2 Воқеанома 35:1-27

  • Юшиё бо халқ Иди Раҳоиро ҷашн мегирад (1–19)

  • Юшиё аз дасти Накӯҳи фиръавн кушта мешавад (20–27)

35  Юшиё дар Ерусалим барои Яҳува Иди Раҳоиро+ ҷашн гирифт ва онҳо қурбонии Иди Раҳоиро дар рӯзи 14-уми моҳи якум+ сар буриданд.+  Юшиё коҳинонро ба вазифаҳояшон таъйин кард ва барангехт, ки хизмати хонаи Яҳуваро ба ҷо оранд.+  Сипас ӯ ба левизодагон, устодони тамоми Исроил,+ касоне, ки барои Яҳува ҷудо шуда буданд, гуфт: «Сандуқи муқаддасро ба хонае, ки Сулаймони писари Довуд, шоҳи Исроил, сохта буд, гузоред,+ дигар ҳоҷат нест, ки онро бар китфи худ бардоред.+ Ҳоло ба Худоятон Яҳува ва халқаш Исроил хизмат кунед.  Аз рӯйи хонаводаҳо ва гурӯҳҳои худ, ҳамон тавре ки Довуди шоҳи Исроил ва писараш Сулаймон навиштаанд,+ тайёр шавед.  Мувофиқи гурӯҳи худ, гурӯҳи хонаводаи левизодагон, дар ҷойи муқаддас биистед ва ҳар гурӯҳатон ба як хонаводаи мардум, ба бародарони худ, хизмат кунад.  Қурбонии Иди Раҳоиро сар буред,+ худро поку муқаддас созед ва ҳама чизро барои бародаронатон тайёр кунед, то сухане, ки Яҳува ба воситаи Мӯсо гуфтааст, ба ҷо оварда шавад».  Юшиё ба халқ, ба ҳамаи онҳое, ки дар он ҷо буданд, барои қурбонии Иди Раҳоӣ рама-рама барраву бузғолаи нар, ҳамагӣ 30 000 сар, ва 3000 гов бахшид. Ҳамаи ин аз моли худи шоҳ буд.+  Миронаш низ барои халқ, коҳинон ва левизодагон ҳадияҳои ихтиёрӣ оварданд. Ҳилқиёҳу,+ Закарё ва Яҳиил, пешвоёни хонаи Худо, ба коҳинон 2600 сар моли майдаро барои қурбонии Иди Раҳоӣ ва инчунин 300 гов доданд.  Конанёҳу ва бародаронаш — Шамаъёҳу ва Натанъил, ҳамчунин Ҳашабё, Яиил ва Юзобод, сарварони левизодагон, ба левизодагон 5000 сар молро барои қурбонии Иди Раҳоӣ ва боз 500 гов доданд. 10  Вақте тайёриро ба анҷом расонданд, мувофиқи фармони подшоҳ коҳинон дар ҷойҳои худ ва левизодагон дар гурӯҳҳои худ+ истоданд. 11  Онҳо қурбониҳои Иди Раҳоиро сар буриданд+ ва коҳинон хунеро, ки ба онҳо медоданд, бар қурбонгоҳ мепошиданд,+ левизодагон бошанд, ҳайвонҳоро пӯст меканданд.+ 12  Онҳо қурбониҳои сӯхтаниро тайёр карданд, то онро ба мардум, ки аз рӯйи хонаводаҳояшон тақсим шуда буданд, бидиҳанду он қурбониҳо, ҳамон тавре ки дар китоби Мӯсо навишта шудааст, ба Яҳува пешкаш карда шаванд, ва бо говон низ чунин карданд. 13  Онҳо қурбонии Иди Раҳоиро мувофиқи расму одат дар алов пухтанд*+ ва қурбониҳои муқаддасро дар дегҳо, лаганҳо ва тобаҳо пухта, даррав ба мардум доданд. 14  Баъд левизодагон қурбонии Иди Раҳоиро барои худ ва коҳинон тайёр карданд, чунки коҳинон — насли Ҳорун, қурбониҳои сӯхтанӣ ва чарбуро то нисфи шаб пешкаш намуданд. Ҳамин тавр, левизодагон гӯшти қурбониро ҳам барои худ ва ҳам барои коҳинон — насли Ҳорун, тайёр карданд. 15  Сарояндагон — писарони Осаф,+ мувофиқи амри Довуд,+ Осаф,+ Ҳеймон ва Едутуни+ пешбини подшоҳ дар ҷойҳои худ меистоданд, дарбонон низ назди ҳар дарвоза буданд.+ Ба онҳо лозим наомад, ки аз сари хизмат дур шаванд, зеро бародаронашон левизодагон барои онҳо гӯшти қурбониро тайёр карданд. 16  Дар он рӯз онҳо ҳар он чиро, ки Яҳува талаб мекард, мувофиқи амри шоҳ Юшиё+ тайёр карданд, то Иди Раҳоиро ҷашн гиранд+ ва бар қурбонгоҳи Яҳува қурбониҳои сӯхтанӣ оранд. 17  Исроилиёне, ки он вақт дар Ерусалим буданд, Иди Раҳоӣ ва боз ҳафт рӯз Иди Фатирро ҷашн гирифтанд.+ 18  Аз рӯзҳои Самуили пайғамбар то он дам Иди Раҳоиро дар Исроил чунин ҷашн нагирифта буданд, ҳамчунин ягон шоҳи Исроил Иди Раҳоиро мисли Юшиё, коҳинон, левизодагон, тамоми яҳудиёну исроилиёни ҷамъомада ва сокинони Ерусалим ҷашн нагирифта буд.+ 19  Ин Иди Раҳоиро дар соли 18-уми подшоҳии Юшиё гузарониданд. 20  Пас аз ҳамаи ин, вақте Юшиё ибодатгоҳро* таъмир кард, Накӯҳи+ подшоҳи Миср сӯйи Каркамиш, ки назди Фурот аст, ба ҷанг равона шуд. Юшиё бар зидди ӯ баромад,+ 21  вале Накӯҳ ба наздаш хабаррасононро фиристода, гуфт: «Эй подшоҳи Яҳудо, ту ба ман чӣ кор дорӣ? Ман имрӯз бар зидди ту набаромадаам, балки бо хонадони дигаре меҷангам, ва Худо ба ман фармудааст, ки шитоб кунам. Ба фоидаи худат мегӯям, ки ба Худо, ки бо ман аст, зид набаро, вагарна ӯ туро нобуд месозад». 22  Вале Юшиё аз роҳаш нагашт, балки бо ӯ ҷангиданӣ шуд, ӯ ба суханони Накӯҳ, ки аз ҷониби Худо буданд, гӯш надод. Юшиё, барои он ки ӯро нашиносанд, либосашро дигар карда,+ дар водии Маҷиддӯ+ ба ҷанг баромад. 23  Он вақт тирандозон шоҳ Юшиёро тир заданд ва ӯ ба ходимонаш гуфт: «Маро аз ин ҷо бароред, чунки сахт захмдор шудаам». 24  Ходимонаш ӯро аз ароба гирифта, ба аробаи ҷангии дуюмаш савор карданд ва ба Ерусалим оварданд. Юшиё мурд ва дар қабри бобоёнаш гӯронда шуд+ ва аҳли Яҳудову Ерусалим барои ӯ мотам гирифт. 25  Ирмиё+ бар Юшиё навҳа кард, ҳамаи мардону занони сароянда+ низ то ба имрӯз дар ҳаққи Юшиё марсия* мехонанд. Сароидани он марсияҳо дар Исроил ба ҳукми қонун даромад ва онҳоро дар қатори дигар марсияҳо навиштанд. 26  Воқеаҳои дигари ҳаёти Юшиё, корҳои пур аз меҳру вафои ӯ, ки мувофиқи Шариати Яҳува буданд, 27  ва корҳои дигари ӯ, аз аввал то охир, дар Китоби шоҳони Исроилу Яҳудо навишта шудааст.+

Поварақҳо

Ё, эҳтимол, «бирён карданд».
Дар матни асл «хонаро».
Ё «суруди мотам».