32  „Nadstawcie ucha, niebiosa, na to, co powiem,również ty, ziemio, posłuchaj moich słów.  ² Moje pouczenia będą spływać jak deszcz,moje słowa opadać jak rosa,jak łagodne deszczyki na trawę,jak rzęsiste ulewy na roślinność.  ³ Będę opowiadał o imieniu Jehowy+. Opowiadajcie i wy o wielkości naszego Boga!+  ⁴ Skała — doskonałe są Jego dzieła+,sprawiedliwe są wszystkie Jego drogi+. Bóg wierny+, któremu niesprawiedliwość+ jest obca,Bóg prawy i prostolinijny+.  ⁵ To oni postąpili niegodziwie+. Nie są Jego dziećmi — wina leży po ich stronie+. Pokolenie zepsute i zdeprawowane!+  ⁶ Głupi, nierozsądny ludu+,czy tak się odwdzięczasz Jehowie?+ Czy to nie jest twój Ojciec, który powołał cię do istnienia+,który cię utworzył i mocno utwierdził jako naród?  ⁷ Przypomnij sobie dawne czasy,zastanów się nad dziejami minionych pokoleń. Zapytaj swojego ojca, a on ci opowie+,zapytaj starszych, a udzielą ci wyjaśnień.  ⁸ Gdy Najwyższy dawał narodom dziedzictwo+,gdy rozdzielał synów Adama*+,wyznaczył ludom granice+ze względu na liczbę synów Izraela+.  ⁹ Bo lud Jehowy jest Jego działem+,Jakub — Jego własnością+. ¹⁰ On znalazł go w pustynnej krainie+,na bezludnej pustyni, gdzie słychać tylko odgłosy wycia+. Otoczył go opieką, troszczył się o niego+,strzegł jak źrenicy swojego oka+. ¹¹ Jak orzeł pobudza do lotu pisklęta,unosi się nad gniazdem,rozpościera skrzydła, chwyta młodei niesie na swoich lotkach+, ¹² tak jego* prowadził sam Jehowa+,nie było przy nim żadnego cudzoziemskiego boga+. ¹³ Wyniósł go na wyżyny ziemi+,żywił plonami pól+. Karmił go miodem z urwistej skały,oliwą ze skały krzemiennej, ¹⁴ masłem od krów, owczym i kozim mlekiem,najlepszymi sztukami owiec*,baranami z Baszanu, kozamii najwyborniejszą pszenicą*+,a do picia dawał mu wino z soku* winogron. ¹⁵ Gdy Jeszurun* obrósł w tłuszcz, zaczął wierzgać. Utył, stał się gruby, opasły+. Opuścił więc Boga, który go stworzył+,wzgardził Skałą swego wybawienia. ¹⁶ Z powodu cudzoziemskich bogów pobudzali Go do gniewu+,stale Go obrażali tym, co obrzydliwe+. ¹⁷ Składali ofiary demonom, a nie Bogu+,bogom, których wcześniej nie znali,nowym, którzy pojawili się niedawno,bogom, których nie znali ich przodkowie. ¹⁸ Zapomniałeś o Skale+, która cię zrodziła,nie pamiętałeś o Bogu, który wydał cię na świat+. ¹⁹ Gdy Jehowa to zobaczył, odrzucił swoich synów i córki+,bo Go obrazili. ²⁰ Rzekł więc: ‚Zakryję przed nimi swoją twarz+i zobaczę, co się z nimi stanie. Bo są pokoleniem zepsutym+,niewiernymi synami+. ²¹ Pobudzali mnie do gniewu* z powodu tych, którzy nie są bogami+,obrażali mnie swoimi bezwartościowymi bożkami+. Ja więc pobudzę ich do zazdrości z powodu tych, którzy nie są ludem+,będę ich obrażał przez niemądry naród+. ²² Bo mój gniew zapalił się jak ogień+,którego płomień sięgnie najgłębszych zakamarków grobu*+,strawi ziemię oraz jej plony,podpali fundamenty gór. ²³ Sprowadzę na nich wiele nieszczęść,użyję przeciw nim wszystkich swoich strzał. ²⁴ Wycieńczy ich głód+,pochłonie wyniszczająca gorączka, dotknie straszna klęska+. Naślę na nich kły dzikich zwierząt+i jad gadów pełzających w prochu. ²⁵ Tych, co będą na zewnątrz, zabierze miecz+,a tych w domu ogarnie trwoga+ —chłopca i dziewczynę,niemowlę i siwowłosego starca+. ²⁶ Rzekłbym: „Rozproszę ich,wymażę pamięć o nich spośród ludzi”, ²⁷ gdyby nie to, że bałem się reakcji wrogów+,bo przeciwnicy mogliby to opacznie zrozumieć+. Mogliby powiedzieć: „To nie Jehowa dokonał tego wszystkiego. To nasza siła zatryumfowała”+. ²⁸ Są narodem pozbawionym rozsądku*,nie ma wśród nich zrozumienia+. ²⁹ Gdyby tylko byli mądrzy!+ Wtedy by się nad tym zastanowili+. Pomyśleliby, co ich czeka+. ³⁰ Czy jeden mógłby ścigać tysiąc,a dwóch mogłoby zmusić do ucieczki dziesięć tysięcy?+ Tylko wtedy, gdyby ich sprzedała ich Skała+,gdyby Jehowa wydał ich wrogom. ³¹ Bo nasza Skała nie jest jak skała naszych wrogów+,nawet oni to rozumieją+. ³² Ich winorośl pochodzi od winorośli Sodomy,z tarasów Gomory+. Ich winogrona są trujące,kiście ich są gorzkie+. ³³ Ich wino to jad wężów,śmiertelna trucizna kobr. ³⁴ Czy to wszystko nie jest przechowywane u mnie,opieczętowane w moim spichlerzu? ³⁵ Zemsta należy do mnie, ja odpłacę+. W wyznaczonym czasie ich stopy się poślizgną+. Bo dzień ich klęski jest bliski,to, co ich czeka, nadejdzie szybko’. ³⁶ Jehowa osądzi swój lud+i zlituje się* nad swymi sługami+,gdy zobaczy, że ich siła zniknęła,że pozostali tylko bezradni i słabi. ³⁷ I powie: ‚Gdzie są ich bogowie+ —skała, w której szukali schronienia — ³⁸ ci, którzy jedli tłuszcz ich ofiar*,pili wino ich ofiar płynnych?+ Niech wam przyjdą z pomocą. Niech staną się dla was kryjówką. ³⁹ Zobaczcie teraz, że to ja jestem Bogiem+,że oprócz mnie nie ma żadnych innych bogów+. Ja uśmiercam i ja daję życie+. Ja zadaję rany+ i ja uleczę+. I nikt nie może uwolnić drugiego z moich rąk+. ⁴⁰ Podnoszę swą rękę ku niebui przysięgam: „Jest to tak pewne, jak to, że ja żyję wiecznie”+: ⁴¹ Gdy naostrzę swój połyskujący miecz,gdy przygotuję swą rękę do wykonania wyroku+,wtedy rozprawię się ze swoimi wrogami+,odpłacę tym, którzy mnie nienawidzą. ⁴² Swoje strzały upoję krwią,a mój miecz będzie jadł ciała,będzie pił krew zabitych i jeńców,jadł głowy wrogich wodzów’. ⁴³ Cieszcie się, narody, z Jego ludem+,bo On pomści krew swoich sług+,odpłaci swoim wrogom+,oczyści* ziemię swojego ludu”. ⁴⁴ Tak oto Mojżesz — razem z Hoszeą*+, synem Nuna — wyrecytował w obecności ludu wszystkie słowa tej pieśni+. ⁴⁵ Gdy skończył mówić to wszystko całemu Izraelowi, ⁴⁶ rzekł jeszcze: „Weźcie sobie do serca wszystkie przestrogi, które dziś do was kieruję+, i nakażcie swym synom starannie wypełniać wszystkie słowa tego Prawa+. ⁴⁷ Bo nie są to tylko puste słowa — od nich zależy wasze życie+. Trzymając się ich, będziecie mogli długo żyć w ziemi, do której przeprawiacie się przez Jordan, żeby ją wziąć na własność”. ⁴⁸ W tym samym dniu Jehowa przemówił do Mojżesza: ⁴⁹ „Wejdź na tę górę Abarim+, górę Nebo+ — w ziemi moabskiej, naprzeciw Jerycha — i zobacz ziemię Kanaan, którą daję Izraelitom na własność+. ⁵⁰ Potem umrzesz na górze, na którą wejdziesz, i dołączysz do swojego ludu*, tak jak na górze Hor+ umarł twój brat, Aaron, i dołączył do swojego ludu — ⁵¹ ponieważ przy wodach w Meribie+ w pobliżu Kadeszu na pustkowiu Cin obaj okazaliście się niewierni wobec mnie na oczach ludu izraelskiego, nie uświęciliście mnie przed Izraelitami+. ⁵² Nie wejdziesz więc do ziemi, którą im daję, zobaczysz ją tylko z daleka”+.