SANGUR NR. 128
Halt út til endan
-
1. Guds orð og alt, ið lovað er,
kann stimbra hug og sinn.
Við kærleika til sannleikan
vit standa hugreyst og stinn.
Hav greitt í huga Harrans dag,
minn teg á, at hann er nær.
Um hart man leika á, tú veitst,
frá Gudi tú styrki fær.
-
2. Miss ikki fyrsta kærleikan,
hann kveikir í tær mót.
Í trongdartíðum roynist hann
og fær í hjartanum rót.
Lat ongan iva níva teg,
ver í bøn Jehova nær,
hann leiðir teg um vandasjógv,
er mentur at bjarga tær.
-
3. Hvør tann, ið trúgvur heldur á,
til stríðið liðugt er,
skal teljast millum tey, sum Gud
til sigurvinnarar ger.
Í lívsins bók hann skrivar sær
tey, ið eru honum kær;
ja, tann, ið tolin heldur út,
ta ævigu gleði fær.
(Les eisini Hebr. 6:19; Ják. 1:4; 2. Pæt. 3:12; Opinb. 2:4.)