Панднома 28:1-28

  • Дуои саркаш нафратовар аст (9)

  • Касе ба гуноҳаш иқрор шавад, сазовори раҳм аст (13)

  • Ҳар кӣ барои бой шудан шитоб кунад, бегуноҳ намемонад (20)

  • Ислоҳ беҳ аз хушомадгӯӣ (23)

  • Саховатманд муҳтоҷӣ намекашад (27)

28  Бадкорон мегурезанд, дар ҳоле ки касе онҳоро сур намекунад,Вале росткорон мисли шер далеранд.+   Вақте дар мамлакат шӯришҳо* бошад, мирон иваз шудан мегиранд,+Вале бо ёрии шахси боҳушу* доно тахти ҳоким пойдор мемонад.+   Камбағале, ки бечорагонро фиреб мекунад,+Мисли боронест, ки тамоми ҳосилро шуста мебарад.   Онҳое, ки дастурро пушти по мезананд, бадкорро таъриф мекунанд,Аммо касоне, ки дастурро риоя мекунанд, аз онҳо дарғазабанд.+   Бадкирдорон наметавонанд инсофро дарк кунанд,Вале ҷӯяндагони Яҳува ба ҳама чиз сарфаҳм мераванд.+   Камбағали покрафторБеҳ аз пулдори каҷрафтор.+   Писари бофаҳм дастурро риоя мекунад,Вале ҳамнишини шикампарастон падарашро бадном месозад.+   Ҳар кӣ пулашро ба фоида диҳад+ ва бо судхӯрӣ онро зиёд гардонад,Онро барои касе ғун мекунад, ки ба камбағал некӣ мекунад.+   Ҳар кӣ аз шунидани дастур сар мепечад,Ҳатто дуояш нафратовар аст.+ 10  Касе, ки боинсофонро ба роҳи бад мебарад, ба чоҳи кандаи худаш меафтад,+Вале беайбон мероси нек мегиранд.+ 11  Пулдор дар назари худ хирадманд аст,+Вале камбағали рамузфаҳм* ботини ӯро мебинад.+ 12  Чӣ хуш аст, вақте росткорон зафарманд мешаванд! Вале, вақте бадкорон ба сари қудрат меоянд, мардум пинҳон мешавад.+ 13  Касе, ки ҷиноятҳояшро пинҳон кунад, комёб намешавад,+Вале ҳар кӣ ба гуноҳҳояш иқрор шаваду онҳоро тарк намояд, сазовори раҳм мегардад.+ 14  Хушбахт аст касе, ки доимо аз гуноҳ тарсон аст,Аммо ҳар кӣ якравӣ кунад*, ба бало гирифтор мешавад.+ 15  Ҳокими ситамгару бечораозорМисли шери ғуррон ва хирсест, ки ба туъмааш ҳамла мекунад.+ 16  Пешвои кӯтоҳандеш аз қудраташ суиистифода мекунад,+Вале ҳар кӣ аз моли ҳаром нафрат дорад, умрашро дароз мекунад.+ 17  Одаме, ки хуни кас бар гарданаш бошад, то дами марг дар гурез аст+ —Бигзор ӯро касе дастгирӣ накунад. 18  Ҳар кӣ роҳу рафтораш пок аст, наҷот меёбад,+Вале касе, ки дар роҳи каҷ аст, ногаҳон шикаст мехӯрад.+ 19  Ҳар кӣ заминашро кишт кунад, аз нон сер мешавад,Лекин касе, ки бо беҳудакорӣ машғул аст, аз қашшоқӣ сер мешавад.+ 20  Одами боваринок баракати зиёд меёбад,+Аммо ҳар кӣ барои бой шудан шитоб кунад, бегуноҳ намемонад.+ 21  Рӯйбинӣ кардан хуб нест,+Вале одам барои як бурда нон метавонад ба чунин хато даст занад. 22  Баднафс* ташнаи пулу мол аст,Вале намедонад, ки ба сараш қашшоқӣ меояд. 23  Ҳар кӣ нафареро ислоҳ кунад,+Оқибат аз хушомадгӯ бештар писанд меояд.+ 24  Касе падару модарашро ғорат карда, мегӯяд:«Ин гуноҳ нест»,+Ҷӯраи вайронкорон аст.+ 25  Чашмгурусна* ҷанҷол мехезонад,Аммо ҳар кӣ ба Яҳува такя кунад, хонаобод мегардад.+ 26  Касе ба дили худ такя кунад, аблаҳ аст,+Лекин ҳар кӣ аз рӯйи хирад рафтор намояд, раҳоӣ меёбад.+ 27  Ҳар кӣ ба камбағал бидиҳад, муҳтоҷӣ намекашад,+Аммо он кӣ бепарвоӣ кунад, ба сараш лаънатҳои бисёре меояд. 28  Бадкорон ба сари қудрат биёянд, мардум пинҳон мешавад,Вақте онҳо мемиранд, росткорон афзун мегарданд.+

Поварақҳо

Ё «қонуншиканӣ».
Ё «хушфаҳму; рамузфаҳму».
Ё «боҳуш».
Дар матни асл «дилашро сахт гардонад».
Ё «Чашмгурусна; Ҳасадхӯр».
Ё, эҳтимол, «Худсар».