Kiedy dowiemy się, że nasz przyjaciel ma problemy natury psychicznej, może nas to przytłoczyć. Ale możemy pokazać, jak bardzo nam na nim zależy, gdy pomagamy mu radzić sobie w tej sytuacji. W jaki sposób?

‛Bądźcie chętni do słuchania’ (JAKUBA 1:19).

Jednym z najlepszych sposobów, żeby pomóc przyjacielowi, jest słuchanie, kiedy ma ochotę mówić. Nie czuj się zobowiązany reagować na wszystko, co powie. Daj mu do zrozumienia, że go słuchasz, i staraj się okazywać mu współczucie. Spróbuj go zrozumieć, nie oceniaj go ani nie krytykuj. Pamiętaj, że twój przyjaciel może powiedzieć coś, czego tak naprawdę nie ma na myśli i czego później będzie żałował (Hioba 6:2, 3).

„Pocieszajcie przygnębionych” (1 TESALONICZAN 5:14).

Twój przyjaciel może zmagać się z niepokojem albo czuć się bezwartościowy. Gdy go upewnisz, że jest dla ciebie ważny, możesz go pocieszyć i zachęcić, nawet jeśli nie wiesz, co dokładnie powiedzieć.

„Prawdziwy przyjaciel okazuje miłość przez cały czas” (PRZYSŁÓW 17:17).

Zaoferuj praktyczną pomoc. Zamiast zakładać, że wiesz, jak pomóc, zapytaj, co możesz zrobić. Jeśli przyjaciel nie wie, co byłoby mu potrzebne, zaproponuj coś, co możecie zrobić  razem, na przykład pójście na spacer. Możesz też zaproponować pomoc przy zakupach, sprzątaniu czy innych zajęciach (Galatów 6:2).

„Bądźcie cierpliwi” (1 TESALONICZAN 5:14).

Twój przyjaciel może nie zawsze mieć ochotę na rozmowę. Upewnij go, że chętnie go wysłuchasz, kiedy będzie na to gotowy. Z powodu choroby przyjaciel może powiedzieć albo zrobić coś, co cię zrani. Może odwołać spotkanie z tobą albo łatwo się irytować. Kiedy starasz się zapewnić mu wsparcie, bądź cierpliwy i wyrozumiały (Przysłów 18:24).

„Staram się być dla niej przyjaciółką, na którą może liczyć. Chociaż nie potrafię rozwiązać jej problemów, to zawsze staram się słuchać tego, co chce mi powiedzieć. Czasami potrzebuje się tylko przed kimś wygadać. To wystarczy, żeby poczuła się lepiej” (Farrah a, której przyjaciółka cierpi z powodu niepokoju, zaburzeń odżywiania i depresji).

„Jedna z moich przyjaciółek jest bardzo życzliwa i pozytywna. Kiedyś zaprosiła mnie do siebie na pyszny posiłek. W takiej ciepłej i serdecznej atmosferze mogłam otwarcie powiedzieć o swoich uczuciach. To bardzo mnie wzmocniło!” (Ha-eun, która choruje na depresję).

„Bardzo ważna jest cierpliwość. Gdy moja żona zrobi coś, co mnie zdenerwuje, przypominam sobie, że to wynika z jej choroby, a nie z tego, jaka jest. Ta świadomość pomaga mi się na nią nie złościć i być bardziej wyrozumiałym” (Jacob, którego żona choruje na depresję).

„Moja żona jest dla mnie ogromnym wsparciem. Kiedy dopada mnie niepokój, nigdy nie zmusza mnie do robienia czegoś, na co nie mam ochoty. W praktyce oznacza to, że rezygnuje z czegoś, co bardzo chciałaby zrobić. Bardzo cenię jej ofiarność i szczodrość” (Enrico, który cierpi na zaburzenia lękowe).