Sálmur 56:1–13

  • Bæn í ofsóknum

    • „Ég treysti Guði“ (4)

    • „Safnaðu tárum mínum í skinnbelg þinn“ (8)

    • „Hvað geta mennirnir gert mér?“ (4, 11)

Til tónlistarstjórans. Sungið við „Þögla dúfan langt í burtu“. Miktam* eftir Davíð þegar Filistear gripu hann í Gat.+ 56  Hjálpaðu mér, Guð, því að dauðlegir menn ráðast á mig,*allan daginn ofsækja þeir mig og berjast gegn mér.   Óvinir mínir glefsa í mig allan daginn,margir berjast gegn mér fullir hroka.   Þegar ég er hræddur+ reiði ég mig á þig.+   Ég treysti Guði og lofa orð hans,set traust mitt á Guð og er ekki hræddur. Hvað geta mennirnir gert mér?+   Allan daginn gera þeir mér lífið leittog hugsa um það eitt að gera mér mein.+   Þeir sitja um mig til að ráðast á mig,fylgjast með hverju skrefi mínu+og bíða færis að ráða mér bana.+   Hafnaðu þeim vegna illsku þeirra,Guð, refsaðu þjóðunum í reiði þinni.+   Þú tekur eftir hrakningum mínum.+ Safnaðu tárum mínum í skinnbelg þinn,+þau eru skráð í bók þína.+   Óvinir mínir hörfa þegar ég hrópa á hjálp.+ Guð er með mér, það veit ég fyrir víst.+ 10  Ég treysti Guði og lofa orð hans. Ég treysti Jehóva og lofa orð hans. 11  Ég set traust mitt á Guð og er ekki hræddur.+ Hvað geta mennirnir gert mér?+ 12  Guð, ég vil efna heit mín við þig,+ég vil færa þér þakkarfórnir+ 13  því að þú frelsaðir mig frá dauða+og forðaðir fótum mínum frá hrösun+svo að ég geti gengið frammi fyrir Guði í ljósi hinna lifandi.+

Neðanmáls

Eða „glefsa í mig“.