Nèk wis nduwé bayi, wong lanang karo wong wédok mesthi seneng banget. Ning, bar kuwi dadi répot ngopèni anaké. Ngopèni bayi kuwi ngentèk-entèkké wektu lan marakké kesel. Wektu kanggo turu dadi saya sithik, akibaté wong bebojoan dadi gampang nesu. Wong bebojoan kudu ngupaya bèn isa ngopèni anak, ning uga tetep rukun karo bojoné. Pathokané Alkitab isa mbantu wong bebojoan.

ALKITAB KANDHA: ”Katresnan iku sabar; katresnan iku loma.” Uga ”ora golèk kepénaké awaké dhéwé. Katresnan iku ora gampang nepsu.” (1 Korinta 13:4, 5) Pas nduwé bayi, lumrah nèk wong wédok mung nggatèkké bayiné. Mulané wong lanang rumangsa ora digatèkké. Wong wédok aja lali nggatèkké bojoné, uga kudu sabar lan tetep tresna. Nèk tumindak kaya ngono, bojoné krasa dibutuhké lan dijak ngopèni bayiné bareng-bareng.

”Hé, para wong lanang . . . nganggoa duga-duga tumrap para wong wadon.” (1 Pétrus 3:7) Wong lanang kudu pangertèn nèk bojoné kuwi kesel ngopèni bayiné. Kadhangkala wong wédok dadi strès, lungkrah, malah isa deprèsi. Kuwi marakké wong wédok kerep nesu karo bojoné. Ning, aja mèlu-mèlu nesu merga ”wong kang sabar iku ngluwihi pahlawan.” (Wulang Bebasan 16:32) Sing lanang kudu pangertèn lan ngéwangi gawéané sing wédok.​—Wulang Bebasan 14:29.

SING ISA DITINDAKKÉ:

• Bapak: Éwangana bojomu ngopèni bayi, senajan bengi-bengi. Sedhiyakna wektu luwih akèh kanggo bojo lan anakmu, kagiyatan sing ora penting isa disuda

• Ibu: Nèk bojomu péngin ngéwangi ngopèni bayi, aja ditolak. Nèk carané ngopèni bayi klèru, aja disenèni, ning dikandhani carané sing bener

ALKITAB KANDHA: ”Loro-loroné iku bakal dadi daging siji.” (Purwaning Dumadi 2:24) Senajan wis nduwé anak, wong lanang karo bojoné tetep ”daging siji”. Ngupayaa tetep cedhak karo bojomu.

Wong wédok kudu maturnuwun merga wis diéwangi bojoné. Nèk tumindak ngono, wong wédok isa ”nekakaké kawarasan”, tegesé isa ndadèkké hubungané karo bojoné tetep apik senajan wis nduwé bayi. (Wulang Bebasan 12:18) Wong lanang kudu ngomong nèk tresna banget karo bojoné. Wong lanang iya isa ngalem bojoné merga sregep ngopèni keluarga.​—Wulang Bebasan 31:10, 28.

”Aja nganti ana wong kang mung golèk untungé dhéwé, nanging saben wong ngaraha untunging liyan.” (1 Korinta 10:24) Wong lanang karo bojoné tetep kudu nduwé wektu kanggo omong-omongan, padha ngalem siji lan sijiné, lan ngrungokké nèk bojoné lagi ngomong. Aja golèk pénaké dhéwé wektu hubungan seks. Ning, uga mikirké kebutuhané bojoné. Alkitab kandha, ”Kowé aja padha cegah-cinegah, kajaba kalawan padha sarujuk.” (1 Korinta 7:3-5) Dadi, wong loro kudu jujur ngrembug masalah kuwi. Bèn hubungané tetep kuwat, wong bebojoan kudu sabar lan pangertèn.

SING ISA DITINDAKKÉ:

• Sedhiyakna wektu kanggo wong loro tanpa ana sing ngganggu

• Tindakna apa waé sing isa nyenengké bojomu senajan kuwi mung biyasa waé, contoné isa nukokké hadiah kanggo bojomu, ora kudu sing larang-larang

ALKITAB KANDHA: ”Wiwit cilik kowé wus wanuh karo Kitab Suci, kang bisa ngolèhaké kawicaksanan marang kowé lan nuntun kowé marang karahayon.” (2 Timotéus 3:15) Putuské bareng-bareng piyé carané ngajari bayi panjenengan. Senajan isih bayi utawa isih ing njero weteng, wis isa sinau. Bayi kuwi uga krungu swarané wong tuwané lan isa ngrasakké nèk wong tuwané seneng utawa sedhih. Pas isih bayi wacakna buku. Pancèn durung ngerti, ning kuwi mbantu pas dhèwèké gedhé isa dadi seneng maca.

Aja nganggep nèk isih cilik durung isa diwulang bab Gusti Allah. Ajaken donga bareng. (Pangandharing Torèt 11:19) Pas ngejak dolanan, critakna apa waé sing wis digawé Yéhuwah. (Jabur 78:3, 4) Saya mundhak gedhé, anakmu bakal ngerti nèk wong tuwané tresna karo Yéhuwah, kuwi nggawé anakmu uga tresna karo Yéhuwah.

SING ISA DITINDAKKÉ:

• Dongaa marang Yéhuwah bèn mbantu panjenengan isa ngajari anak wiwit bayi

• Tembung-tembung lan bab-bab sing penting, ajarana bola-bali