ສຳພາດ | ອັນໂຕນີໂອ ເດລາ ກັດຕາ
ອັນໃດເຮັດໃຫ້ບາດຫຼວງລາອອກຈາກໂບດ?
ຫຼັງຈາກທີ່ຮຽນໃນເມືອງໂຣມມາເປັນເວລາ 9 ປີ ໃນປີ 1969 ອັນໂຕນີໂອ ເດລາ ກັດຕາໄດ້ບວດເປັນບາດຫຼວງ. ຈາກນັ້ນລາວກໍໄດ້ເປັນເຈົ້າອະທິການຂອງເຊເມີເນຣີ (ວິທະຍາໄລຝຶກບາດຫຼວງ) ໃນເມືອງເນເປິນສ໌ ປະເທດອີຕາລີ. ໃນຊ່ວງນັ້ນ ລາວໄດ້ຄິດຕຶກຕອງເຖິງສິ່ງທີ່ໄດ້ຮຽນມາທັງໝົດ ລາວໄດ້ຂໍ້ສະຫຼຸບວ່າສາສະໜາກາໂຕລິກບໍ່ໄດ້ສອນຕາມຄຳພີໄບເບິນ. ລາວໄດ້ບອກກັບຕື່ນເຖີດ! ເຖິງຄວາມພະຍາຍາມທີ່ຈະຄົ້ນຫາພະເຈົ້າ.
ຂໍຊ່ວຍເລົ່າຊີວິດຕອນຍັງນ້ອຍໃຫ້ເຮົາຟັງໄດ້ບໍ?
ຂ້ອຍເກີດໃນປີ 1943 ຢູ່ປະເທດອີຕາລີ. ຂ້ອຍໃຫຍ່ມາກັບອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງຫຼາຍຄົນໃນບ້ານນ້ອຍໆ ພໍ່ຂ້ອຍເປັນຊາວໄຮ່ຊາວນາແລະຊ່າງໄມ້. ຄອບຄົວຂອງຂ້ອຍເປັນຊາວກາໂຕລິກທີ່ເຄັ່ງຄັດ.
ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງຢາກເປັນບາດຫຼວງ?
ຕອນຍັງນ້ອຍ ຂ້ອຍມັກຟັງບາດຫຼວງເທດໃນໂບດ. ຂ້ອຍຫຼົງໄຫຼສຽງຂອງເຂົາເຈົ້າແລະພິທີກຳຕ່າງໆທີ່ໜ້າປະທັບໃຈນຳ. ຂ້ອຍຈຶ່ງຕັ້ງໃຈມຸ່ງໝັ້ນທີ່ຈະເປັນບາດຫຼວງໃຫ້ໄດ້ເມື່ອໃຫຍ່ຂຶ້ນ. ເມື່ອອາຍຸ 13 ປີ ແມ່ກໍສົ່ງຂ້ອຍເຂົ້າໂຮງຮຽນທີ່ກຽມເດັກນ້ອຍຜູ້ຊາຍໃຫ້ມີຄວາມຮູ້ຂັ້ນສູງເພື່ອຈະເປັນບາດຫຼວງ.
ການຮຽນສ່ວນໃຫຍ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບຄຳພີໄບເບິນບໍ?
ກໍບໍ່ປານໃດ. ຕອນອາຍຸ 15 ປີ ຄູເອົາປຶ້ມຂ່າວດີໃຫ້ຂ້ອຍຫົວໜຶ່ງທີ່ກ່ຽວກັບປະຫວັດຊີວິດແລະວຽກປະກາດຂອງພະເຢຊູ ຂ້ອຍອ່ານປຶ້ມຫົວນັ້ນຫຼາຍຮອບ. ເມື່ອອາຍຸ 18 ປີ ຂ້ອຍກໍໄປ
ໂຣມເພື່ອຮຽນໃນມະຫາວິທະຍາໄລສັນຕະສຳນັກເຊິ່ງຢູ່ໃນຄວາມເບິ່ງແຍງຂອງສັນຕະປາປາໂດຍກົງ. ຂ້ອຍຮຽນພາສາລາຕິນ ພາສາກຣີກ ປະຫວັດສາດ ປັດຊະຍາ ຈິດຕະວິທະຍາ ແລະເທວະວິທະຍາ. ເຖິງວ່າເຮົາໄດ້ຍິນຂໍ້ຄຳພີບາງຂໍ້ທີ່ຍົກມາຈາກຄຳພີໄບເບິນແລະໄດ້ຟັງການອ່ານຄຳພີໄບເບິນໃນຄຳເທດວັນອາທິດ ແຕ່ແທ້ໆແລ້ວເຮົາເກືອບບໍ່ໄດ້ຮຽນຄຳພີໄບເບິນເລີຍ.
ໃນຖານະເຈົ້າອະທິການ ເຈົ້າສອນນຳບໍ?
ວຽກຂອງຂ້ອຍສ່ວນໃຫຍ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບການບໍລິຫານ. ແຕ່ຂ້ອຍກໍໄດ້ສອນບາງຊັ້ນຮຽນກ່ຽວກັບກົດລະບຽບທີ່ມາຈາກການປະຊຸມສັງຄາຍະນາວາຕິກັນຄັ້ງທີສອງ.
ເປັນຫຍັງເຈົ້າຈຶ່ງເລີ່ມສົງໄສໂບດ?
ມີສາມເລື່ອງທີ່ກວນໃຈຂ້ອຍ. ໂບດເຂົ້າໄປຫຍຸ້ງກ່ຽວກັບການເມືອງ. ຍອມໃຫ້ຜູ້ສອນສາສະໜາແລະສະມາຊິກຂອງໂບດເຮັດແນວບໍ່ດີ. ແລະຄຳສອນບາງຂໍ້ຂອງກາໂຕລິກເບິ່ງຄືວ່າບໍ່ຖືກຕ້ອງ. ເຊັ່ນ ເປັນຫຍັງພະເຈົ້າແຫ່ງຄວາມຮັກຈຶ່ງຕ້ອງລົງໂທດມະນຸດຕະຫຼອດໄປຫຼັງຈາກທີ່ເຂົາເຈົ້າຕາຍ? ແລະພະເຈົ້າຕ້ອງການໃຫ້ເຮົາສວດເປັນຮ້ອຍໆເທື່ອແບບຊ້ຳໆໂດຍໃຊ້ລູກປະຄຳບໍ? *
ເຈົ້າເຮັດແນວໃດ?
ຂ້ອຍອະທິດຖານທັງນ້ຳຕາຂໍໃຫ້ພະເຈົ້າຊີ້ນຳຂ້ອຍ. ແລະຍັງໄດ້ຊື້ຄຳພີໄບເບິນສະບັບເຢຣູຊາເລັມໄບເບິນຂອງກາໂຕລິກ ເຊິ່ງຕີພິມໃນພາສາອີຕາລີມາອ່ານນຳ. ມື້ໜຶ່ງ ໃນຕອນເຊົ້າຂອງວັນອາທິດຂະນະທີ່ຂ້ອຍກຳລັງແຂວນເສື້ອຄຸມຫຼັງຈາກພິທີມິດຊາ ມີຜູ້ຊາຍສອງຄົນມາທີ່ໜ້າໂຮງຮຽນ. ເຂົາເຈົ້າແນະນຳໂຕເອງວ່າເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາ. ເຮົາລົມກັນເລື່ອງຄຳພີໄບເບິນດົນກວ່າໜຶ່ງຊົ່ວໂມງກ່ຽວກັບຫຼັກຖານທີ່ພິສູດສາສະໜາແທ້.
ເຈົ້າປະທັບຫຍັງເຂົາເຈົ້າແດ່?
ຂ້ອຍປະທັບໃຈທີ່ເຂົາເຈົ້າພິສູດແລະອ້າງອີງຈາກຄຳພີໄບເບິນສະບັບກາໂຕລິກໄດ້ຄ່ອງແຄ່ວ. ຕໍ່ມາ ກໍມີພະຍານຄົນໜຶ່ງ ຊື່ມາຣີໂອ ກັບມາຢ້ຽມຂ້ອຍ. ລາວອົດທົນແລະເຊື່ອຖືໄດ້ ທຸກໆເຊົ້າວັນເສົາ ບໍ່ວ່າຝົນຈະຕົກຫຼືແດດຈະອອກ ລາວຈະມາກົດກະດິງຢູ່ໜ້າປະຕູໂຮງຮຽນຕອນເກົ້າໂມງກົງ.
ບາດຫຼວງຄົນອື່ນຄິດແນວໃດກັບເຂົາເຈົ້າ?
ຂ້ອຍຊວນບາດຫຼວງຄົນອື່ນມາຮຽນກັບຂ້ອຍນຳ ແຕ່ກໍບໍ່ມີໃຜຮຽນຈິງຈັງ. ເຖິງຈະເປັນແນວນັ້ນ ຂ້ອຍກໍມັກທີ່ໄດ້ຮຽນສິ່ງດີໆຫຼາຍຢ່າງທີ່ເຄີຍສົງໄສມາດົນ ຢ່າງເຊັ່ນເປັນຫຍັງພະເຈົ້າຍອມໃຫ້ມີຄວາມທຸກແລະຄວາມຊົ່ວຮ້າຍ?
ພວກຫົວໜ້າບາດຫຼວງພະຍາຍາມຫ້າມເຈົ້າຮຽນຄຳພີໄບເບິນບໍ?
ໃນປີ 1975 ຂ້ອຍໄປເມືອງໂຣມຫຼາຍເທື່ອເພື່ອອະທິບາຍແນວຄິດຂອງຂ້ອຍ. ພວກຫົວໜ້າບາດຫຼວງພະຍາຍາມປ່ຽນຄວາມຄິດຂ້ອຍ ແຕ່ກໍບໍ່ມີໃຜຍົກເຫດຜົນຈາກຄຳພີໄບເບິນ. ໃນວັນທີ 9 ມັງກອນ 1976 ຂ້ອຍຂຽນຈົດໝາຍໄປທີ່ເມືອງໂຣມວ່າຂ້ອຍຂໍລາອອກຈາກສາສະໜາກາໂຕລິກ. ແລະອີກສອງມື້ ຂ້ອຍກໍຍ້າຍອອກຈາກໂຮງຮຽນແລະຂຶ້ນລົດໄຟໄປຮ່ວມການປະຊຸມຂອງພະຍານພະເຢໂຫວາເປັນເທື່ອທຳອິດ ເປັນການປະຊຸມໃຫຍ່ທີ່ຫຼາຍປະຊາຄົມມາປະຊຸມລວມກັນ. ຢູ່ຫັ້ນຕ່າງຈາກບ່ອນທີ່ຂ້ອຍເຄີຍຢູ່ຫຼາຍ! ພະຍານທຸກຄົນມີຄຳພີໄບເບິນແລະເປີດຂໍ້ຄຳພີເບິ່ງຕາມຜູ້ບັນຍາຍເຊິ່ງເລື່ອງທີ່ເຂົາເຈົ້າບັນຍາຍກໍມີຫຼາກຫຼາຍ.
ຄອບຄົວຂອງເຈົ້າຄິດແນວໃດກັບເລື່ອງນີ້?
ເຂົາເຈົ້າສ່ວນໃຫຍ່ຕໍ່ຕ້ານຂ້ອຍຢ່າງໜັກ. ແຕ່ຂ້ອຍໄດ້ຍິນວ່ານ້ອງຊາຍຄົນໜຶ່ງກຳລັງຮຽນກັບພະຍານຢູ່ແຂວງລອມບາເດຍ ເຊິ່ງຢູ່ທາງພາກເໜືອຂອງປະເທດອີຕາລີ. ຂ້ອຍຈຶ່ງໄປຫານ້ອງຊາຍ ພະຍານຢູ່ຫັ້ນຊ່ວຍຊອກວຽກແລະບ່ອນພັກໃຫ້ຂ້ອຍ. ຫຼັງຈາກນັ້ນໜຶ່ງປີ ຂ້ອຍກໍຮັບບັບເຕມາເຂົ້າມາເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາ.
ໃນທີ່ສຸດ ຂ້ອຍກໍຮູ້ສຶກໃກ້ຊິດພະເຈົ້າແທ້ໆ
ເຈົ້ານຶກເສຍໃຈບໍ?
ບໍ່ເລີຍ! ໃນທີ່ສຸດ ຂ້ອຍກໍຮູ້ສຶກໃກ້ຊິດພະເຈົ້າແທ້ໆ ເພາະຂ້ອຍໄດ້ຮູ້ຈັກເພິ່ນຈາກຄຳພີໄບເບິນ ບໍ່ແມ່ນຈາກຫຼັກປັດຊະຍາຫຼືຄຳສອນສືບປາກຂອງຄລິດຕະຈັກ. ຂ້ອຍສາມາດສອນຄວາມຈິງຈາກຄຳພີໄບເບິນກັບຄົນອື່ນໄດ້ຢ່າງໝັ້ນໃຈ.
^ ຄຳພີໄບເບິນໃຫ້ຄຳຕອບທີ່ຈະແຈ້ງກ່ຽວກັບເລື່ອງເຫຼົ່ານີ້ລວມເຖິງຄຳຖາມອື່ນໆອີກ. ສຳລັບຂໍ້ມູນເພີ່ມເຕີມ ເຂົ້າໄປທີ່ເວັບໄຊ jw.org. ເບິ່ງຫົວຂໍ້ຄຳສອນໃນຄຳພີໄບເບິນ > ຖາມ-ຕອບເລື່ອງຄຳພີໄບເບິນ.
ເລື່ອງທີ່ເຈົ້າອາດຈະມັກ
ຕື່ນເຖີດ!
ຜູ້ຊ່ຽວຊານທີ່ສຶກສາໂຕອ່ອນຂອງສິ່ງມີຊີວິດເລົ່າເລື່ອງຄວາມເຊື່ອຂອງລາວ
ສາສະດາຈານຢັນ-ເດີ ຊູ ເຄີຍເຊື່ອເລື່ອງວິວັດທະນາການ ແຕ່ເມື່ອມາເປັນນັກວິທະຍາສາດການວິໄຈແລ້ວລາວກໍປ່ຽນຄວາມຄິດ.
