Op 14 juni 2018 hebben Jehovah’s Getuigen in de Mongoolse hoofdstad Ulaanbaatar van de gemeenteraad een certificaat ontvangen waarmee ze officieel opnieuw werden geregistreerd.

Religieuze organisaties in Mongolië moeten hun registratie elk jaar vernieuwen en vanaf hun eerste registratie in 1999 is dat onze broeders ook elk jaar gelukt. Maar in 2015 weigerde de gemeenteraad in Ulaanbaatar de registratie te vernieuwen. In januari 2017 volgde er een beschikking van de gemeenteraad waarmee de toestemming voor de religieuze activiteiten van de rechtspersoon werd ingetrokken. Vertegenwoordigers van de raad weigerden het bewijsmateriaal openbaar te maken dat diende ter ondersteuning van hun beschikking. De broeders besloten de beschikking van de gemeenteraad bij de rechter aan te vechten.

Tijdens het proces bij de administratieve rechtbank probeerde de advocaat van de gemeenteraad als bewijsstuk de uitspraak van het Russische Hooggerechtshof te introduceren waarmee onze rechtspersonen in Rusland werden ontbonden. Onze advocaten voerden aan dat deze uitspraak veel internationale kritiek heeft gekregen en in internationale rechtbanken is aangevochten. Het hof werd er bovendien aan herinnerd dat de uitspraak van Rusland werd gedaan na de beschikkingen van de gemeenteraad en dat die daarom niet kon worden gebruikt als verantwoording voor zijn beschikkingen.

De administratieve rechtbank vernietigde de beschikking van de gemeenteraad en concludeerde dat de raad was afgegaan op geruchten en in gebreke was gebleven te bewijzen dat er sprake was van schadelijke activiteiten. De rechtbank oordeelde ook dat de gemeenteraad de fundamentele rechten van de broeders had geschonden, waaronder de vrijheid om hun geloofsovertuiging te belijden.

Jason Wise, een van de advocaten van de Getuigen, zei: ‘Hoewel fundamentele rechten en vrijheden niet afhangen van een registratie bij de staat, is het zonder registratie vaak moeilijk om in vrijheid je geloof te belijden. Onze rechtspersoon maakt het onder andere mogelijk om bijbels en Bijbelse lectuur te importeren, plaatsen van aanbidding in eigendom te hebben en congresfaciliteiten te huren. We zijn blij dat de administratieve rechtbank de beschikking van de gemeenteraad van Ulaanbaatar heeft vernietigd en heeft erkend dat dergelijke uitspraken onze godsdienstvrijheid en vrijheid van vereniging in Mongolië zouden aantasten.’