De belangrijkste heilige dag voor de Israëlieten (ook wel Jom Kipoer genoemd, van het Hebreeuwse jōm hakkippoerim, ‘dag van de bedekkingen’), die plaatsvond op 10 ethanim. Dit was de enige dag in het jaar waarop de hogepriester het allerheiligste van de tabernakel en later van de tempel binnenging. Daar offerde hij het bloed van de slachtoffers voor zijn eigen zonden, die van de andere Levieten en die van het volk. Op deze dag werd een heilige bijeenkomst gehouden en werd gevast. Het was ook een sabbat, een dag waarop geen normale werkzaamheden gedaan mochten worden (Le 23:27, 28).