„Не постигнавме согласност ни во однос на тоа дали воопшто треба да зборуваме за некакво име на Бог, а уште помалку кое би било тоа име“ (професор Дејвид Канингем, Theological Studies).

Бог рекол: „Јас сум Јехова. Тоа е моето име“ (Исаија 42:8). Јехова е хебрејско име кое значи „оној што предизвикува да стане“ (1. Мојсеева 2:4, фуснота).

Јехова сака да го користиме неговото име. Во Библијата пишува: „Повикувајте го неговото име! Објавувајте им ги на народите неговите дела! Разгласувајте дека неговото име е возвишено!“ (Исаија 12:4).

Исус го користел Божјето име. Во една молитва, тој му го рекол на Јехова следново во врска со своите ученици: „Им го објавив твоето име и ќе го објавувам“. Зошто Исус им го објавил Божјето име на своите ученици? Во истата молитва тој рекол: „За љубовта со која ме сакаше ти [Бог] да биде во нив и јас во единство со нив“ (Јован 17:26).

„Оној што не го знае Божјето име, не го познава ни Бог како личност... А ако Бог за него е само една безлична сила, тогаш не може да го сака“, напишал теологот Валтер Лаури.

Иако секоја недела одел во црква, Виктор не се чувствувал близок со Бог. „Кога дознав дека Бог се вика Јехова, како да се запознав со него“, вели тој. „Имав чувство дека конечно се сретнав со оној за кого сум слушал толку многу. Почнав да го гледам како вистинска личност и како близок пријател.“

И Јехова станува близок со луѓето што го користат неговото име. Во врска со оние „што размислуваат за неговото име“, Бог ветува: „Ќе бидам милостив кон нив како што човек е милостив кон својот син кој му служи“ (Малахија 3:16, 17). Освен тоа, Бог ги наградува оние што го повикуваат неговото име. Библијата вели: „Секој што го повикува името на Јехова, ќе биде спасен“ (Римјаните 10:13).