SETYEMBRE 26, 2019
ITALY

Mga Saksi ni Jehova na Pinag-usig ng mga Nazi at Pasista—Pinarangalan sa Italy

I-PLAY

Ang plake na nasa Risiera di San Sabba ng Trieste. Suót ng mga Saksi ni Jehova sa kampong piitan ang kanilang uniporme na may purple triangle

Noong Mayo 10, 2019, maraming opisyal ng gobyerno, istoryador, mamamahayag, at daan-daang bisita ang dumalo sa seremonya kung saan ipinakita ang plake bilang pag-alaala at parangal sa libo-libong Saksi ni Jehova na pinag-usig ng mga Nazi at Pasista. Ginanap ito sa Risiera di San Sabba sa Trieste, sa hilagang-silangan ng Italy, na dating gilingan ng bigas at naging kaisa-isang kampong piitan sa Italy na may crematorium. Maraming lokal at nasyonal na organisasyon ng media ang pumunta, kasama na ang Canale 5, ang isa sa pinakasikat na TV channel sa bansa.

Pinasimulan ni Christian Di Blasio, isang tagapagsalita ng mga Saksi ni Jehova sa Italy, ang seremonya sa pamamagitan ng isang pahayag tungkol sa katapatan. Sinabi niya: “Ang mga Saksi ni Jehova lang ang pinag-usig ng mga Nazi dahil sa kanilang relihiyosong paniniwala. Sila lang din ang grupo na may pagkakataon sanang maiwasan ang pagiging martir—kailangan lang nilang itakwil ang kanilang pananampalataya bilang Kristiyano at suportahan ang rehimen. Pero lakas-loob silang nanindigan na manatiling tapat sa Diyos at ipakitang mahal nila ang kanilang kapuwa.” Pagkatapos, ipinapanood ni Brother Di Blasio ang video ng interbyu ni Sister Emma Bauer. Ikinuwento nito ang mga pag-uusig na naranasan niya at ng kaniyang pamilya noong Digmaang Pandaigdig II. Sinabi ni Sister Bauer na hindi tatalikuran ng mga tunay na Kristiyano ang kanilang pananampalataya kahit patayin pa sila. Sa pagtatapos, nagsalita ang mayor ng Trieste na si Roberto Dipiazza. Sinabi niya: “Masayang-masaya ako dahil sa plakeng ito. Kailangan nating gawin ang lahat para hindi na maulit ang ganitong pag-uusig.” Pagkatapos, inalis na ang tabing para makita ng mga naroroon ang plake.

Maraming iskolar at prominenteng tao ang nagkomento tungkol sa kahalagahan ng ginawang seremonya. Halimbawa, sinabi ni Giorgio Bouchard, ang dating presidente ng Federation of Evangelical Churches sa Italy: “Walang ibang relihiyon maliban sa mga Saksi ni Jehova ang handang mamatay alang-alang sa kanilang paniniwala. . . . Ang mapait na karanasang ito ay lalo lang nagpatibay sa mga Saksi. Pinatunayan nila sa mga tao, at sa tingin namin, sa Diyos mismo, na sila lang ang relihiyong Kristiyano na nanindigan laban sa pilosopiya ng rehimeng Nazi.” (Para sa karagdagang komento, tingnan ang kahon sa ibaba.)

Inaasahan na taon-taon, mga 120,000 katao ang bibisita sa makasaysayang lugar na ito sa Risiera di San Sabba. Makikita ng mga bisita ang plake bilang pag-alaala sa libo-libong Saksi ni Jehova, na nanghawakan sa kanilang pananampalataya at nanatiling neutral sa politika sa kabila ng pag-uusig ng mga Nazi at Pasista.—Apocalipsis 2:10.

Sergio Albesano

(Istoryador sa Turin)

Nakilala ko ang mga Saksi ni Jehova nang pag-aralan ko ang tungkol sa mga tumangging magsundalo sa Italy dahil sa konsensiya, at talagang humanga ako sa paraan ng pamumuhay nila. Budista ako, pero nirerespeto ko sila dahil sa tibay ng kanilang pananampalataya—ang pananampalataya na tumulong sa mga pinag-usig ng mga Nazi na manindigan sa kanilang paniniwala kahit mangahulugan pa nga ito ng buhay nila.

Luigi Berzano

(Sociologist at propesor sa University of Turin; editor ng Annual Review of the Sociology of Religion)

Mahabang panahon pa ang lumipas bago nabigyang-pansin ang tungkol sa pag-uusig ng mga Nazi sa mga Saksi ni Jehova at maparangalan ang mga ito, kahit nagbigay naman ng salaysay ang mga nakaligtas sa pag-uusig at may mapananaligan namang mga dokumento tungkol doon. Pero sa wakas, nalaman na rin ng mga tao ang tungkol sa pananampalataya ng mahigit sa 25,000 Saksi na pinag-usig sa Germany. . . . Dapat igalang ang lahat ng pinag-usig ng mga Nazi, at dapat malaman ang mga kuwento nila. Pero natatangi ang kuwento ng mga Saksi kasi pinag-usig sila dahil lang sa paninindigan sa kanilang pananampalataya.

Giorgio Bouchard

(Dating presidente ng Federation of Evangelical Churches sa Italy)

Habang ang mga ministro ng “malalaking simbahan” (Luterano at Katoliko) ay nagmamartsa kasabay ng mga sundalong German papunta sa Stalingrad [Volgograd], daan-daang Saksi ni Jehova ang namamatay sa mga bilangguan at kampong piitan dahil tumanggi silang magsundalo dahil sa konsensiya. . . . Walang ibang relihiyon maliban sa mga Saksi ni Jehova ang handang mamatay alang-alang sa kanilang paniniwala. . . . Ang mapait na karanasang ito ay lalo lang nagpatibay sa mga Saksi. Pinatunayan nila sa mga tao (at sa tingin namin, sa Diyos mismo) na sila lang ang relihiyong Kristiyano na nanindigan laban sa pilosopiya ng rehimeng Nazi.”

Giuseppina Celloni

(Psychologist at psychotherapist sa Trieste)

Sa loob ng mahabang panahon, hindi nabigyang-pansin ang pag-uusig ng mga Nazi at Pasista sa mga Saksi. Ang plakeng ito, na nasa makasaysayang lugar, ay nagbibigay ng parangal sa libo-libong Saksi ni Jehova na lakas-loob at may-katapatang sumunod sa mga prinsipyo ng mga Kristiyano dahil gusto nilang mamuhay nang payapa. . . . Nakayanan ng nakaligtas na mga Saksi ni Jehova ang trauma dahil sinikap nilang mamuhay nang payapa at naniniwala sila na “balang araw,” mawawala na ang pagdurusa at wala nang magsasabi, ‘Bakit?’

Maurizio Costanzo

(Journalist at television presenter sa Rome)

Hindi natin malilimutan ang libo-libong Saksi ni Jehova mula sa iba’t ibang bansa sa Europe na ipinatapon sa mga kampong piitan kung saan 1,500 sa kanila ang namatay. Pinag-usig ng mga Nazi at Pasista ang mga Saksi ni Jehova, hindi dahil sa lahi, kundi dahil galit na galit sila sa paniniwala, at sa pagiging mapagpayapa at neutral sa politika ng mga Saksi. Napakahalagang bahagi ito ng kasaysayan ng mga Saksi ni Jehova, at tama lang na alalahanin sila at parangalan.

Annamaria Fiorillo

(Deputy public prosecutor sa Milan Juvenile Court)

Mahalagang tandaan na para sa mga Nazi, isang banta ang mga Saksi ni Jehova dahil sa paggalang nila sa kabanalan ng buhay—hadlang ito sa plano ng mga Aryan na sakupin ang mundo. . . . Mas gugustuhin pa ng mga Saksi ni Jehova na mamatay kaysa itakwil ang kanilang pananampalataya o magsundalo. Ang kamatayan nila ay mahalaga, hindi lang para sa mga karelihiyon nila, kundi para sa atin din. Maituturing silang huwaran sa pagiging di-marahas at mapagpayapa. Napakaganda ngang halimbawa para sa ating lahat at sa susunod na mga henerasyon.

Anna Foa

(Propesor ng Modern History sa La Sapienza University sa Rome)

Noong mga 1990 lang napasimulang pag-aralan ng mga istoryador ang tungkol sa “purple triangle” ng mga Saksi at sa pag-uusig sa kanila. Bakit? Pangunahin na, dahil nang matapos ang digmaan sa East Germany, patuloy pa ring pinag-uusig ang mga Saksi ni Jehova. Inakusahan sila na mga kalaban ng sosyalismo, mga American agent, at mga espiya, kaya ibinilanggo sila ulit—4,000 sa kanila ang nasentensiyahang mabilanggo at 1,000 ang ikinulong nang walang paglilitis. Pagkaraan ng 1989, nang pag-isahin ang Germany, noon lang nalaman ang tungkol sa kanila at sa mga pag-uusig sa kanila. Gaya ng sinabi ng istoryador na si Adriana Lotto, hindi lang mga lalaki ang pinag-usig—kahit mga babae rin. Karamihan sa mga babae ay ibinilanggo para hindi nila maturuan ang kanilang mga anak na tumangging magsundalo. Noong simula, noong 1933, napakalaki ng grupo nila (pangalawa sa mga babaeng Komunista) sa mga kampo, partikular na, sa kampong piitan sa Ravensbrück. Doon, nakilala sila dahil sa pagtanggi nilang gawin ang mga trabahong may kaugnayan sa digmaan (gaya ng pananahi ng uniporme ng mga sundalo o pagsusuplay ng mga gulay sa SS). Dahil dito, pinarusahan sila at ang ilan ay sinentensiyahan pa nga ng parusang kamatayan.

Maria Fausta Maternini

(Propesor ng Comparative Law of Religions sa University of Trieste)

Interesadong-interesado ako sa nakakalungkot at makabagbag-damdaming seremonya sa Risiera di San Sabba, kung saan ipinakita kung gaano kahalaga ang kuwento ng mga Saksi ni Jehova, na pinili pang mamatay kaysa itakwil ang kanilang pananampalataya. . . . Gaya noon, patuloy pa rin ang mga Saksi ni Jehova sa pagtuturo sa mga tao na maging mapagpayapa at magkaroon ng magandang kaugnayan sa iba. Nagpapasalamat ako na naimbitahan ako sa seremonyang ito, at gusto ko ring pasalamatan ang mga Saksi ni Jehova sa malinaw at mapuwersa nilang testimonya.

Marzio Pontone

(Abogado sa Turin)

Sa loob ng 25 taon, ipinagtanggol ko ang relihiyosong paniniwala ng mga Saksi ni Jehova sa mga korte ng militar at sa mga korte sibil sa Italy. Masasabi kong ang mga Saksi ay may tatlong magagandang katangian. Sila ay: (1) hindi nagbabago, (2) tapat, at (3) determinadong sumunod at magpahalaga sa mga bagay na para sa kanila ay utos ni Jehova. Isinakripisyo pa nga ng ilang Saksi ang kanilang buhay alang-alang sa pananampalataya nila, gaya ng ipinapakita ng “purple triangle.” Sa tingin ko, hindi pagmamalabis na sabihin na ang ilang Saksi ay talagang mga “martir dahil sa pananampalataya.” Nasasabi ko ang mga ito dahil naniniwala ako na dapat silang igalang, kahit ng mga gaya ko na iba ang relihiyon (Katoliko).

Guido Raimondi

(Dating presidente ng European Court of Human Rights)

Talagang nagpapasalamat ako sa mga nag-organisa ng mahalagang seremonyang ito bilang pag-alaala sa libo-libong Saksi ni Jehova na pinag-usig at pinahirapan ng malulupit na Nazi. Malaki ang utang na loob natin sa sakripisyo ng mga Saksi. Labis na naapektuhan ang lipunan sa kanilang paghihirap at malaki ang naiambag nito para maitatag ang European Union at ang European Court of Human Rights. . . . Dapat silang igalang at pasalamatan ng lahat ng taga-Europe.

Bruno Segre

(Abogado, mamamahayag, at nagtatag ng pahayagang L’Incontro sa Turin)

Nang magkaroon ng batas sa Italy tungkol sa pagkakaroon ng kalayaan na tumangging magsundalo dahil sa konsensiya, sinuportahan ko iyon. Dahil sa batas na iyon, naipagtanggol ko ang daan-daang kabataang Saksi ni Jehova sa mga korte ng militar sa Italy. Talagang humanga ako sa kanilang matibay na pananampalataya, na nakabatay sa katapatan, pagsasakripisyo sa sarili, at pagkakaisa.