इब्री लोकांना पत्र १०:१-३९

  • प्राण्यांची बलिदानं निरुपयोगी (१-४)

    • नियमशास्त्र फक्‍त एक छाया ()

  • ख्रिस्ताने एकदाच सर्वकाळासाठी बलिदान दिलं (५-१८)

  • एक नवीन आणि जिवंत मार्ग (१९-२५)

    • आपलं एकत्र येणं सोडू नये (२४, २५)

  • जाणूनबुजून पाप करण्याबद्दल इशारा (२६-३१)

  • धीर धरण्यासाठी धैर्याची आणि विश्‍वासाची गरज (३२-३९)

१०  नियमशास्त्र हे पुढे येणाऱ्‍या चांगल्या गोष्टींचं+ खरं स्वरूप नाही, तर फक्‍त छाया आहे.+ त्यामुळे, वर्षांनुवर्षं सतत अर्पण केल्या जाणाऱ्‍या त्याच बलिदानांद्वारे ते* देवाजवळ येणाऱ्‍याला कधीच परिपूर्ण करू शकत नाही.+ २  जर करू शकलं असतं, तर बलिदानं अर्पण करण्याचं बंद झालं नसतं का? कारण, पवित्र सेवा करणारे एकदाच शुद्ध झाले असते आणि त्यानंतर पुन्हा कधीच त्यांना पापांची जाणीव झाली नसती. ३  पण याउलट, ही बलिदानं दरवर्षी लोकांना त्यांच्या पापांची आठवण करून देतात.+ ४  कारण, बैलांच्या किंवा बकऱ्‍यांच्या रक्‍ताने पापं नाहीशी होणं शक्य नाही. ५  म्हणून, तो जगात आला तेव्हा म्हणाला: “ ‘तुला बलिदानं आणि अर्पणं नको होती, तर तू माझ्यासाठी एक शरीर तयार केलं. ६  तुला होमार्पणं आणि पापार्पणं मान्य नव्हती.’+ ७  तेव्हा मी म्हणालो: ‘हे देवा, पाहा! (गुंडाळीत* माझ्याबद्दल लिहिण्यात आल्याप्रमाणे) तुझी इच्छा पूर्ण करण्यासाठी मी आलो आहे.’ ”+ ८  आधी तो म्हणतो: “तुला बलिदानं आणि अर्पणं, होमार्पणं आणि पापार्पणं नको होती आणि तुला ती मान्यही नव्हती.” ही नियमशास्त्राप्रमाणे दिली जाणारी अर्पणं आहेत. ९  मग तो म्हणतो: “पाहा! तुझी इच्छा पूर्ण करण्यासाठी मी आलो आहे.”+ दुसरं स्थापन करण्यासाठी तो पहिलं नाहीसं करतो. १०  याच ‘इच्छेमुळे,’+ सर्वकाळासाठी एकदाच देण्यात आलेल्या येशू ख्रिस्ताच्या शरीराच्या अर्पणाद्वारे, आपल्याला पवित्र करण्यात आलं आहे.+ ११  तसंच, प्रत्येक याजक पवित्र सेवा*+ करण्यासाठी आणि वारंवार तीच बलिदानं अर्पण करण्यासाठी दररोज आपल्या जागी उभा राहतो.+ पण या बलिदानांमुळे पापं कधीच पूर्णपणे नाहीशी होऊ शकत नाहीत.+ १२  या माणसाने मात्र पापांकरता सर्वकाळासाठी एकदाच बलिदान अर्पण केलं आणि तो देवाच्या उजवीकडे बसला आहे.+ १३  तेव्हापासून तो त्या वेळेची वाट पाहत आहे, जेव्हा त्याच्या शत्रूंना त्याच्या पायांसाठी आसन केलं जाईल.+ १४  कारण, पवित्र केलं जाणाऱ्‍यांना त्याने फक्‍त एकच बलिदान अर्पण करून सर्वकाळासाठी परिपूर्ण केलं आहे.+ १५  शिवाय, पवित्र शक्‍तीसुद्धा* आपल्याला साक्ष देते, कारण आधी ती म्हणते: १६  “यहोवा* म्हणतो, ‘त्या दिवसांनंतर मी इस्राएलच्या घराण्याशी असा करार करीन: मी माझे नियम त्यांच्या मनात घालीन आणि ते त्यांच्या हृदयावर लिहीन.’ ”+ १७  मग पवित्र शक्‍ती म्हणते: “मी त्यांची पापं आणि त्यांचे अपराध पुन्हा कधीच आठवणीत आणणार नाही.”+ १८  आता ज्या पापांची क्षमा झाली आहे, त्यांसाठी आणखी कोणतंही अर्पण द्यायची गरज नाही. १९  तर बांधवांनो, येशूच्या रक्‍तामुळेच आपल्याला परमपवित्र स्थानाकडे नेणाऱ्‍या मार्गावर चालत राहण्याचं धैर्य* मिळालं आहे.+ २०  त्याने आपल्यासाठी एक नवीन आणि जिवंत मार्ग खुला केला* आहे. तो पडद्याला पार करून जातो.+ हा पडदा म्हणजे त्याचं शरीर. २१  शिवाय, आपल्यासाठी देवाच्या घरावर देखरेख करणारा एक महान याजक असल्यामुळे,+ २२  आपण सगळे जण प्रामाणिक मनाने आणि पूर्ण विश्‍वासाने देवाजवळ जाऊ या. कारण, आपली मनं रक्‍त शिंपडून दुष्ट विवेकापासून शुद्ध करण्यात आली आहेत+ आणि आपली शरीरं शुद्ध पाण्याने धुण्यात आली आहेत.+ २३  आपण न डगमगता, आपल्या आशेची सर्वांसमोर घोषणा करत राहू या.+ कारण ज्याने अभिवचन दिलं आहे तो विश्‍वसनीय आहे. २४  आणि एकमेकांचा विचार करून* आपण प्रेम आणि चांगली कार्यं करण्यासाठी एकमेकांना उत्तेजन देऊ या.*+ २५  तसंच, काहींची रीत आहे त्याप्रमाणे आपण एकत्र येणं सोडू नये,+ तर एकमेकांना प्रोत्साहन देत राहावं+ आणि तो दिवस जसजसा जवळ येत असल्याचं आपण पाहतो, तसतसं हे आणखी जास्त करावं.+ २६  कारण, सत्याचं अचूक ज्ञान मिळाल्यावर जर आपण जाणूनबुजून पाप करत राहिलो,+ तर यापुढे पापांसाठी आणखी कोणतंही बलिदान नाही.+ २७  त्याऐवजी, भयंकर न्यायदंडाची भीती आणि विरोधकांना भस्म करणारा जळजळीत क्रोध, इतकंच उरतं.+ २८  मोशेच्या नियमशास्त्रातल्या आज्ञा मोडणाऱ्‍याला, दोघा किंवा तिघांच्या साक्षीवरून दयामाया न दाखवता मृत्युदंड दिला जातो.+ २९  तर मग, जी व्यक्‍ती देवाच्या मुलाला पायाखाली तुडवते आणि कराराच्या ज्या रक्‍ताद्वारे+ तिला पवित्र करण्यात आलं होतं त्याला क्षुल्लक लेखते, तसंच पवित्र शक्‍तीद्वारे मिळालेल्या अपार कृपेला तुच्छ लेखते, ती आणखीनच मोठ्या शिक्षेसाठी पात्र आहे असं तुम्हाला वाटत नाही का?+ ३०  कारण “सूड घेणं माझं काम आहे; मी परतफेड करीन,” असं ज्याने म्हटलं त्याला आपण ओळखतो. तसंच, असंही लिहिण्यात आलं आहे: “यहोवा* आपल्या लोकांचा न्याय करेल.”+ ३१  जिवंत देवाच्या हातात सापडणं ही भयंकर गोष्ट आहे. ३२  पण, पूर्वीचे ते दिवस आठवत राहा, जेव्हा ज्ञानाचा प्रकाश मिळाल्यावर+ तुम्ही मोठा संघर्ष करून धीराने दुःखं सोसली. ३३  काही वेळा, जाहीरपणे* तुमचा अपमान आणि छळ करण्यात आला; तर काही वेळा, अशा गोष्टी सोसणाऱ्‍यांना तुम्ही त्यांच्या दुःखात साथ दिली.* ३४  कारण, जे तुरुंगात होते त्यांच्याबद्दल तुम्ही सहानुभूती दाखवली आणि तुमची मालमत्ता लुटण्यात आली, तरी तुम्ही ते आनंदाने सहन केलं.+ आपल्याजवळ यापेक्षा चांगली आणि कायम टिकणारी संपत्ती आहे,+ याची जाणीव असल्यामुळे तुम्ही असं केलं. ३५  त्यामुळे, आपलं धैर्य* गमावू नका, कारण याबद्दल पुढे तुम्हाला मोठं प्रतिफळ मिळेल.+ ३६  देवाची इच्छा पूर्ण केल्यावर, त्याने दिलेल्या अभिवचनाचं प्रतिफळ तुम्हाला मिळावं, म्हणून तुम्हाला धीराची गरज आहे.+ ३७  कारण, “खूप थोडा वेळ” उरला आहे+ आणि “जो येणार आहे तो येईल, तो उशीर करणार नाही.”+ ३८  “पण माझा नीतिमान सेवक आपल्या विश्‍वासामुळे जगेल,”+ आणि “जर त्याने माघार घेतली, तर मला* त्याच्याबद्दल मुळीच आनंद वाटणार नाही.”+ ३९  पण, आपण मात्र माघार घेऊन नाश होणाऱ्‍यांपैकी नाही,+ तर ज्यामुळे आपलं जीवन* वाचेल असा विश्‍वास बाळगणाऱ्‍यांपैकी आहोत.

तळटीपा

किंवा कदाचित, “लोक.”
शब्दशः “पुस्तकाच्या गुंडाळीत.”
किंवा “जनसेवा.”
अति. क५ पाहा.
किंवा “आत्मविश्‍वास.”
शब्दशः “मार्गाचं उद्‌घाटन केलं.”
किंवा “काळजी करून; लक्ष देऊन.”
किंवा “प्रवृत्त करू या; उत्साहित करू या.”
अति. क५ पाहा.
शब्दशः “जणू नाट्यगृहात सर्वांसमोर.”
किंवा “पाठीशी उभे राहिलात.”
शब्दशः “मोकळेपणाने बोलण्याचं धैर्य.”
किंवा “माझ्या जिवाला.”
किंवा “आपला जीव.”