آیا می‌دانستید که . . .
موسیقی چه جایگاهی در اسرائیل باستان داشت؟
موسیقی بخش جدایی‌ناپذیری از فرهنگ اسرائیل باستان بود. کتاب مقدّس بارها به افرادی اشاره می‌کند که ساز موسیقی می‌نواختند یا سرود می‌خواندند. سرودها تقریباً یک دهم از کتاب مقدّس را تشکیل می‌دهند، منجمله کتاب‌های مزامیر، غزل غزل‌های سلیمان و مراثی. کتابی a در مورد موسیقی در دوران باستان می‌گوید که کتاب مقدّس به روشنی نشان می‌دهد که موسیقی در زندگی روزمرهٔ اسرائیلیان نقش مهمی داشت.
موسیقی در زندگی روزمره. اسرائیلیان با موسیقی احساساتشان را بیان می‌کردند. (اشع ۳۰:۲۹) زنان اسرائیلی هنگام مراسم تاج‌گذاری، عیدها و بعد از پیروزی در جنگ، همراه سرود خواندن و رقصیدن دف می‌زدند. (داو ۱۱:۳۴؛ ۱سمو ۱۸:۶، ۷؛ ۱پاد ۱:۳۹، ۴۰) اسرائیلیان همچنین هنگام عزاداری مرثیه‌خوانی می‌کردند. (۲توا ۳۵:۲۵) مطابق «دایرة‌المعارف مَک‌کْلینتاک و اِسترانگ» در فرهنگ عبرانیان موسیقی جایگاه خاصّی داشت.
موسیقی در دربار سلطنتی. پادشاهان اسرائیلی از موسیقی لذّت می‌بردند. شائول پادشاه از داوود خواست تا به عنوان نوازنده در دربارش خدمت کند. (۱سمو ۱۶:۱۸، ۲۳) بعدها وقتی داوود پادشاه شد سازهای جدیدی ساخت. او آهنگ‌سازی می‌کرد و گروه ارکستری برای معبد تشکیل داد. (۲توا ۷:۶؛ عا ۶:۵) سلیمان پادشاه در دربارش خوانندگان مرد و زن داشت.—جا ۲:۸.
موسیقی در پرستش. مهم‌تر از همه اسرائیلیان از موسیقی در پرستش یَهُوَه استفاده می‌کردند. همچنین ۴۰۰۰ نوازنده در معبد اورشلیم خدمت می‌کردند. (۱توا ۲۳:۵) آن‌ها سِنج، سازهای زِهی، چنگ و شیپور می‌نواختند. (۲توا ۵:۱۲) این نوازندگان ماهر تنها کسانی نبودند که یَهُوَه را با موسیقی ستایش می‌کردند. بسیاری از اسرائیلیان هنگام رفتن به اورشلیم برای برگزاری عیدها سرودهای صعود را می‌خواندند. (مز ۱۲۰-۱۳۴) بر اساس روایت یهودیان، اسرائیلیان هنگام برگزاری مراسم پِسَح مزامیر هَلِّل b را می‌سراییدند.
امروزه موسیقی هنوز برای خادمان خدا جایگاه خاصّی دارد. (یعقو ۵:۱۳) خواندن سرود بخشی از پرستش ماست و ما را متحد می‌سازد. (افس ۵:۱۹؛ کول ۳:۱۶) موسیقی همین طور در سختی‌ها ما را تقویت می‌کند. (اعما ۱۶:۲۵) موسیقی روش زیبایی برای نشان دادن عشق و ایمانمان به یَهُوَه است.
a کتاب Music in Biblical Life به زبان انگلیسی.
b یهودیان مزامیر ۱۱۳ تا ۱۱۸ را مزامیر هَلِّل می‌نامند که برای ستایش یَهُوَه خوانده می‌شد.
