ဒေ​နီ​ယယ်​နဲ့ မီ​ရီယံ​တို့ဟာ ၂၀​၀၀၊ စက်တင်ဘာ​လ​မှာ လက်ထပ်​ပြီး စပိန်​နိုင်ငံ၊ ဘာစီလိုနာ​မြို့မှာ အခြေချ​နေထိုင်​ကြ​တယ်။ ဒေ​နီ​ယယ် ဒီလို​ပြောတယ်– “သာမန်​လို့ခေါ်တဲ့ ဘဝမျိုး​နဲ့ ကျွန်တော်တို့ နေထိုင်​ကြပါ​တယ်။ ဝင်ငွေ​ကောင်း​လို့ အကောင်းစား စားသောက်ဆိုင်​တွေမှာ စားနိုင်​တယ်။ ပြည်ပခရီး သွားနိုင်တယ်။ အဝတ်အစား​ကောင်း​တွေ ဝတ်​နိုင်တယ်။ အမှုဆောင်​မှာလည်း ပုံမှန် ပါဝင်တယ်။” ဒါပေမဲ့ အပြောင်းအလဲ ဖြစ်ခဲ့တယ်။

၂၀​၀၆ ခရိုင်​အစည်းအဝေး​မှာ “‘အသတ်ခံ​ဖို့ ဒယီး​ဒ​ယိုင် သွား​နေရ​သူတွေ’ ထာဝရအသက်​လမ်းပေါ် ရောက်​စေဖို့ ကျွန်တော်တို့ အတတ်နိုင်ဆုံး ကူညီပေး​နေ​သလား” ဆိုတဲ့ မေးခွန်း​က ဒေ​နီ​ယယ်​ရဲ့ နှလုံးကို ထိမိ​ခဲ့တယ်။ (ပညာ. ၂၄:၁၁) ဒါက ကျမ်းစာ အသက်ပေး သတင်းတရား​ကို ကြေညာ​ရမယ့်​တာဝန်​အကြောင်း အလေးပေး​ထားတယ်။ (တ. ၂၀:၂၆၊ ၂၇) “ကျွန်တော့်ကို ယေဟောဝါ ပြော​နေ​သလို ခံစားရ​တယ်” လို့ ဒေ​နီ​ယယ် ပြောတယ်။ အမှုဆောင်လုပ်ငန်းမှာ တိုးချဲ့​ပါဝင်​တာ​က ပို​ပျော်ရွှင်​စေတယ်​လို့လည်း ဟောပြောချက်​မှာ ပါတယ်။ ဒီ​အချက်​ မှန်တယ်​ဆိုတာ ဒေ​နီ​ယယ် သိတယ်။ မီ​ရီယံ ရှေ့ဆောင်​လုပ်​နေ​ပြီး ပျော်စရာ​ကောင်းချီးတွေ ခံစားနေရ​ပြီ။

“ကျွန်တော့်​ဘဝကို ၁၈​၀ ဒီဂရီ ပြောင်းလဲ​တော့မယ်​လို့ ဆုံးဖြတ်​လိုက်တယ်။” အဲဒီ​အတိုင်း​ပဲ ဒေ​နီ​ယယ် ပြောင်းလဲ​ခဲ့တယ်။ အလုပ်ချိန်​ကို လျှော့ချ​ပြီး ရှေ့ဆောင် စ​လုပ်တယ်။ ပိုလိုအပ်​တဲ့နေရာမှာ အမှုဆောင်ခြင်း​ကြောင့် ရရှိနိုင်​တဲ့ ရွှင်လန်းမှု​အကြောင်း သူနဲ့ မီ​ရီယံ တွေးတော​ခဲ့ကြတယ်။

၂၀​၀၇၊ မေ​လ​မှာ ဒေ​နီ​ယယ်​နဲ့ မီ​ရီ​အံ အလုပ်​က ထွက်​ပြီး အရင်​တစ်ခါ​ ရောက်​ဖူးတဲ့ ပ​နား​မား​နိုင်ငံ​ကို သွားခဲ့​ကြ​တယ်။ သူတို့ရဲ့ ရပ်ကွက်​သစ်​ဟာ ကာ​ရစ်​ဘီယံ​ပင်လယ်​မှာရှိတဲ့ ကျွန်းများ​စွာ​နဲ့ ဖွဲ့စည်းထားတဲ့ ဘို​က​တ်​စ ဒဲလ် တို​ရို အာ​ခီ​ပေ​လ​ဂို ဖြစ်တယ်။ အဲဒီမှာ ငါ​ဘီ​တိုင်းရင်းသား​အများစု နေထိုင်တယ်။ ဒေ​နီ​ယယ်​နဲ့ မီ​ရီယံ​တို့ စုဆောင်း​ထားတဲ့​ငွေ​နဲ့ ပ​နား​မား​မှာ ရှစ်​လ​လောက် နေနိုင်​မယ်လို့ တွက်​ခဲ့ကြတယ်။

ကျွန်း​တွေကို လှေ၊ စက်ဘီး​တွေနဲ့ သွားလာ​ကြ​တယ်။ ပူပြင်း​တဲ့​နေရောင်အောက်​မှာ တောင်ကုန်း​တက်​ရတဲ့ မိုင် ၂၀ (၃၂ ကီလိုမီတာ) ပထမ​ဆုံး စက်ဘီး ခရီး​စဉ်​ကို သူတို့ ကောင်းကောင်း မှတ်မိ​သေးတယ်။ ဒေ​နီ​ယယ် မော​လွန်း​လို့ သတိလစ်​မတတ်​ပဲ။ ဒါပေမဲ့ လမ်းတစ်လျှောက် အိမ်တွေမှာ ငါ​ဘီ​လူမျိုး မိသားစု​တွေ​က ပျူ​ပျူ​ငှာ​ငှာ ဧည့်ဝတ်ပြု​ကြ​တယ်။ အထူးသဖြင့် ဒေသခံ​ဘာသာစကား နည်းနည်း​တတ်လာ​တဲ့အခါ​မှာပေါ့။ မကြာခင်​မှာပဲ ကျမ်းစာသင်အံမှု ၂၃ ခု ကျင်းပ​ခဲ့တယ်။

စုထား​တဲ့​ငွေ​တွေ ကုန်​သွား​တော့ ရွှင်လန်းမှု​က ဝမ်းနည်းမှု ဖြစ်သွား​တယ်။ “ဝမ်းနည်း​မျက်ရည်ကျ​ပြီး စပိန်​ကို ပြန်​ဖို့ စဉ်းစား​ခဲ့ကြတယ်။ ကျမ်းစာသင်သား​တွေကို ထားခဲ့​ရမှာ သိပ်​ဝမ်းနည်း​တယ်” လို့ ဒေ​နီ​ယယ် ပြောတယ်။ ဒါပေမဲ့ တစ်လ​အကြာ​မှာ ဝမ်းသာစရာ​သတင်း ကြားလိုက်​ရတယ်။ မီ​ရီယံ​က “အထူးရှေ့ဆောင်​အဖြစ် ဖိတ်ခေါ်​ခံရ​တယ်။ ကျွန်မတို့ ဒီ​မှာ ဆက်နေ​နိုင်​လို့ သိပ်ပျော်​တယ်” တဲ့။

၂၀​၁၅ ခုနှစ်မှာ အဖွဲ့အစည်းရဲ့ အပြောင်းအလဲ​တချို့​ကြောင့် ဒေနီယယ်​နဲ့ မီ​ရီ​အံ​တို့ဟာ မှန်မှန်ရှေ့ဆောင်​အဖြစ် အမှုဆောင်ဖို့ တောင်းဆို​ခံရ​တယ်။ ဘာ​လုပ်ကြ​သလဲ။ ဆာလံ ၃၇:၅ မှာပါတဲ့ “မင်း​တို့ရဲ့ လမ်းစဉ်​ကို ယေဟောဝါ​ဆီ ပုံအပ်​လိုက်ပါ။ ဘုရားကို အားကိုး​ပါ။ မင်း​တို့ရဲ့​အကျိုး​အတွက် လုပ်ဆောင်​ပေး​လိမ့်မယ်” ဆိုတဲ့ ကတိစကား​ကို သူတို့ ယုံကြည်ကြတယ်။ ရှေ့ဆောင်​အဖြစ် ရပ်တည်​နိုင်​ဖို့ အလုပ်​တစ်ခု ရခဲ့တယ်။ အခု ပ​နား​မား​နိုင်ငံ၊ ဗေ​ရာ​ဂွါးစ်​ပြည်နယ်​က အသင်းတော်​တစ်ခုမှာ အမှုဆောင်​နေကြတယ်။

“စပိန်​က မထွက်ခင်​မှာတော့ ရိုးရှင်းတဲ့​ဘဝနဲ့ နေနိုင်​မလား​ဆိုတာ မသေချာ​ခဲ့ဘူး။ အခုတော့ နေနိုင်​ပါ​ပြီ။ တကယ်​အရေးကြီး​တာ​တွေ ရရှိ​နေပါတယ်” လို့ ဒေ​နီ​ယယ် ပြောတယ်။ သူတို့ရဲ့ အကြီးမားဆုံး ရွှင်လန်းမှု​က ဘာလဲ။ “နှိမ့်ချ​တဲ့သူ​တွေကို ယေဟောဝါ​အကြောင်း သင်ပေး​ရတဲ့ ရွှင်လန်းမှု​က ဘာ​နဲ့​မှ နှိုင်းယှဉ်​လို့ မရဘူး” လို့ သူတို့ ပြော​ကြ​တယ်။