Om waut sell wie bäden?
DAUT Jebäd, waut Jesus lieed, waut bekaunt es aus daut “Unser-Vater”, es een Jebäd, waut daut mieeschte von de Christen äwajesajcht woat. Oba de mieeschte Menschen, waut dit Jebäd äwasajen, kjennen daut nich vestonen, waut daut bediet. Oba daut wia nich, waut Jesus wull, daut de Menschen daut Jebäd bloos emma un emma wada sullen äwasajen. Woo weet wie daut?
Jroz ea Jesus siene Nofolja daut Jebäd lieed, säd hee: “Wan jie bäden, dan sajcht nich emma un emma wada dautselwje” (Matäus 6:7, NW). Soo, wuarom lieed Jesus siene Jinja daut Jebäd dan? Hee wull nich, daut wie ons daut bloos sullen utwendich lieren un daut emma wada nosajen. Hee lieed ons doamet, waut daut wichtichste es, om waut wie bäden sellen. Well wie ons dit Jebäd mol dolla unjastonen. Daut steit en Matäus 6:9-13 (PB; von ons schroz jemoakt).
“Ons Voda em Himmel! Dien Nomen saul heilich jehoolen woaren”
Jesus lieed siene Nofolja, daut dee emma bloos sullen to sienen Voda, Jehova, bäden. Oba weetst du, wuarom Gott sien Nomen soo wichtich es un wuarom dee saul heilich jemoakt woaren?
Von dan, aus daut met de Menschen aunfunk, haben se Gott aul eenen schlajchten Nomen jemoakt un Läajes von am vetalt. De Soton, Gott sien Fient, well ons enbillen, daut Jehova bloos aun sikj denkjt, daut hee lieejen deit un daut hee nich daut Rajcht haft, äwa siene Schepfunk to rejieren (1. Mose 3:1-6). Väl Menschen denkjen krakjt soo aus de Soton. Dee sajen, daut Gott kolt un grausom es un daut hee ons nich well vejäwen. Eenje Menschen sajen, daut et nich mol eenen Gott jeft. Aundre haben mau rajcht Jehova sienen Nomen ut de Bibeläwasatungen rutjenomen un veboden, dän to brucken.
De Schreft wiest, daut Gott aul dit woat en Ordninj brinjen (Hesekiel 39:7). Un doa es uk met en, daut hee die aules jäwen woat, waut die fält un uk diene Trubbels aula woat fiksen. Woo weet wie daut? Daut, waut Jesus daut näakjste en daut Jebäd säd, wiest ons daut.
“Lot dien Rikj komen”
Vondoag dän Dach jeft daut manke Gloowesleidasch veschiedne Meenungen doaräwa, waut Gott sien Kjennichrikj es. Oba dee, waut Jesus toohorchten, wisten, daut Gott vesproaken haud, eenen Messias to schekjen. Daut wia de Rada, waut en daut Kjennichrikj rejieren wudd un aules oppe Welt endren wudd (Jesaja 9:5-6; Daniel 2:44). Dit Kjennichrikj woat wiesen, daut de Soton een Läajna es un daut woat dän Soton un uk dän siene Woakjen oppriemen. Soo woat Gott sien Nomen jeheilicht woaren. Gott sien Kjennichrikj woat uk met Kjrich un Krankheiten un Hungaschnoot un mau rajcht met dän Doot een Enj moaken (Psalm 46:10; 72:12-16; Jesaja 25:8; 33:24). Wan du bätst, daut Gott sien Kjennichrikj komen saul, dan bätst du uk, daut aul dise Vespräakjungen sikj erfellen sellen.
“Lot dien Wellen oppe Ieed jrod soo jedonen woaren aus em Himmel”
Dise Wieed wiesen, daut Gott doa woat fäa oppkomen, daut sien Wellen oppe Ieed krakjt soo woat jedonen woaren aus em Himmel. Woo weet wie daut? Wäajen Gott sien Sän haft dän beesen Fient un de beese Jeista utem Himmel rutjeschmäten no de Ieed un doawäajen woat Gott sien Wellen em Himmel aul jedonen (Openboarunk 12:9-12). No waut Jesus en dit Jebäd fruach, halpt ons to vestonen, daut Gott sien Wellen emma wichtja es aus ons ieejna. Gott well emma daut baste fa ons. Mau rajcht Jesus, waut een volkomna Maun wia, säd to sienen Voda: “Daut saul nich soo woaren aus ekj well, oba soo aus du west” (Lukas 22:42, PB).
“Jeff ons daut Broot daut wie vondoag brucken”
Jesus wees uk, daut et nuscht baudad, wan wie doarom bäden, waut ons fa dän Dach fäld. Wan wie daut doonen, dan halpt ons daut uk denkjen, daut Jehova deejanja es, waut “aule Menschen Läwen un Odem un aulet aundre” jeft (Aposteljeschicht 17:25, PB). Un de Schreft sajcht ons uk, daut Gott soo aus een leeftolja Voda es, waut daut jleicht, siene Kjinja daut to jäwen, waut dee fält. Un soo aus een gooda Voda, woat hee ons uk bloos daut jäwen, waut ons toom gooden es.
“Vejeff ons onse Schult”
Fält ons daut werkjlich, daut Gott ons vejeft? Väl Menschen weeten nich krakjt, waut de Sind es un dee weeten daut uk nich, woo iernst de Sind es. Oba no de Schreft no sent de schlemste Trubbels vondoag dän Dach wäajen de Sind. Wäajen de Sind stoawen de Menschen uk. Wäajen wie aul met de Sind jebuaren woaren, moak wie foaken Fäla. Un wie kjennen bloos dan eewich Läwen, wan Gott ons de Sinden vejeft (Reema 3:23; 5:12; 6:23). Woo scheen jeit ons daut nich, wan wie enne Schreft läsen: “Du, Har, best goot un reed to vejäwen” (Psalm 86:5, PB).
“Bewoa ons fa dän beesen”
Best du die gaunz em kloaren, woo needich die Gott sienen Schutz fält? Väle wellen daut nich mol jleewen, daut et “dän beesen” verheipts jeft. Oba Jesus säd, daut et dän Soton werkjlich jeef un daut daut dee es, waut “en dise Welt Jewault eeft” (Johanes 12:31, PB; 16:11). De Soton haft dise Welt veleit, wua hee de Kontroll äwa haft un hee well die uk veleiden, wiels hee nich haben well, daut du saust met dienen Voda Jehova Frind sennen (1. Petrus 5:8). Oba Jehova es sea väl stoakja aus de beesa Fient un hee well dee beschitzen, waut am leewen.
Wie haben een deel äwa daut Jebäd jelieet, waut Jesus siene Jinja lieed. Oba daut jeft noch väl mea Sachen, wua wie kjennen äwa bäden. Denkj doaraun, daut 1. Johanes 5:14 (PB) von Gott sajcht, “daut hee ons hieren deit, wan wie am no waut froagen, daut no sienem Wellen es”. Gott woat uk no daut horchen, met waut du daut schwoa hast (1. Petrus 5:7).
Oba es daut uk wichtich, wua ooda wanea wie bäden?