ชาว​อิสราเอล​โบราณ​ได้​รับ​คำ​สั่ง​ให้​ถวาย​สิบ​ลด aหรือ 1 ใน 10 จาก​ราย​ได้​ต่อ​ปี​ของ​พวก​เขา​เพื่อ​สนับสนุน​การ​นมัสการ​แท้ พระเจ้า​บอก​พวก​เขา​ว่า “ใน​แต่​ละ​ปี คุณ​ต้อง​ถวาย​ส่วน 1 ใน 10 (“สิบ​ชัก​หนึ่ง”, ฉบับ​คิงเจมส์) ของ​พืช​ผล​ทั้ง​หมด​ที่​ได้​จาก​ทุ่ง​นา​ของ​คุณ”—เฉลย​ธรรมบัญญัติ 14:22

 คำ​สั่ง​ที่​ให้​ถวาย​สิบ​ลด​หนึ่ง​เป็น​ส่วน​ของ​กฎหมาย​ของ​โมเสส​ซึ่ง​พระเจ้า​ให้​กับ​ชาว​อิสราเอล​โบราณ คริสเตียน​ไม่​ได้​อยู่​ภาย​ใต้​กฎหมาย​ของ​โมเสส​และ​จึง​ไม่​ต้อง​ถวาย​สิบ​ลด​หนึ่ง (โคโลสี 2:13, 14) คริสเตียน​แต่​ละ​คน​สามารถ​บริจาค “ตาม​ที่​ตั้งใจ​ไว้ ไม่​ใช่​ฝืน​ใจ​ทำ​หรือ​ทำ​อย่าง​เสีย​ไม่​ได้ เพราะ​พระเจ้า​รัก​คน​ที่​มี​ความ​สุข​กับ​การ​ให้”—2 โครินธ์ 9:7

•  สิบ​ลด​ใน​คัมภีร์​ไบเบิล​ภาค “พันธสัญญา​เดิม”

•  สิบ​ลด​ใน​คัมภีร์​ไบเบิล​ภาค “พันธสัญญา​ใหม่”

 คัมภีร์​ไบเบิล​ภาค​พันธสัญญา​เดิม​พูด​ถึง​สิบ​ลด​หลาย​ครั้ง ส่วน​ใหญ่​เกี่ยว​ข้อง​กับ​ช่วง​หลัง​จาก​ที่​พระเจ้า​ให้​กฎหมาย (กฎหมาย​ของ​โมเสส) กับ​ชาว​อิสราเอล​ผ่าน​ทาง​โมเสส​แล้ว แต่​มี 2 ตัว​อย่าง​ที่​เกี่ยว​ข้อง​กับ​ช่วง​เวลา​ก่อน​หน้า​นั้น

ก่อน​กฎหมาย​ของ​โมเสส

 คน​แรก​ที่​มี​บันทึก​ไว้​ว่า​ถวาย​สิบ​ลด​คือ​อับราม (อับราฮัม) (ปฐมกาล 14:18-20; ฮีบรู 7:4) สิบ​ลด​ที่​อับราม​ให้​เป็น​ของ​กำนัล​ที่​ให้​กับ​กษัตริย์​เมือง​ซาเลม​แค่​ครั้ง​เดียว ไม่​มี​หลักฐาน​ใน​คัมภีร์​ไบเบิล​ที่​อับราฮัม​หรือ​ลูก​หลาน​ของ​เขา​ถวาย​สิบ​ลด​อีก​ครั้ง​ให้​กษัตริย์​องค์​นี้

 คน​ที่​สอง​ที่​คัมภีร์​ไบเบิล​บอก​ว่า​ถวาย​สิบ​ลด​คือ​ยาโคบ​หลาน​ชาย​ของ​อับราฮัม เขา​สัญญา​ว่า​ถ้า​พระเจ้า​อวยพร​เขา เขา​ก็​จะ​ถวาย “ส่วน 1 ใน​10” ของ​ทุก​สิ่ง​ที่​เขา​ได้​รับ​ให้​กับ​พระองค์ (ปฐมกาล 28:20-22) นัก​วิชาการ​บาง​คน​บอก​ว่า ยาโคบ​อาจ​ถวาย​สิบ​ลด​โดย​ให้​สัตว์​เป็น​เครื่อง​บูชา แม้​ยาโคบ​จะ​ทำ​ตาม​สัญญา​และ​ถวาย​สิบ​ลด แต่​เขา​ก็​ไม่​ได้​บังคับ​ครอบครัว​ให้​ถวาย​สิบ​ลด

ภาย​ใต้​กฎหมาย​ของ​โมเสส

 ชาว​อิสราเอล​โบราณ​ได้​รับ​คำ​สั่ง​ให้​ถวาย​สิบ​ลด​เพื่อ​สนับสนุน​กิจกรรม​ต่าง​ ๆ ​ทาง​ศาสนา

•   ถวาย​สิบ​ลด​เพื่อ​ให้​คน​ที่​ทำ​งาน​เต็ม​เวลา​ด้าน​ศาสนา เช่น คน​เลวี​และ​ปุโรหิต​ซึ่ง​ไม่​มี​ที่​ดิน​เพาะ​ปลูก​ของ​ตัว​เอง (กันดารวิถี 18:20, 21) คน​เลวี​ที่​ไม่​ใช่​ปุโรหิต​ได้​รับ​สิบ​ลด​จาก​ประชาชน​และ​พวก​เขา​จะ​ถวาย “ส่วน 1 ใน 10 จาก​ส่วน 1 ใน 10” ของ​ส่วน​ที่​ดี​ที่​สุด​ให้​ปุโรหิต—กันดารวิถี 18:26-29

•   สิบ​ลด​ประจำ​ปี​ส่วน​ที่​สอง​เป็น​ประโยชน์​ต่อ​คน​เลวี​และ​คน​อื่น​ ๆ ​ด้วย (เฉลย​ธรรมบัญญัติ 14:22, 23) ครอบครัว​ชาว​อิสราเอล​ใช้​การ​จัด​เตรียม​นี้​ใน​ช่วง​เทศกาล​พิเศษ​และ​ใน​บาง​ปี​ที่​มี​การ​แบ่ง​ปัน​ให้​คน​จน​เพื่อ​ช่วย​ให้​พวก​เขา​มี​สิ่ง​จำเป็น—เฉลย​ธรรมบัญญัติ 14:28, 29; 26:12

 สิบ​ลด​คำนวณ​อย่าง​ไร? ชาว​อิสราเอล​แยก​ส่วน​ที่ 10 ของ​ผล​ผลิต​ที่​ได้​ใน​แต่​ละ​ปี (เลวีนิติ 27:30) ถ้า​พวก​เขา​ถวาย​สิบ​ลด​เป็น​เงิน​แทน​ผล​ผลิต พวก​เขา​ต้อง​จ่าย​เพิ่ม​อีก 20 เปอร์เซ็นต์ (เลวีนิติ 27:31) พวก​เขา​ยัง​ได้​รับ​คำ​สั่ง​ให้​ถวาย “ส่วน 1 ใน 10 ของ​ฝูง​วัว ฝูง​แกะ และ​ฝูง​แพะ” ซึ่ง​นี่​หมาย​ถึง​ตัว​ที่ 10 ที่​เพิ่ม​จาก​ฝูง​วัว ฝูง​แกะ และ​ฝูง​แพะ​ที่​มี​อยู่​แล้ว—เลวีนิติ 27:32

 ชาว​อิสราเอล​กำหนด​ส่วน​ที่ 10 ของ​ฝูง​สัตว์​ของ​พวก​เขา​โดย​เลือก​ตัว​ที่ 10 ทุก​ตัว​ที่​ออก​มา​จาก​คอก กฎหมาย​บอก​ว่า​พวก​เขา​ไม่​ต้อง​ตรวจ​หรือ​เปลี่ยน​สัตว์​ที่​ถูก​เลือก หรือ​ไม่​สามารถ​เปลี่ยน​สัตว์​เป็น​เงิน​ได้ (เลวีนิติ 27:32, 33) แต่​สิบ​ลด​ส่วน​ที่​สอง​ที่​ใช้​ใน​การ​ฉลอง​ประจำ​ปี​สามารถ​เปลี่ยน​เป็น​เงิน​ได้ การ​จัด​เตรียม​นี้​ทำ​ให้​ชาว​อิสราเอล​ที่​เดิน​ทาง​ไกล​เพื่อ​เข้า​ร่วม​งาน​ฉลอง​สะดวก​มาก​ขึ้น—เฉลย​ธรรมบัญญัติ 14:25, 26

 ชาว​อิสราเอล​ต้อง​ถวาย​สิบ​ลด​เมื่อ​ไร? พวก​เขา​ต้อง​ถวาย​ทุก​ปี (เฉลย​ธรรมบัญญัติ 14:22) แต่​มี​การ​ยก​เว้น​ใน​ทุก​ปี​ที่ 7 ซึ่ง​เป็น​ปี​สะบาโต​หรือ​ปี​แห่ง​การ​หยุด​พัก ชาว​อิสราเอล​ไม่​เพาะ​ปลูก​ใน​ปี​นั้น (เลวีนิติ 25:4, 5) เพื่อ​สนับสนุน​โอกาส​พิเศษ​นี้​จึง​ไม่​มี​การ​เก็บ​ส่วน 1 ใน​สิบ​ใน​ช่วง​ฤดู​เก็บ​เกี่ยว นอก​จาก​นั้น ทุก​ปี​ที่ 3 และ​ปี​ที่ 6 ของ​รอบ​สะบาโต 7 ปี ชาว​อิสราเอล​จะ​แบ่ง​ปัน​ส่วน 1 ใน 10 ส่วน​ที่​สอง​กับ​คน​จน​และ​คน​เลวี—เฉลย​ธรรมบัญญัติ 14:28, 29

 การ​ไม่​จ่าย​สิบ​ลด​จะ​ถูก​ลง​โทษ​อย่าง​ไร? กฎหมาย​โมเสส​ไม่​ได้​บอก​เรื่อง​การ​ลง​โทษ การ​ถวาย​สิบ​ลด​เป็น​สิ่ง​ดี​ที่​ควร​ทำ ชาว​อิสราเอล​ต้อง​พูด​ต่อ​หน้า​พระเจ้า​ว่า​พวก​เขา​ได้​ให้​ส่วน 1 ใน 10 และ​ขอ​พร​จาก​พระเจ้า​ที่​เขา​ทำ​อย่าง​นั้น (เฉลย​ธรรมบัญญัติ 26:12-15) พระเจ้า​มอง​ว่า​การ​ไม่​ให้​ส่วน 1 ใน 10 ถือ​เป็น​การ​ปล้น​พระองค์—มาลาคี 3:8, 9

 การ​ถวาย​ส่วน 1 ใน 10 เป็น​ภาระ​ไหม? ไม่​เลย พระเจ้า​สัญญา​กับ​ชาติ​อิสราเอล​ว่า​ถ้า​พวก​เขา​ถวาย​ส่วน 1 ใน 10 พระองค์​จะ​เท​พร​ให้​พวก​เขา​และ​พวก​เขา​จะ​ไม่​ขาด​อะไร​เลย (มาลาคี 3:10) ใน​ทาง​กลับ​กัน ชาติ​อิสราเอล​ลำบาก​มาก​เมื่อ​ไม่​ถวาย​ส่วน 1 ใน 10 พวก​เขา​ไม่​ได้​พร​จาก​พระเจ้า นี่​ทำ​ให้​ปุโรหิต​กับ​คน​เลวี​ต้อง​ไป​ทำ​งาน​อาชีพ​และ​ไม่​ได้​จดจ่อ​กับ​การ​ช่วย​ชาว​อิสราเอล​ให้​นมัสการ​พระเจ้า—เนหะมีย์ 13:10; มาลาคี 3:7

 ใน​ตอน​ที่​พระ​เยซู​มี​ชีวิต​อยู่ ผู้​นมัสการ​พระเจ้า​ยัง​ต้อง​ถวาย​สิบ​ลด แต่​เมื่อ​พระ​เยซู​ตาย​พวก​เขา​ก็​ไม่​ต้อง​ถวาย​อีก​ต่อ​ไป

ใน​สมัย​พระ​เยซู

 ใน​พันธสัญญา​ใหม่​บอก​ว่า​ชาว​อิสราเอล​ยัง​ถวาย​สิบ​ลด​อยู่​ตอน​ที่​พระ​เยซู​อยู่​บน​โลก ท่าน​ยอม​รับ​ว่า​การ​ถวาย​สิบ​ลด​เป็น​หน้า​ที่​ที่​พวก​เขา​ต้อง​ทำ แต่​ท่าน​ตำหนิ​ผู้​นำ​ศาสนา​ที่​ถวาย​ส่วน 1 ใน 10 อย่าง​ละเอียด​ถี่ยิบ แต่ “กลับ​มอง​ข้าม​เรื่อง​ที่​สำคัญ​กว่า​ใน​กฎหมาย​ของ​โมเสส นั่น​คือ ความ​ยุติธรรม ความ​เมตตา และ​ความ​ซื่อ​สัตย์” (มัทธิว 23:23)

หลัง​จาก​พระ​เยซู​ตาย

 หลัง​จาก​พระ​เยซู​ตาย​ก็​ไม่​มี​การ​ถวาย​ส่วน 1 ใน 10 อีก​ต่อ​ไป เครื่อง​บูชา​ไถ่​ของ​พระ​เยซู​ได้​ยก​เลิก​กฎหมาย​ของ​โมเสส​รวม​ทั้ง “คำ​สั่ง​ให้​เก็บ​ส่วน 1 ใน 10”—ฮีบรู 7:5, 18; เอเฟซัส 2:13-15; โคโลสี 2:13, 14