परमेश्‍वरको राज्य भनेको यहोवा परमेश्‍वरले स्थापना गर्नुभएको वास्तविक सरकार हो। ‘परमेश्‍वरको राज्यले’ स्वर्गबाट शासन गर्ने भएकोले बाइबलमा यसलाई “स्वर्गको राज्य” पनि भनिएको छ। (मर्कूस १:१४, १५; मत्ती ४:१७) मानव सरकारको जस्तै यस सरकारको पनि विभिन्‍न पक्षहरू छन्‌ तर सबै पक्षमा परमेश्‍वरको राज्य उत्कृष्ट छ।

•   शासकहरू। परमेश्‍वरले येशूलाई यस राज्यको राजा नियुक्‍त गर्नुभएको छ र उहाँलाई कुनै मानव राजाले पाउन सक्नेभन्दा धेरै अधिकार दिनुभएको छ। (मत्ती २८:१८) येशूले अरूको भलाइको लागि मात्र यो अधिकार प्रयोग गर्नुहुन्छ किनकि उहाँ भरपर्दो र करुणाले भरिएको शासक हुनुहुन्छ भनेर प्रमाणित गरिसक्नुभएको छ। (मत्ती ४:२३; मर्कूस १:४०, ४१; ६:३१-३४; लूका ७:११-१७) परमेश्‍वरको निर्देशनबमोजिम येशूले सबै राष्ट्रबाट मानिसहरू रोज्नुभएको छ र यिनीहरूले उहाँसितै स्वर्गमा रहेर “राजाको रूपमा पृथ्वीमाथि शासन” गर्नेछन्‌।—प्रकाश ५:९, १०.

•   समयावधि। मानव सरकारहरू आउँछन्‌ र जान्छन्‌ तर परमेश्‍वरको राज्यचाहिँ “सदासर्वदै रहिरहनेछ।”—दानियल २:४४.

•   प्रजा। परमेश्‍वर जे चाहनुहुन्छ, त्यही गर्ने जो-कोही मानिस परमेश्‍वरको राज्यको प्रजा हुन सक्छन्‌ चाहे तिनको पारिवारिक पृष्ठभूमि जस्तोसुकै होस्‌ अथवा तिनी जुनसुकै ठाउँमा जन्मेका किन नहोऊन्‌।—प्रेषित १०:३४, ३५.

•   कानून-व्यवस्था। परमेश्‍वरको राज्यको कानून-व्यवस्थाले (वा आज्ञाहरूले) गर्न नहुने कामबारे मात्र बताउँदैन। यसले आफ्नो प्रजालाई नैतिकवान्‌ हुन मदत गर्छ। उदाहरणको लागि, बाइबल भन्छ: “‘तिमीले यहोवा तिम्रा परमेश्‍वरलाई आफ्नो सारा मनले, आफ्नो सारा ज्यानले र आफ्नो सारा दिमागले प्रेम गर्नू।’ यो नै सबैभन्दा ठूलो र पहिलो आज्ञा हो। दोस्रोचाहिं यही हो: ‘तिमीले आफ्नो छिमेकीलाई आफूलाई जस्तै प्रेम गर्नू।’ ” (मत्ती २२:३७-३९) परमेश्‍वर र छिमेकीप्रतिको प्रेमले यस राज्यको प्रजालाई अरूको हित हुने काम गर्न उत्प्रेरित गर्छ।

•   शिक्षा। परमेश्‍वरको राज्यले आफ्ना प्रजाहरूका लागि उच्च स्तर निर्धारण गर्नुका साथै ती स्तर कसरी पालन गर्ने भनेर पनि सिकाउँछ।—यशैया ४८:१७, १८.

•   उद्देश्‍य। परमेश्‍वरको राज्यले प्रजाको सम्पत्ति खर्च गर्न लगाएर आफ्नो शासकलाई धनी बनाउँदैन। बरु यसले परमेश्‍वरको इच्छा पूरा गर्छ, जसमा उहाँलाई माया गर्नेहरू नयाँ संसारमा सधेँभरि बाँच्ने प्रतिज्ञा पनि पर्छ।—यशैया ३५:१, ५, ६; मत्ती ६:१०; प्रकाश २१:१-४.