Nilizaliwa katika muji wa Székesfehérvár, Hungaria, muji wenye historia ndefu iliyoanza miaka zaidi ya 1 000 iliyopita. Jambo la kuhuzunisha ni kwamba mupaka sasa ninaweza kukumbuka alama mbaya zilizoachwa katika muji huo kwa sababu ya uharibifu wa vita ya pili ya ulimwengu.

Wakati nilikuwa mutoto sana, nililelewa na wazazi wa mama yangu. Ninawakumbuka kwa upendo, zaidi sana tate (nkambo) yangu mwanamuke Elisabeth. Alinisaidia nikuwe na imani yenye nguvu kwa Mungu. Kuanzia miaka tatu, kila siku mangaribi nilirudilia pamoja naye sala inayoitwa wakati fulani Sala ya Bwana. Hata hivyo, nilikuja kuelewa maana ya sala hiyo nilipokaribia miaka 30.

Wazazi wa mama yangu walinilea wakati nilikuwa mutoto kwa sababu wazazi wangu walikuwa wanatumika usiku na muchana, wakiwa na tumaini la kuweka feza za kutosha ili wanunue nyumba yenye kufaa. Hata hivyo, kila Siku ya Posho ya pili ya mwezi, familia nzima ilikutana ili kula chakula pamoja. Nilifurahia sana wakati huo tuliopitisha pamoja.

Katika mwaka wa 1958, ndoto ya wazazi wangu ilitimia; walinunua nyumba ambamo tuliishi sisi wote watatu. Mwishowe, nilianza kuishi na wazazi wangu, na hilo lilinifurahisha sana! Lakini, kisha miezi sita, furaha hiyo iliisha kwa gafula. Baba yangu alikufa na ugonjwa wa kansere.

Nilivurugika sana. Ninakumbuka wakati nilisali hivi: “Mungu, ninakuomba umulinde baba yangu. Niko na lazima yake. Sababu gani haukujibia sala zangu?” Nilipenda sana kujua baba yangu alikuwa wapi. Nilijiuliza hivi: ‘Ameenda mbinguni? Ao haishi tena?’ Nilionea wivu watoto wengine waliokuwa wangali na baba.

Kwa miaka mingi, nilikuwa ninaenda kwenye makaburi karibu kila siku. Nilikuwa ninapiga magoti kwenye kaburi la baba yangu na kusali hivi: “Tafazali, Mungu, ninapenda nijue baba yangu iko wapi.” Nilisali pia ili nipate musaada wa kuelewa kusudi la maisha.

 Wakati nilikuwa na miaka 13, niliamua kujifunza luga ya Kijerumani. Niliwaza kama pengine ningepata majibu katika maandishi mengi ya Wajerumani yanayozungumuzia habari nyingi. Katika mwaka wa 1967, nilianza kusomea katika muji wa Jena, wakati huo muji huo ulikuwa Mashariki mwa Ujerumani. Nilisoma kwa bidii vitabu vya wanafilozofia Wajerumani, zaidi sana vitabu vyenye kuzungumuzia kusudi la maisha ya watu. Hata ikiwa nilipata ndani mawazo fulani yenye kupendeza, hakuna hata wazo moja lililonisaidia nitosheke. Niliendelea kusali ili kupata majibu.

Katika mwaka wa 1970, nilirudia Hungaria, kwenye nilikutana na Rose aliyekuja kuwa bibi yangu. Wakati huo, inchi ya Hungaria ilikuwa chini ya utawala wa Kikomunisti. Muda kidogo kisha kufunga ndoa, mimi na Rose tulikimbilia Austria. Kusudi letu lilikuwa kuhamia Sydney, Australia, kwenye mujomba wangu alikuwa anaishi.

Bila kukawia nilipata kazi katika inchi ya Austria. Siku moja, mufanyakazi mwenzangu aliniambia kuwa ninaweza kupata majibu ya maulizo yangu yote katika Biblia. Alinipatia vitabu fulani vyenye vilizungumuzia Biblia. Nilisoma vitabu hivyo haraka sana na kwa furaha na nilitaka kujifunza mengi zaidi. Kwa hiyo niliandikia Mashahidi wa Yehova, waliochapisha vitabu hivyo, na nikaomba wanitumie vitabu vingine.

Siku ya kukumbuka mwaka wa kwanza wa ndoa yetu, Shahidi kijana Muaustria alitutembelea mimi na Rose. Aliniletea vitabu niliomba na akaniomba nianze kujifunza naye Biblia, na nikakubali. Kwa sababu nilikuwa na hamu ya kujua mengi, tulijifunza mara mbili katika juma, kila wakati tulijifunza tulifanya karibu saa ine!

Nilifurahia sana mambo Mashahidi walinifundisha kutoka katika Biblia. Wakati walinionyesha jina la Mungu, Yehova, katika Biblia yangu ya Kihungaria, ilikuwa vigumu kwangu kuamini hilo. Nilikuwa nimefanya miaka 27 nikienda kwenye kanisa, lakini nilikuwa sijasikia jina la Mungu linatajwa hata mara moja. Nilifurahia majibu ya Biblia yenye kuwa wazi na yenye kueleweka kwa maulizo yangu. Kwa mufano, nilijifunza kama watu waliokufa hawajue jambo lolote, ni kama vile wanalala usingizi muzito. (Mhubiri 9:5, 10; Yohana 11:11-15) Nilijifunza pia juu ya ahadi ya Biblia ya dunia mupya ambamo “kifo hakitakuwapo tena.” (Ufunuo 21:3, 4) Ninatumaini kumuona baba yangu tena, kwa kuwa katika dunia hiyo mupya, “kutakuwa na ufufuo.”​—Matendo 24:15.

Rose alijiunga pia na mimi kwa moyo wote katika kujifunza Biblia. Tulifanya maendeleo haraka, tulimaliza kitabu cha funzo katika miezi mbili tu! Tulikuwa tunaenda kwenye mikutano yote Mashahidi wa Yehova walifanya kwenye Jumba la Ufalme. Tulipendezwa sana na upendo, roho ya kusaidiana, na umoja ulio kati yao.​—Yohana 13:34, 35.

Katika mwaka wa 1976, mimi na Rose tuliruhusiwa kuingia katika inchi ya Australia. Mara moja tulitafuta Mashahidi wa Yehova na wakatufanya tujisikie kuwa nyumbani bila kukawia. Katika mwaka wa 1978, sisi pia tukakuwa Mashahidi wa Yehova.

Nimepata mwishowe majibu ya maulizo yaliyonisumbua kwa muda murefu sana. Kwa kumukaribia Yehova Mungu, nimepata Baba muzuri sana kuliko wote. (Yakobo 4:8) Na tumaini langu la kumuona tena baba yangu muzazi katika dunia mupya ni la maana sana kwangu.​—Yohana 5:28, 29.

Katika mwaka wa 1989, mimi na Rose tuliamua kurudia Hungaria ili kuelezea marafiki wetu na watu wa familia yetu juu ya imani yetu, na hata watu wengine ambao tungekutana nao. Tumepata pendeleo la kufundisha mamia ya watu Biblia. Watu zaidi ya 70 kati yao wamejiunga na sisi katika kumutumikia Yehova, na hata mama yangu mupendwa.

Nilisali kwa miaka 17 ili nipate majibu ya maulizo yangu. Miaka ingine 39 imepita, na ninaendelea kusali, lakini sasa ninaweza kusema, “Aksanti, Baba yangu wa mbinguni, kwa kujibia sala zangu zenye nilikuwa ninasali wakati nilikuwa mutoto.”