang sa tabang, apan ikaw dili motubag kanako; ako nagbarog, aron ikaw magtagad unta kanako. Imong gihimo ang imong kaugalingon nga mabangis kanako; uban sa bug-os nga gahom sa imong kamot ikaw naghambin ug kaaligutgot kanako.”—Job 30:20, 21.

Wala masayod si Job kon asa gikan ang iyang problema ug kon nganong nahitabo kadto. Makapalipay nga mabasa nato sa Bibliya kon nganong mahitabo kana ug kon unsaon nato pagsanong niana.

Ang Bibliya nag-ingon bahin sa Diyos: “Hingpit ang iyang kalihokan, kay ang tanan niyang dalan hustisya. Usa ka Diyos sa pagkamatinumanon, nga kaniya walay inhustisya; matarong ug matul-id siya.” (Deuteronomio 32:4) Kon mao, makataronganon ba nga ang usa ka Diyos nga “matarong ug matul-id” magpaantos sa mga tawo o magpahinabog mga kalamidad aron silotan o tul-iron sila?

Sa kasukwahi, ang Bibliya nag-ingon: “Dihang pagasulayon, dili siya angay moingon: ‘Ako gisulayan sa Diyos.’ Kay ang Diyos dili masulayan sa daotang mga butang ni siya mosulay kang bisan kinsa.” (Santiago 1:13) Gani, mabasa nato sa Bibliya nga hingpit ang tawo dihang gilalang sila sa Diyos. Gihatagan niya ang unang mga tawo, si Adan ug Eva, ug nindot nga puy-anan, tanang kinahanglanon aron mabuhi, ug mapuslanong buluhaton. Giingnan sila sa Diyos: “Magmabungahon ug magdaghan kamo ug pun-a ang yuta ug gamhi kini.” Di gyod angayng mahiubos si Adan ug Eva sa Diyos.—Genesis 1:28.

Pero karon, layo ra ta sa kahingpitan. Gani, sa tibuok kasaysayan, migrabe pa hinuon ang atong kahimtang. Tinuod gyod nga “ang tibuok kalalangan duyog nga nagpadayon sa pag-agulo ug anaa sa kasakitan hangtod karon.” (Roma 8:22) Unsa may nahitabo?

Aron masabtan kon nganong nag-antos ta, balikan nato ang sinugdan niini. Kay gisulsolan sa usa ka anghel nga rebelyoso, nga sa ulahi gitawag ug Satanas nga Yawa, gisalikway ni Adan ug Eva ang sukdanan sa Diyos bahin sa husto ug sayop nga girepresentahan sa sugo kanila nga dili mokaon gikan sa “kahoy sa kahibalo sa maayo ug sa daotan.” Giingnan sa Yawa si Eva nga dili sila mamatay kon ilang supakon ang Diyos, sa ingon nag-akusar sa Diyos nga bakakon. Giakusahan sab ni Satanas ang Diyos nga naghikaw sa iyang mga sakop sa katungod sa pag-ila sa husto ug sayop. (Genesis 2:17; 3:1-6) Gipakita ni Satanas nga mas makaayo sa tawo kon dili ta mandoan sa Diyos. Kining tanan nagpatunghag importante kaayong isyu—Takos bang magmando ang Diyos?

Nagpatungha pag laing isyu ang Yawa. Giakusahan niya ang mga tawo nga nag-alagad lang sa Diyos tungod sa kaayohan nga ilang madawat. Bahin sa matinumanong si Job, giingnan sa Yawa ang Diyos: “Dili ba ikaw nagbutang man ug alad libot niya ug libot sa iyang balay ug libot sa tanang butang nga anaa kaniya sa tibuok palibot? . . . Apan, ingon nga kausaban, palihog bakyawa ang imong kamot, ug tandoga ang tanang butang nga anaa kaniya ug tan-awa kon dili ka ba niya tunglohon sa imong nawong mismo.” (Job 1:10, 11) Bisag si Job ang gitumong ni Satanas, iyang gipasabot nga ang tanang tawo nag-alagad lang sa Diyos tungod sa hakog nga tinguha.

Unsa ang kinamaayohang paagi aron masulbad kana nga mga isyu? Dunay maayo kaayong solusyon ang labing maalamong Diyos, ug makasalig gyod ta niana. (Roma 11:33) Gitugotan niya ang mga tawo  nga magmando sa ilang kaugalingon ug ang mga epekto niana maoy magpamatuod nga ang Diyos lang ang takos magmando.

Gipakita sa makaluluoyng kahimtang sa yuta karon nga klarong napakyas ang pagmando sa tawo. Dili lang kay ang mga gobyerno sa kalibotan wala makapatunghag kalinaw, kasegurohan, ug kalipay kondili kini nagpameligro sab sa yuta. Tinuod gyod ang pangunang kamatuoran nga gihisgotan sa Bibliya: “Dili iya sa tawo nga nagalakaw bisan ang pagtultol sa iyang lakang.” (Jeremias 10:23) Ang pagmando lang sa Diyos ang makahatag sa tawo ug walay kataposang kalinaw, kalipay, ug kauswagan, kay kana ang katuyoan sa Diyos.—Isaias 45:18.

Busa, unsay himoon sa Diyos aron matuman ang iyang katuyoan sa mga tawo? Hinumdomi nga gitudloan ni Jesus ang iyang mga sumusunod sa pag-ampo: “Paanhia ang imong gingharian. Matuman unta ang imong kabubut-on, maingon sa langit, mao man usab sa yuta.” (Mateo 6:10) Oo, sa takdang panahon, ang tanang hinungdan sa pag-antos hanawon sa Diyos pinaagi sa iyang Gingharian. (Daniel 2:44) Wad-on na ang kakabos, sakit, ug kamatayon. Kon bahin sa mga kabos, gipakita sa Bibliya nga “pagaluwason [sa Diyos] ang kabos nga nagatuaw alang sa tabang.” (Salmo 72:12-14) Kon bahin sa mga masakiton, ang Bibliya nagsaad: “Walay pumoluyo nga moingon: ‘Ako masakiton.’” (Isaias 33:24) Bisan bahin sa mga nangamatay nga naa sa panumdoman sa Diyos, si Jesus miingon: “Ang takna nagsingabot nga ang tanan nga anaa sa handomanang mga lubnganan makadungog sa iyang tingog ug manggula.” (Juan 5:28, 29) Pagkamakapalipay nga mga saad!

Mga 17 ka tuig human sa aksidente ni Sidnei nga gihisgotan sa sinugdanan niini nga artikulo, siya miingon: “Wala gyod nako basola si Jehova nga Diyos sa maong aksidente, pero sa tinuod lang, nahiubos ko niya. May mga adlaw nga masulub-on kaayo ko, ug maghilak kong maghunahuna sa akong pagkabaldado. Pero, pinaagi sa Bibliya akong nasabtan nga kini nga aksidente dili silot sa Diyos kay ang Bibliya nag-ingon nga ‘ang panahon ug ang wala damhang panghitabo modangat kanatong tanan.’ Ang pag-ampo kang Jehova ug pagbasag mga teksto nga haom kanako nakapalig-on sa akong espirituwalidad ug nakatabang nako nga magmapositibo.”—Ecclesiastes 9:11; Salmo 145:18; 2 Corinto 4:8, 9, 16.

Kon pirme natong hinumdoman ang mga rason kon nganong gitugotan sa Diyos ang pag-antos ug kon sa unsang paagi hapit nang hanawon ang mga epekto niini, dili na ta mahiubos sa Diyos. Makasalig ta nga ang Diyos “maoy tigganti sa mga matinuorong nagapangita kaniya.” Walay usa nga mahigawad kon siya may pagtuo kaniya ug sa iyang Anak.—Hebreohanon 11:6; Roma 10:11.