Бог им дал на луѓето уникатен дар — способност да комуницираат со него и да му ги изразуваат своите чувства во молитва. Пророкот Давид се молел: „Ти си тој што ги слуша молитвите, кај тебе доаѓа секој човек“ (Псалм 65:2). Но како треба да се молиме за Бог да ги слушне нашите молитви и да нѐ благослови?

Тоа што ќе се молиш со свои зборови ќе ти помогне да му го излееш срцето на Бог, односно да му кажеш како се чувствуваш (Псалм 62:8). Семоќниот Бог многу ги цени искрените молитви кои му ги кажуваш од срце.

Иако има многу титули, Бог има само едно лично име. Во Божјата Реч пишува: „Јас сум Јехова. Тоа е моето име“ (Исаија 42:8). Името Јехова се појавува околу 7.000 пати во Светото писмо. Многу пророци му се обраќале на Бог користејќи го неговото лично име. Авраам му рекол: „Те молам Јехова... допушти ми да [ти] кажам уште нешто“ (1. Мојсеева 18:30). И ние треба да го користиме Божјето име, Јехова, кога се молиме.

Бог знае што мислиме и како се чувствуваме без разлика на кој јазик зборуваме. Неговата Реч нѐ уверува: „Бог не е пристрасен, туку во секој народ го прифаќа оној што се бои од него и го прави она што е праведно“ (Дела 10:34, 35).

Меѓутоа, за Бог да нѐ благослови, не е доволно само да се молиме. Во следните статии ќе разгледаме што друго треба да правиме.