Nodäm daut jie junt befriet haben, woat daut nich emma aula jlei ranen. Doa kjennen Trubbels oppkomen, wäajen jie veschieden denkjen ooda feelen un veschieden oppjewossen sent. De Trubbels kjennen oba uk von butarem Ehestaunt komen ooda wan doa onverhofs waut woat.

Daut eefachste wudd sennen, de Trubbels wajchtoschuwen, oba de Schreft sajcht, wie sellen dee seenen to leesen (Matäus 5:23-24). Daut schauft daut baste, wan eena sikj no de Schreft recht.

WAUT DE SCHREFT SAJCHT: “Räden haft siene Tiet” (Liera 3:1, 7). Nämt junt Tiet, äwa daut to räden, waut junt aum Hoaten licht. Sajcht junt daut opprechtich, waut jie feelen un waut jie denkjen. Rät emma de Woarheit unjarenaunda (Efeesa 4:25). Wan junt daut uk schwoa felt, ruich to bliewen, fangt doawäajen oba nich aun to strieden. Eene ruje Auntwuat kaun daut väabieejen, daut daut von eene kjliene Sach nich waut grootet jeft (Spricha 15:4; 26:20).

Aus jie äwareenstemmen ooda nich, blieft gootjesonnen un leeftolich un wiest, daut jie dän aundren achten (Kolossa 4:6). Brinjt dän Trubbel soo schwind aus mäajlich äwatsied un hieet nich opp, unjarenaunda to räden (Efeesa 4:26).

WAUT JIE DOONEN KJENNEN:

• Sieekjt junt de rajchte Tiet ut toom äwa dän Trubbel räden

• Wan de Ehepoatna jroz vetalt, dan doo dän doa nich mankräden; wacht, bat dee ieescht utjerät haft

WAUT DE SCHREFT SAJCHT: Jie sellen “junt unjarenaunda von Hoaten goot sennen. Moakt emma Rum fa dän näakjsten siene Iea” (Reema 12:10). Acht doaropp, woo jie toohieren; prooft to vestonen, woo de Poatna de Sach sitt, un siet metfeelent un deemootich (1. Petrus 3:8; Jakobus 1:19). Siet gaunz bie de Sach, wan de aundra rät. Wan daut mäajlich es, lajcht aules tosied un horcht too. Wan nich, dan froacht dän aundren, aus jie nich wudden kjennen lota räden. Denkjt uk doaraun, daut jie Poatna sent un nich Jäajna. Soo woa jie junt “nich [soo] leicht enoajren” loten (Liera 7:9).

WAUT JIE DOONEN KJENNEN:

• Horcht too un siet op fa daut, waut de aundra sajcht, wan jie doa uk nich met aules envestonen sent

• Horcht nich bloos no de Wieed; prooft to vestonen, waut de aundra sajen well. Aun dän sien Jesecht, siene Stemm un sien Vehoolen jeit to seenen, waut dee feelt

WAUT DE SCHREFT SAJCHT: “Aule schwoare Oabeit brinjt vedeenst, oba ladje Wieed loten eenem oam” (Spricha 14:23). To weeten, woo jie eenen Trubbel leesen wellen, es nich jenuach; daut mott uk jedonen. Veleicht haft daut väl opp sikj ooda es eene schwoare Oabeit, oba daut es nich vejäfs (Spricha 10:4). Wan jie toopschaufen, woat dise schwoare Oabeit väl goodet brinjen (Liera 4:9).

WAUT JIE DOONEN KJENNEN:

• Denkjt toop doaräwa no, waut jieda eena doonen kaun, om de Trubbels opptofiksen

• Seet emma wada no, woo wiet jie jekomen sent