Јован 20:1-31
20 Во првиот ден+ од седмицата, Марија Магдалена дојде до гробот рано наутро, додека уште беше темно, и виде дека каменот веќе е тргнат од гробот.+
2 Затоа отрча и дојде кај Симон Петар и кај другиот ученик,+ кого Исус особено го сакаше, и им рече: „Го зеле Господарот од гробот+ и не знаеме каде го положиле!“
3 Тогаш Петар+ и другиот ученик излегоа и тргнаа кон гробот.
4 Тие двајцата заедно потрчаа, но другиот ученик трчаше побрзо од Петар, па прв стигна до гробот.
5 Ѕирна внатре и виде дека завоите лежат,+ но не влезе.
6 Тогаш дојде и Симон Петар, кој одеше по него, па влезе во гробот. И ги виде завоите како лежат+
7 и платното, кое беше на Исусовата глава, но не лежеше заедно со завоите, туку беше свиткано одделно на едно место.
8 Тогаш влезе и другиот ученик, оној што прв стигна до гробот, и тој виде и поверува.
9 Зашто, уште го немаа разбрано пасусот од Писмото што вели дека тој мора да стане од мртвите.+
10 Потоа учениците се вратија дома.
11 А Марија стоеше надвор кај гробот и плачеше. Додека така плачеше, погледна во гробот
12 и виде два ангела+ во бело како седат таму каде што лежеше Исусовото тело, едниот кај главата, а другиот кај нозете.
13 Тие ја запрашаа: „Жено, зошто плачеш?“ Таа им одговори: „Го зеле мојот Господар, и не знам каде го положиле“.
14 Откако го рече ова, се сврте и го здогледа Исус како стои зад неа, но не го препозна.+
15 Исус ја праша: „Жено, зошто плачеш? Кого бараш?“+ Мислејќи дека е градинарот, таа му рече: „Господине, ако си го однел ти, кажи ми каде си го положил, и јас ќе го земам!“
16 Тогаш Исус ѝ рече: „Марија!“+ А таа се заврте и на хебрејски му рече: „Равуни!“+ (што значи „учителе“).
17 А Исус ѝ рече: „Немој да ме држиш, зашто уште не сум се вознел кај Таткото, туку оди кај моите браќа+ и кажи им: ‚Одам горе кај мојот Татко+ и вашиот Татко, кај мојот Бог+ и вашиот Бог‘ “.+
18 И така Марија Магдалена дојде и им јави на учениците: „Го видов Господарот!“ И раскажа за сѐ што ѝ кажа тој.+
19 А вечерта, истиот тој ден, првиот од седмицата,+ иако поради страв+ од Евреите вратите каде што беа учениците беа заклучени, Исус дојде+ и застана на средина, па им рече: „Имајте мир!“+
20 И откако го рече ова, им ги покажа рацете и слабината.+ И учениците се зарадуваа+ што го гледаат Господарот.
21 Затоа Исус пак им рече: „Имајте мир! Како што Таткото ме прати мене,+ така и јас ве праќам вас“.+
22 Кога го рече ова, дувна во нив и им рече: „Примете свет дух!+
23 Ако некому му ги простите гревовите,+ простени му се, а ако некому не му ги простите, нема да му бидат простени“.+
24 Но Тома,+ еден од дванаесеттемина, наречен Близнак, не беше со нив кога дојде Исус.
25 Затоа другите ученици му велеа: „Го видовме Господарот!“ Но тој им рече: „Додека не ги видам раните од клинците на неговите раце и не го ставам прстот во тие рани и додека не ја ставам раката во раната на неговата слабина,+ нема да верувам!“+
26 По осум дена неговите ученици пак беа во куќата, а и Тома беше со нив. И Исус дојде, иако вратите беа заклучени, па застана на средина и рече: „Имајте мир!“+
27 Потоа му рече на Тома: „Стави го прстот овде и погледни ми ги рацете, и пружи ја раката+ и стави ја во раната на мојата слабина! И немој да се сомневаш, туку верувај!“
28 Тома му одговори и рече: „Господар мој и Бог мој!“+
29 А Исус му рече: „Поверува затоа што ме виде? Среќни се оние што не гледаат, а веруваат!“+
30 Исус направи пред учениците и многу други чуда, кои не се запишани во овој свиток.+
31 А овие се запишани+ за да верувате дека Исус навистина е Христос,* Синот Божји, и верувајќи+ да имате живот во негово име.
