2. | “Troost en de Schreft”
WAUT DE SCHREFT SAJCHT: “Wautemma verhäa jeschräwen wia, wia jeschräwen, daut wie doarut lieren sullen, daut wie derch de Jedult un dän Troost en de Schreft wudden Hopninj haben.” (REEMA 15:4)
Waut daut bediet
En de Schreft sent Jedanken bennen, waut ons treesten un stoakjen kjennen, soo daut wie nich oppjäwen, wan wie nich rajcht denkjen. De Schreft jeft ons uk de Hopninj, daut wie boolt nich mea woaren lieden motten wäajen onse Jefeelen.
Waut eenem halpen kaun
Wie aula feelen ons eenje Mol truarich. Oba soone, waut met de Narfen rauf sent (depression/depresión) un groote ennaliche Angst haben (anxiety/ansiedad), feelen sikj veleicht emma sea truarich, wieetloos un sea bedrekjt. Woo kaun de Schreft dee halpen?
De Schreft kaun ons halpen, daut wie äwa goodet nodenkjen enne Städ äwa schlajchtet (Filippa 4:8). Dee kaun ons uk treesten, berujen un kaun ons uk halpen, bäta äwa ons selfst to denkjen (Psalm 94:18-19).
De Schreft kaun ons halpen, daut wie nich mea soo denkjen, daut wie nuscht wieet sent (Lukas 12:6-7).
Väl Bibelvarzhen wiesen ons, daut wie nich auleen sent un daut ons Gott un Schepfa krakjt vestonen kaun, woo wie ons feelen (Psalm 34:19; 1. Johanes 3:19-20, NW).
De Schreft vesprakjt ons, daut Gott met aule truaje Jedanken woat een Enj moaken (Jesaja 65:17; Openboarunk 21:4). Wan wie groote Angst haben un ons truarich feelen, kaun ons dit Vespräakjen Krauft jäwen, soo daut wie wieda uthoolen kjennen un nich oppjäwen.
