135-تاراۋ
قايتا تىرىلگەن يسا كوپ ادامعا
لۇقا 24:13—49 جوحان 20:19—29
-
ەمماۋسقا بارا جاتقان جولىندا يسا كورىندى
-
شاكىرتتەرىنە تاعى دا جازبالاردى ٴتۇسىندىردى
-
تومانىڭ كۇمانى سەيىلدى
جەكسەنبى، 16-نيسان. شاكىرتتەردىڭ ۇنجىرعاسى ٴتۇسىپ ٴجۇر. ولار يسانىڭ قابىرى نەگە بوس قالعانىن ٵلى دە تۇسىنبەيدى (ماتاي 28:9، 10؛ لۇقا 24:11). كۇندىز كلەوپا مەن باسقا شاكىرتتەر يەرۋساليمنەن شىعىپ، 11 شاقىرىم جەردەگى ەمماۋسقا بەت الدى.
جول-جونەكەي ولار بولعان جايدى تالقىلاپ كەلە جاتتى. ٴبىر ۋاقىتتا قاتارلارىنا ٴبىر كىسى كەلىپ قوسىلدى. ول بۇلاردان: «نەنى قىزۋ تالقىلاپ كەلە جاتىرسىڭدار؟»— دەپ سۇراعاندا، كلەوپا: «سەن يەرۋساليمدە تۇرىپ، وسى كۇندەرى وندا بولعان جايتتى بىلمەيتىن جاتجەرلىك شىعارسىڭ؟»— دەدى. الگى كىسى: «قانداي جايتتى؟»— دەپ سۇرادى (لۇقا 24:17—19).
«نازارەتتىك يسامەن بولعان جايتتى،— دەدى ولار. — ٴبىز وسى كىسى ٴيسرايلدى قۇتقارادى دەپ ۇمىتتەنگەن ەدىك» (لۇقا 24:19—21).
سوسىن كلەوپا مەن ونىڭ سەرىگى سول كۇنى بولعان جايدى بايانداپ بەردى. بىرنەشە ايەلدىڭ يسانىڭ دەنەسى قويىلعان قابىرگە بارىپ، ونىڭ بوس ەكەنىن كورگەنىن، سونداي-اق ەرەكشە جايت ورىن الىپ، پەرىشتەلەردىڭ ولارعا يسانىڭ ٴتىرى ەكەنىن حابارلاعانىن ايتىپ بەردى. كەيىن قابىرگە باسقالار دا بارىپ، ٴبارى «ايەلدەر ايتقانداي ەكەنىن كورىپتى» (لۇقا 24:24).
ەكى شاكىرت سول وقيعالاردىڭ ٴمانىن تۇسىنبەي ٴدال بولدى. سوندا الگى كىسى بيلىگى بار ادامداي بۇلاردىڭ ويىن تۇزەپ: «ەي، تۇيسىكسىزدەر-اي! پايعامبارلار ايتقان سوزدەردىڭ بارلىعىن نەگە بىردەن قابىلدامايسىڭدار؟ سالتاناتقا بولەنۋ ٷشىن ٴماسىح وسى ازاپتاردان ٶتۋى كەرەك ەمەس پە ەدى؟»— دەدى. بۇل سوزدەر شاكىرتتەردىڭ كوڭىلىنە جاقتى (لۇقا 24:25، 26). بۇدان سوڭ ول ماسىحكە نۇسقايتىن كوپتەگەن جازبا ورنىن ٴتۇسىندىرىپ بەردى.
ٷش جولاۋشى ەمماۋسقا جەتىپ قالدى. ەكى شاكىرت كوبىرەك ەستىگىسى كەلىپ، بەيتانىس كىسىگە: «بىزبەن بىرگە قال، كەش ٴتۇسىپ قالدى عوي»،— دەپ ٶتىندى. ول كەلىسىپ، شاكىرتتەرمەن بىرگە داستارقانعا وتىردى. ٴبىر ۋاقىتتا ول دۇعا ەتتى دە، قولىنا نان الىپ، سىندىرىپ بەرە باستاعاندا، شاكىرتتەر ونى تانىدى. ٴبىراق ول سول ساتتە كوزدەن عايىپ بولدى (لۇقا 24:29—31). يسانىڭ ٴتىرى ەكەنىنە ولاردىڭ كوزى ەندى جەتتى!
ەكەۋى قۋانعاندارىنان ٴبىر-بىرىنە: «ول جولشىباي بىزبەن سويلەسىپ، جازبالاردىڭ ٴمانىن تولىعىمەن اشىپ بەرگەندە، جۇرەگىمىز جالىنداپ كەتكەن جوق پا ەدى؟»— دەستى (لۇقا 24:32). ولار اسىعىس يەرۋساليمگە قايتىپ كەلىپ، ەلشىلەر مەن باسقا شاكىرتتەردى تاۋىپ الدى. كلەوپا مەن سەرىگى وزدەرىمەن بولعان وقيعانى ايتىپ بەرمەي جاتىپ، باسقالار: «يەمىز شىنىمەن قايتا ٴتىرىلدى! ول شيمونعا كورىنىپتى!»— دەدى (لۇقا 24:34). سوسىن بۇل ەكەۋى دە يسانىڭ كورىنگەنىن ايتىپ بەردى. شىنىندا دا، بۇلار قايتا تىرىلگەن يسانى ٶز كوزدەرىمەن كورگەن كۋاگەر ەدى.
ٴبىر كەزدە بولمەنىڭ ىشىندە يسا پايدا بولدى! ٶز كوزدەرىنە وزدەرى سەنبەي، ٴبارى ابدىراپ تۇرىپ قالدى. ويتكەنى ياھۋديلەردەن قورقىپ ەسىكتى بەكىتىپ قويعان ەدى عوي! يسا قازىر ٴدال ورتالارىندا تۇر. ول شاكىرتتەرگە: «سەندەرگە تىنىشتىق بولسىن!»— دەدى. ٴبىراق ٴبارىنىڭ زارە-قۇتتارى قالماي قورىقتى. بۇل جولى دا ولار «ەلەس كورىپ تۇرمىز دەپ ويلادى» (لۇقا 24:36، 37؛ ماتاي 14:25—27).
يسا ٶزىنىڭ ەلەس ەمەس ەكەنىن، ادامي تانمەن كەلىپ تۇرعانىن دالەلدەۋ ٷشىن، اياق-قولدارىن كورسەتىپ: «نەگە قورقاسىڭدار؟ نەگە جۇرەكتەرىڭە كۇمان ۇيالادى؟ قولدارىم مەن اياقتارىما قاراڭدار، بۇل — مەنمىن. ماعان قول تيگىزىپ، قاراپ كورىڭدەر. ويتكەنى ەلەستە مەنىكىندەي ەت پەن سۇيەك بولمايدى عوي»،— دەدى (لۇقا 24:36—39). ولار ارى قۋانىپ، ارى تاڭعالسا دا، سەنە الماي تۇر.
الدارىندا تۇرعان شىنىمەن ٶزى ەكەنىنە سەندىرۋ ٷشىن، يسا: «مۇندا جەيتىن ٴبىر نارسەلەرىڭ بار ما؟»— دەپ سۇرادى. قۋىرىلعان بالىق بەرگەندە، ونى الىپ جەي باستادى. سوسىن بىلاي دەدى: «ٵلى وزدەرىڭمەن بىرگە بولعانىمدا مۇسا زاڭىندا، پايعامبارلار جازبالارى جانە زابۇردە مەن جايلى جازىلعاندار تۇگەل ورىندالۋى ٴتيىس ەكەنىن ايتقانىمدى ەستەرىڭە تۇسىرىڭدەر» (لۇقا 24:41—44).
يسا كلەوپا مەن ونىڭ سەرىگىنە جازبالاردى تۇسىنۋگە كومەكتەسكەنىندەي، بولمەدە جينالعان شاكىرتتەرگە دە كومەكتەسپەك. «جازبالاردا ٴماسىحتىڭ ازاپ شىگەتىنى، ٷشىنشى كۇنى ولىمنەن قايتا تىرىلەتىنى، سونداي-اق يەرۋساليمنەن باستاپ ونىڭ اتىنان كۇللى حالىقتارعا ۋاعىز ايتىلىپ، وكىنگەندەردىڭ ٴبارىنىڭ كۇنالارى كەشىرىلەتىنى تۋرالى جاريالاناتىنى جازىلعان عوي. سەندەر وسىلار جايلى كۋالىك ەتەسىڭدەر»،— دەدى ول (لۇقا 24:46—48).
قانداي دا ٴبىر سەبەپپەن توما بۇل جەردە جوق ەدى. بىرنەشە كۇننەن سوڭ شاكىرتتەر قۋانىپ، وعان: «ٴبىز يەمىزدى كوردىك»،— دەگەندە، ول: «قولدارىنان شىگەلەردىڭ ورنىن كورمەيىنشە، ساۋساعىممەن شىگەلەردىڭ ورنىن سيپاپ، ٴبۇيىرىن قولىممەن ۇستامايىنشا، ەش سەنبەيمىن»،— دەدى (جوحان 20:25).
سەگىز كۇننەن سوڭ شاكىرتتەر ٴبىر ۇيگە جينالىپ، ەسىكتى بەكىتىپ الدى. بۇل جولى توما ارالارىندا وتىر. ٴبىر كەزدە يسا ادامي دەنەمەن ارالارىندا پايدا بولىپ: «سەندەرگە تىنىشتىق بولسىن!»— دەدى. ٴسويتتى دە توماعا بۇرىلىپ: «قولدارىما ساۋساعىڭدى تيگىز دە، قارا، قولىڭدى بۇيىرىمە قوي. بۇدان بىلاي كۇماندانباي، سەنەتىن بول!»— دەدى. سوندا توما: «يەم مەنىڭ، قۇدايىم مەنىڭ!»— دەپ داۋىستادى (جوحان 20:26—28). ەحوبا قۇدايدىڭ وكىلى — يسا ٴتىرى ارى قۇدىرەتتى رۋحاني تۇلعا ەكەنىنە تومانىڭ ەش كۇمانى قالمادى.
سوسىن يسا ولارعا: «مەنى كورگەندىكتەن سەندىڭ بە؟ كورمەسە دە، سەنەتىندەر باقىتتى!»— دەدى (جوحان 20:29).
