Jeschräwen von Lukas 20:1-47

  • Dee froagen Jesus, met waut fa een Rajcht hee daut deit (1-8)

  • Daut Jlikjnis von de beese Foarma von dän Wiengoaden (9-19)

  • Gott un de Kjeisa (20-26)

  • De Froag äwa daut Oppstonen vom Doot (27-40)

  • Es de Christus David sien Sän? (41-44)

  • Jesus woarnt fa de Schreftjelieede (45-47)

20  Eenen Dach, aus Jesus de Menschen em Tempel lieed un äant de goode Norecht vetald, kjeemen de väaschte Priestasch un de Schreftjelieede* un de Eltestasch doahan.  Dee säden to am: “Saj ons, met waut fa een Rajcht deist du dit? Ooda wäa haft die daut Rajcht jejäft?”  Dan säd hee to dee: “Ekj woa junt uk mol waut froagen un dan sajcht mie:  Wia Johanes siene Doop vom Himmel ooda von de Menschen?”  Dan fungen dee aun, to jreblen un unja sikj to sajen: “Wan wie sajen: ‘Vom Himmel’, dan woat hee sajen: ‘Wuarom hab jie dän dan nich jejleeft?’  Oba wan wie sajen: ‘Von Menschen’, dan woaren aule ons steenjen, wiels dee sent sikj secha, daut Johanes een Profeet wia.”  Doawäajen säden dee, daut see daut nich wisten, von wua dee wia.  Jesus säd to dee: “Dan woa ekj junt daut uk nich sajen, met waut von Rajcht ekj aul dit doo.”  Dan vetald hee de Menschen dit Jlikjnis: “Een Maun plaunt eenen Wiengoaden, un hee äwajeef dän eenje Foarma un reisd dan fa eene jewesse Tiet wajch. 10  Aus daut ieescht de Tiet wia, schekjt hee sienen Sklow no de Foarma, daut dee am sullen een Poat von de Frucht vom Wiengoaden jäwen. Oba de Foarma vekjielden dän Sklow un schekjten dän met ladje Henj wajch. 11  Dan schekjt hee noch eenen Sklow doahan. Dän vekjielden see uk un behaundelden dän respakjtloos* un schekjten dän met ladje Henj wajch. 12  Oba de Maun schekjt noch eenen dredden Sklow, un dän vewunden see uk un schmeeten dän rut. 13  Dan säd de Wieet von dän Wiengoaden: ‘Waut saul ekj nu doonen? Ekj woa mienen leewen Sän schekjen; veleicht haben dee Respakjt fa dän.’ 14  Aus de Foarma dän sagen, säden dee eena toom aundren: ‘Dits dee, waut daut Oafgoot kjricht; well wie dän dootmoaken un ons daut Oafgoot tooieejnen.’ 15  Doawäajen schmeeten dee dän Sän utem Wiengoaden rut un muaken dän doot. Waut woat de Wieet von dän Wiengoaden nu met de Foarma doonen? 16  Dee woat komen un de Foarma dootmoaken un dän Wiengoaden aundre äwajäwen.” Aus dee dit hieeden, säden dee: “Soont sull oba kjeenmol passieren.” 17  Oba Jesus kjikjt dee jlikj aun un säd: “Waut meent daut dan, wan doa jeschräwen steit: ‘De Steen, waut de Bua aufjewäsen haben, es de wichtichsta Akjsteen* jeworden’? 18  Jieda eena, dee opp dän Steen noppfelt, woat veschmatren un opp wäm dee Steen felt, woat vekjwatschen.” 19  Dan proowden de Schreftjelieede un väaschte Priestasch am fuaz fausttonämen, wiels see moakjten, daut Jesus aun äant jedocht haud, aus hee dit Jlikjnis vetald. Oba see wuagen sikj daut nich wäajen de Menschen. 20  Un nodäm daut dee am dan krakjt beoobacht hauden, schekjten dee waut Mana, waut see sikj aunjenomen hauden. Dee sullen sikj sea jerajcht doonen un Jesus derch siene ieejne Wieed enne Faul joagen, soo daut see am kunnen de Rejierungsbeaumte un dän Harscha äwajäwen. 21  Un dee säden to am: “Liera, wie weeten, daut du rajcht rätst un lieescht, un du moakst uk kjeenen Unjascheet manke Menschen. Du lieescht Gott sienen Wajch rajcht. 22  Es daut nom Jesaz no rajcht, dän Kjeisa dän Taks to tolen, ooda nich?” 23  Oba Jesus wort daut en, daut et hinjalestjet wia, un hee säd to dee: 24  “Wiest mie mol eenen Dena̱rius*. Wäm sien Bilt un wäm sien Nomen es hia bowen?” Dee säden: “Dän Kjeisa sien Bilt un sien Nomen.” 25  Hee säd to dee: “Krakjt doawäajen jroz tolt dän Kjeisa daut trigj, waut dän sient es, un jäft Gott daut, waut Gott sient es.” 26  Tolatst kunnen see am nich enne Faul joagen met daut, waut hee doa mank de Menschen säd. Dan worden dee stell, wäajen dee sea vewundat wieren äwa siene Auntwuat. 27  Oba eenje von de Saduzä̱a, waut sajen, daut et kjeen Oppstonen vom Doot jeft, kjeemen un säden to am: 28  “Liera, Moses haft ons oppjeschräwen: ‘Wan een Maun stoaft un siene Fru hinjalat un oba kjeene Kjinja haft, dan saul sien Brooda sikj met dee Fru befrieen un fa sienen Brooda Nokomen haben.’ 29  Nu wieren doa säwen Breeda. De Ieeschta befried sikj, oba dee storf, onen daut hee Kjinja haud. 30  Soo, de Tweeda 31  un de Dredda befrieden sikj met ar un krakjt soo uk aul de Säwen. Oba dee storwen aula, onen daut dee Kjinja hauden. 32  Tolatst storf uk noch de Fru. 33  Soo, wan de Doodes ieescht oppstonen, wäms Fru woat daut dan sennen, wiels aule Säwen hauden je ar to Fru?” 34  Jesus säd to dee: “De Menschen von dise TIET* befrieen sikj, 35  oba dee, waut daut wieet sent, en de TIET* to läwen, waut doa kjemt, un vom Doot opptostonen, dee woaren sikj nich befrieen. 36  Un dee kjennen uk nich mea stoawen, wiels dee sent soo aus de Enjel. Un daut sent Gott siene Kjinja, wiels daut Kjinja von daut Oppstonen sent. 37  Oba daut de Doodes oppstonen woaren, muak mau rajcht Moses kloa, aus hee von daut Spekja-Bosch schreef. Doa nand hee Jehowa* ‘Abraham sien Gott, Isaak sien Gott un Jakob sien Gott.’ 38  Hee es nich de Doodje äa Gott, oba de Läwendje äara, wiels fa am* läwen dee aula.” 39  Dan säden eenje von de Schreftjelieede: “Liera, du hast daut fein jesajcht.” 40  Un kjeena wuach sikj daut, am noch eene Froag to stalen. 41  Dan fruach Jesus äant: “Woo es daut doamet, wan dee sajen, daut de Christus David sien Sän es? 42  Wiels David selfst säd en daut Buak Psalm: ‘Jehowa* säd to mienen Harn: “Sat die aun miene rajchte Sied dol, 43  bat ekj die de Macht jejäft hab, diene Fiend entonämen*.”’ 44  Soo, wan David am Har nand, woo kaun daut dan sien Sän sennen?” 45  Un aus de Menschen doa aula toohorchten, säd hee to siene Jinja: 46  “Paust opp fa de Schreftjelieede, waut daut jleichen, met lange Äwarakj romtogonen un oppem Moakjtplauz bejreest to woaren. Dee jleichen daut uk, bie de Juden äare Vesaumlungshiesa* daut väaschte* Settich to nämen un bie de Owentkost-Moltieden de aunjeseenste Städen to haben. 47  Dee fräten de Wätfrues äa Hab un Goot* opp. Un toom jeseenen sennen*, sajen see lange Jebäda. Dise woaren strenja jerecht woaren*.”

Footnooten

See Wuaterkjläarunk bie “Schreftjelieede”.
Ooda: “soo, daut dee sikj tonuscht feeld”.
Dis Steen es bowen oppe Akj, wua twee Mieren toopkomen toom de Mieren stoakjen.
See Wuaterkjläarunk bie “Dena̱rius”.
See Wuaterkjläarunk bie “Dise TIET”.
See Wuaterkjläarunk bie “Dise TIET”.
See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
Ooda: “fa am to beseenen”.
See Wuaterkjläarunk bie “Jehowa”.
Wuatlich: “bat ekj diene Fiend unja diene Feet brinj, soo aus eene Footbenkj”.
Wuatlich: “bie de Sinagogen”.
Ooda: “daut baste”.
Wuatlich: “äare Hiesa”.
Ooda: “Un aus eene Uträd”.
Ooda: “een jratret Jerecht kjrieen”.