Мазмұнға өту

Мазмұнын көру

134-ӘН

Балалар — Құдайдың аманаты

Балалар — Құдайдың аманаты

(Зәбүр 127:3—5)

  1. 1. Әкеге бала — қуаныш,

    Анасы да тұр оның елжіреп.

    Жүрмесін тек олар бұл сыйды

    Өздері ғана еншілеп.

    Ұмытпасын, баланы берген

    Өмір көзі Ехоба екенін.

    Кеңесіне оның жүгінсін,

    Бергенде балаға тәлімін.

    ҚАЙЫРМАСЫ:

    Аманаттап Құдай баланы

    Табыстады өздеріңе.

    Өсиеті оның әрдайым

    Негіз болсын сөздеріңе.

  2. 2. Жүректе мықтап сақтаңдар

    Құдайдың барлық талап-заңдарын.

    Өздеріңе сеніп жүктелген

    Ұмытпаңдар міндет барын.

    Үйретіңдер жатып-тұрғанда,

    Жол жүргенде баланы жалықпай.

    Адал болып қалсын өскенде,

    Ехобаны ұмыт қалдырмай.

    ҚАЙЫРМАСЫ:

    Аманаттап Құдай баланы

    Табыстады өздеріңе.

    Өсиеті оның әрдайым

    Негіз болсын сөздеріңе.