Biblia uczy, że niekontrolowany gniew szkodzi zarówno osobie, która jest nim owładnięta, jak i jej otoczeniu (Przysłów 29:22). Chociaż gniew czasami może być uzasadniony, to według Biblii ktoś, kto ma „napady gniewu”, nie zostanie zbawiony (Galatów 5:19-21). W Księdze tej znajdują się zasady, które pomagają radzić sobie z gniewem.

•  Czy gniew zawsze jest niewłaściwy?

•  Kiedy gniew jest niewłaściwy?

•  Jak możesz sobie radzić z gniewem?

•  Fragmenty Biblii mówiące o gniewie

 Nie. W niektórych wypadkach może być uzasadniony. Na przykład kiedy wierny sługa Boży Nehemiasz dowiedział się, że jego rodacy są źle traktowani, ‛bardzo się rozgniewał’ (Nehemiasza 5:6).

 Również Bóg Jehowa czasem czuje gniew. „Bardzo się rozgniewał”, kiedy w starożytności naród izraelski — który wcześniej zobowiązał się do oddawania czci tylko Jemu — zaczął służyć fałszywym bogom (Sędziów 2:13, 14). Ale gniew nie jest dominującym aspektem osobowości Boga. Co więcej, Jego gniew jest zawsze uzasadniony i kontrolowany (Wyjścia 34:6; Izajasza 48:9).

 Gniew jest niewłaściwy, kiedy jest nieuzasadniony albo kiedy traci się nad nim kontrolę. W wypadku niedoskonałych ludzi zdarza się to często. Na przykład:

•   Kain „bardzo się rozgniewał”, kiedy Bóg odrzucił jego ofiarę. Pozwolił, żeby gniew opanował go do tego stopnia, że w końcu zamordował swojego brata (Rodzaju 4:3-8).

•   Proroka Jonasza ‛ogarnął gniew’, kiedy Bóg okazał miłosierdzie mieszkańcom Niniwy. Bóg skorygował Jonasza i wykazał mu, że nie ma powodu tak się gniewać i że powinien współczuć tym skruszonym grzesznikom (Jonasza 3:10 do 4:1, 4, 11) a.

 Powyższe przykłady ilustrują, że „człowiek owładnięty gniewem nie robi tego, co prawe w oczach Bożych” (Jakuba 1:20).

•   Uświadom sobie skutki niekontrolowanego gniewu. Niektórzy uważają, że wybuchy gniewu są oznaką siły. Ale tak naprawdę ktoś, kto nie jest w stanie go kontrolować, ma poważną słabość. „Kto nie umie nad sobą zapanować, jest jak miasto, do którego się wdarto, pozbawione muru” (Przysłów 25:28; 29:11). Z drugiej strony kiedy rozwijamy umiejętność panowania nad sobą, pokazujemy prawdziwą siłę i wnikliwość (Przysłów 14:29). W Biblii napisano: „Kto nie wpada szybko w gniew, jest lepszy niż mocarz” (Przysłów 16:32).

•   Opanuj gniew, zanim zrobisz coś, czego będziesz żałować. W Biblii czytamy: „Przestań się gniewać, nie wpadaj we wściekłość, nie oburzaj się i nie zacznij czynić zła” (Psalm 37:8). Warto zauważyć, że kiedy czujemy gniew, mamy wybór — możemy nad nim zapanować, zanim zaczniemy „czynić zło”. List do Efezjan 4:26 mówi: „Kiedy się rozgniewacie, nie grzeszcie”.

•   Jeśli to możliwe, kiedy gniew narasta, odejdź. „Początek sprzeczki jest jak otwieranie tamy, zanim więc wybuchnie kłótnia, odejdź” (Przysłów 17:14). Chociaż mądrze jest szybko wyjaśniać nieporozumienia, czasem obie strony potrzebują ochłonąć, zanim omówią problem.

•   Poznaj fakty. „Dzięki wnikliwości człowiek nie wpada szybko w gniew” (Przysłów 19:11). Przed wyciągnięciem wniosków warto poznać wszystkie fakty. Kiedy uważnie wysłuchamy, co ma do powiedzenia druga strona, najprawdopodobniej nie wpadniemy w nieuzasadniony gniew (Jakuba 1:19).

•   Módl się o spokój umysłu. Dzięki modlitwie możesz zaznać „pokoju Bożego, którego ludzki umysł nie jest w stanie pojąć” (Filipian 4:7). W modlitwie możemy prosić Boga, żeby udzielił nam swojego świętego ducha, który pomoże nam okazywać takie cechy, jak pokój, cierpliwość oraz panowanie nad sobą (Łukasza 11:13; Galatów 5:22, 23).

•   Starannie dobieraj sobie towarzystwo. Ludzie często upodabniają się do osób, z którymi przebywają (Przysłów 13:20; 1 Koryntian 15:33). Nie bez powodu więc Biblia ostrzega: „Nie przebywaj w towarzystwie nikogo porywczego ani nie zadawaj się z nikim, kto łatwo wpada w gniew”. Dlaczego? „Żebyś nie nauczył się postępować tak jak on i nie zastawił na siebie sidła” (Przysłów 22:24, 25).