nahi. asi har hafte ghar-ghar prachar karde ha, par asi eh nahi mannde ki ajehe kamm karan naal asi mukti de hakkdar bannde ha. (afsiya 2:8) kyo nahi?

 zara is misal bare socho: farz karo ki ik nekdil aadmi vaada karda hai ki har koi jo kise khaas jagah atey khaas same te pahunchega oh os nu ik keemti tohfa devega. je tusi os aadmi de vaade utte yakeen karde ho, taa kee tusi os diya hidayata mutabak nahi chaloge? ha, zaroor chaloge! umeed hai ki tusi apne dost-mittra atey parivar nu vi dassoge taaki ohna nu vi tohfa mile. par fir vi tusi os aadmi da kehna mann ke tohfe de hakkdar nahi bannde kyoki eh os vallo ik tohfa hai.

 ise tarha yahovah de gavah mannde han ki parmeshwar ohna sarya nu hamesha di zindagi bakhshega jo os da kehna mannde han. (romiya 6:23) asi doosrya nu vi eh galla dassde ha taaki oh vi parmeshwar de vaadya utte yakeen kar ke barkata paaun. par asi eh nahi mannde ki prachar karan naal asi hamesha di zindagi de hakkdar bannde ha. (romiya 1:17; 3:28) je sochya jave taa insaan ajeha koi kamm nahi kar sakda jis naal os nu parmeshwar kolo inni vaddi asees mil sake. ‘os ne sanu sadde nek kamma karke nahi, sago apni rehemdili karke bachaya.’—titus 3:5.