კანონი 32:1—52
32 «ყური დამიგდე, ზეცავ, და ვილაპარაკებ!მოისმინოს მიწამ ჩემი სიტყვა!
2 წვიმასავით წამოვა ჩემი დარიგებადა ნამივით დაეპკურება ჩემი სიტყვა,როგორც ჟუჟუნა წვიმა მდელოზედა შხაპუნა წვიმა ბალახზე.
3 გავაცხადებ ღვთის სახელს, იეჰოვას.+
დიდება მიაგეთ ჩვენს ღმერთს!+
4 კლდეა იგი და სრულყოფილია მისი ნამოქმედარი,+სამართლიანია მისი ყოველი გზა.+
ერთგული ღმერთია+ და უსამართლოდ არასოდეს მოქმედებს.+მართალი და სამართლიანია იგი.+
5 ისინი თავად სჩადიან ბოროტებას;+
არ არიან მისი შვილები და ეს მხოლოდ მათი ბრალია.+
უსინდისო და უკუღმართი თაობაა!+
6 ასე უნდა ექცეოდეთ იეჰოვას,+სულელო და უგუნურო ხალხო?!+
ის ხომ მამაშენია, შენი გამჩენი,+ვინც შეგქმნა და ერად გაქცია?!
7 გაიხსენეთ ძველი დრო,დაფიქრდით წარსულ თაობათა განვლილ წლებზე.
ჰკითხეთ მამათქვენს და ის გეტყვით,+მოხუცებს, და ისინი გიპასუხებენ.
8 როცა უზენაესმა სამკვიდრო დაუნაწილა ერებს,+როცა დააცალკევა ადამის ძეები,+მაშინ დაუდგინა საზღვრები ხალხებს+ისრაელთა რიცხვისამებრ.+
9 იეჰოვას წილი მისი ხალხია,+იაკობია მისი საკუთრება.+
10 ხრიოკ მიწაზე იპოვა იგი,+უკაცრიელ ადგილას, უდაბნოში, სადაც მხეცები ყმუიან.+
თავს ევლებოდა, იცავდა და ზრუნავდა მასზე,+თვალისჩინივით უფრთხილდებოდა.+
11 როგორც არწივი ასწავლის ფრენას მართვეებს,თავს დასტრიალებს მათ,შლის ფრთებს, აჰყავს ისინიდა ფრთებით ატარებს,+
12 იეჰოვაც თავად ატარებდა მას*;+არ ყოფილა მასთან უცხოტომელთა ღმერთი.+
13 აჰყავდა ის დედამიწის მაღლობებზე+და მინდვრის ნაყოფს აჭმევდა,+
კლდიდან გადმოსული თაფლით ასაზრდოებდადა სალი კლდიდან გადმოსული ზეთით;
14 ძროხის კარაქსა და ცხვრის რძეს აძლევდანარჩევ ცხვართან ერთად,ბაშანურ ვერძებს და ვაცებს აძლევდასაუკეთესო ხორბალთან ერთად;+ღვინოდ ყურძნის სისხლს სვამდი.
15 გასუქდა იეშურუნი*, გაჯიუტდა და ტლინკების ყრა დაიწყო.
გასუქდი, გასივდი და გაიბერე!+
მიატოვა მან თავისი შემოქმედი ღმერთი+და ზემოდან დაუწყო ყურება თავისი ხსნის კლდეს.
16 განარისხებდნენ მას სხვა ღმერთების თაყვანისცემით,+სხვადასხვა სისაძაგლით შეურაცხყოფდნენ;+
17 დემონებს სწირავდნენ მსხვერპლს და არა ღმერთს,+ღმერთებს, რომლებსაც არ იცნობდნენ,ახლადმოვლენილთ,რომელთაც არ იცნობდა თქვენი მამა-პაპა.
18 დაივიწყე მამაშენი, შენი კლდე,+აღარ გახსოვდა ღმერთი, რომელმაც გაგაჩინა.+
19 დაინახა ეს იეჰოვამ და უარყო ისინი,+რადგან მისმა ვაჟებმა და ასულებმა შეურაცხყვეს იგი.
20 მან თქვა: „ზურგს ვაქცევ და+ვნახავ, რა იქნება მათი ბოლო.
უკუღმართი თაობაა,+ძეები, რომელთაც ერთგულება არ შეუძლიათ.+
21 განმარისხეს იმით, რაც ღმერთი არ არის,+შეურაცხმყვეს თავიანთი უსარგებლო კერპებით;+
მეც განვარისხებ მათ იმ ხალხის ხელით,რომელიც ხალხი არ არის,+უგუნური ერის მეშვეობით შეურაცხვყოფ მათ.+
22 ჩემი რისხვა ცეცხლივით აგიზგიზდა+და სამარემდე* ჩააღწევს,+შთანთქავს დედამიწას და მის ნაყოფს,გადაბუგავს მთათა საძირკვლებს.
23 უბედურებას უბედურებაზე დავატეხ,მათკენ მივმართავ ყველა ჩემს ისარს.
24 დაიქანცებიან შიმშილით,+შთაინთქმებიან ციებ-ცხელებით+და ერთიანად განადგურდებიან;
მივუსევ მათ მხეცებსა+და შხამიან ქვეწარმავლებს.
25 გარეთ მახვილი მოუღებთ ბოლოს+და შინ — შიში,+ჭაბუკსაც და ქალწულსაც,ჩვილსაც და ჭაღარასაც.+
26 ვიტყოდი, გავფანტავდა მოვსპობ მათ სახსენებელს ხალხთა შორის-მეთქი,
27 მაგრამ არ მინდოდა, დაეკვეხნა მტერს+და არასწორად დაესკვნა,+
ჩვენი ძალით ვაჯობეთ+და ეს ყველაფერი იეჰოვას არ მოუმოქმედებიაო.
28 უგუნური* ერია,შეუგნებლები არიან.+
29 ნეტავ ბრძენნი ყოფილიყვნენ!+ მაშინ ჩაუფიქრდებოდნენ ამას+
და დაფიქრდებოდნენ თავიანთ ბოლოზე.+
30 ერთი როგორ დაედევნება ათასსდა ორი როგორ განდევნის ათი ათასს,+
თუ მათმა კლდემ არ გაიმეტა+და იეჰოვამ არ ჩაუგდო ხელში მტერს?!
31 მათი კლდე ჩვენს კლდეს არა ჰგავს,+მტერიც კი ხვდება ამას.+
32 მათი ვაზი სოდომის ვაზიაგომორას ზვრებიდან;+
შხამიანია მათი ყურძენიდა მწარეა მათი მტევნები.+
33 მათი ღვინო გველთა გესლია,კობრას შხამი.
34 განა ჩემთან არ არის შენახული,ჩემს საგანძურში დაბეჭდილი?!+
35 მე ვიძიებ შურს და მე მივუზღავ,+დანიშნულ დროს წაფორხილდებიან,+ახლოვდება მათი უბედურების დღე;მალე ეწევათ ის, რაც ელით“.
36 იეჰოვა გაასამართლებს თავის ხალხს+და თავის მსახურებს შეიბრალებს,+როცა დაინახავს, რომ ძალაგამოცლილნი,უმწეონი და უსუსურნი არიან.
37 იტყვის იგი: „სად არიან მათი ღმერთები,+სად არის მათი კლდე, სადაც თავის შეფარებას ცდილობდნენ,
38 ვინც მათ საუკეთესო შესაწირავებს ჭამდა
და მათი დასაღვრელი შესაწირავის ღვინოს სვამდა?!+
ადგნენ და დაგეხმარონ,
იქცნენ შენს თავშესაფრად!
39 დაინახეთ, რომ მე ვარ ღმერთი,+და არ არსებობენ ღმერთები ჩემ გარდა.+
მე ვკლავ და მევე ვაცოცხლებ;+
მე ვაყენებ ჭრილობას+ და მევე ვკურნავ;+ჩემი ხელიდან დახსნა შეუძლებელია.+
40 ზეცისკენ აღვაპყრობ ხელსდა ვიფიცებ, ცოცხალი ვარ მარადიულად-მეთქი,+
41 თუ ავლესე ჩემი ელვარე მახვილიდა მოვემზადე გასასამართლებლად,+შურს ვიძიებ ჩემს მტრებზე+და მივუზღავ ჩემს მოძულეებს.
42 სისხლით დავათრობ ჩემს ისრებსდა ხორცით გავაძღებ ჩემს მახვილს,დახოცილთა და ტყვეთა სისხლით,მტრის წინამძღოლთა თავებით“.
43 მის ხალხთან ერთად იხარეთ, ერებო,+რადგან ის თავის მსახურთა სისხლს აიღებს,+შურს იძიებს მტრებზე+და გამოისყიდის მიწას თავისი ხალხისთვის».
44 მივიდა მოსე და ხალხის გასაგონად წარმოთქვა ამ სიმღერის სიტყვები.+ მასთან ერთად იყო ჰოშეა*+ ნავეს ძე.
45 როცა დაასრულა მოსემ ამ სიტყვების წარმოთქმა მთელი ისრაელის გასაგონად,
46 მიმართა მათ: „გულში ჩაიბეჭდეთ ეს გამაფრთხილებელი სიტყვები, რომლებსაც დღეს გეუბნებით,+ და უბრძანეთ თქვენს შვილებს, გულდასმით დაიცვან ამ კანონის ყველა სიტყვა.+
47 ეს არ არის უბრალო სიტყვები, ის თქვენს სიცოცხლეს ნიშნავს!+ ამ სიტყვების წყალობით იქნებით დღეგრძელნი იმ მიწაზე, რომლის დასამკვიდრებლადაც კვეთთ იორდანეს“.
48 იმავე დღეს იეჰოვამ მოსეს უთხრა:
49 „ადი აბარიმის მთაზე,+ ნებოს მთაზე,+ რომელიც მოაბის მიწაზეა, იერიხონის მოპირდაპირედ, და დაინახავ ქანაანის მიწას, რომელსაც ისრაელებს ვაძლევ სამკვიდროდ.+
50 მოკვდები იმ მთაზე, სადაც ახვალ, და შენს ხალხს შეუერთდები*, როგორც შენი ძმა აარონი მოკვდა ჰორის მთაზე+ და შეუერთდა თავის ხალხს,
51 რადგან მიორგულეთ ისრაელების თვალწინ ცინის უდაბნოში, კადეშში, მერიბას წყალთან+ და არ განმწმინდეთ ისრაელების წინაშე.+
52 შორიდან დაინახავ იმ მიწას, რომელსაც ისრაელებს ვაძლევ, მაგრამ ვერ შეხვალ“.+
სქოლიოები
^ იგულისხმება იაკობი.
^ ნიშნავს „მართალს“. ისრაელის საპატიო წოდება.
^ ებრ. „შეოლ“. იხ. „სამარე“ („ბიბლიურ სიტყვათა განმარტებანი“).
^ ან შესაძლოა: „რჩევის უგულებელმყოფელი“.
^ იესო ნავეს ძის თავდაპირველი სახელი. „ჰოშეა“ არის „ჰოშაიას“ შემოკლებული ფორმა, ნიშნავს: „იაჰის დახსნილს“, „იაჰმა იხსნა“.
^ სიკვდილის აღმნიშვნელი ებრაული იდიომი.
