•  Kutsal Kitabın cevabı

•  Bir bakire nasıl doğum yapabildi?

•  İsa’yı bakire birinin doğurması neden önemliydi?

•  Meryem hep bakire mi kaldı?

•  Meryem’in “Günahsız Doğumu” hakkındaki öğreti Kutsal Kitapla uyumlu mu?

•  Meryem hakkındaki görüşümüz ne olmalı?

 Kutsal Kitap, İsa’nın annesi Meryem’in bakireyken İsa’yı dünyaya getirerek eşsiz bir ayrıcalığa sahip olduğunu anlatır. Kutsal Kitap bu mucizeyi İşaya kitabında önceden bildirmiştir; sonra da Matta ve Luka İncillerinde bu sözlerin nasıl gerçekleştiğini anlatır.

 İşaya peygamber, Mesih’in doğumuyla ilgili şu sözleri kaleme aldı: “İşte! Kız gebe kalacak ve bir oğul doğuracak” (İşaya 7:14). İncil yazarı Matta, Tanrı ilhamıyla bu sözlerin Meryem’in İsa’ya hamile kalmasıyla gerçekleştiğini belirtti. Meryem’in mucizeyle hamile kaldığını söyledikten sonra Matta şunları ekledi: “Bütün bunlar aslında Yehova’nın, peygamberi aracılığıyla söylediği şu sözler yerine gelsin diye olmuştur: ‘İşte, kız a gebe kalıp bir oğul doğuracak ve onun adını İmmanuel koyacaklar.’ Bu da, ‘Tanrı Bizimledir’ anlamına gelir” (Matta 1:22, 23).

 İncil yazarı Luka da Meryem’in mucizevi şekilde hamile kalışını kaleme aldı. O şunları yazdı: ‘Cebrail melek, Tanrı tarafından Davut evinden Yusuf adındaki adamla nişanlı bir kıza gönderildi; kızın adı Meryem’di’ (Luka 1:26, 27). Meryem’in kendisi de bakire olduğunu söyledi. Mesih İsa’nın annesi olacağını duyunca Meryem şöyle dedi: “Nasıl olur? Benim hiçbir erkekle ilişkim olmadı ki!” (Luka 1:34).

 Meryem’in hamile kalmasını sağlayan kutsal ruh, yani Tanrı’nın etkin gücüydü (Matta 1:18). Meryem’e şunlar bildirildi: “Kutsal ruh senin üzerine gelecek, Yüceler Yücesinin gücü bir gölge gibi üzerinde olacak. Bu nedenle de, doğacak olana kutsal denecek. O, Tanrı’nın Oğlu olarak adlandırılacak” b (Luka 1:35). Tanrı bir mucizeyle İsa’nın yaşamını Meryem’in rahmine naklederek onun hamile kalmasını sağladı.

 İsa’nın kusurlu bir biyolojik babası yoktu. Tanrı İsa’nın yaşamını bakire bir kız olan Meryem’in rahmine naklederek ona kusursuz bir insan bedeni sağladı. Böylece İsa tüm insanlığı günah ve ölümden kurtarabilecekti (Yuhanna 3:16; İbraniler 10:5). Anlaşılan Tanrı’nın kutsal ruhu Meryem’in rahminde gelişen embriyoyu korudu ve kusurluluktan etkilenmesine izin vermedi (Luka 1:35).

 Böylece İsa Âdem’in günah işlemeden önceki durumuyla aynı durumda, yani kusursuz bir insan olarak doğdu. Kutsal Kitap İsa hakkında “O hiçbir günah işlemedi” der (1. Petrus 2:22). Kusursuz bir insan olan İsa, insanları ölüm ve günahın esaretinden kurtaracak fidyeyi ödeyebildi (1. Korintoslular 15:21, 22; 1. Timoteos 2:5, 6).

 Kutsal Kitap Meryem’in hayatı boyunca bakire kaldığını öğretmez. Aksine Meryem’in başka çocukları olduğunu gösterir (Matta 12:46; Markos 6:3; Luka 2:7; Yuhanna 7:5).

 Hayır, uyumlu değil. Bir Katolik ansiklopedisine göre Günahsız Doğum öğretisi, “Bakire Meryem’in en baştan, yani ana rahmine düştüğü andan itibaren İLK GÜNAHTAN uzak olduğu inancını savunur. Diğer insanlar günahtan etkilenmiş bir insan yapısını miras almıştır . . . . Fakat Meryem eşsiz bir LÜTUFLA korunmuş ve ilk günahtan hiç etkilenmemiştir.” c

 Bu sözlerin aksine Kutsal Kitapta Meryem’in ilk günahtan etkilenmediğine dair bir ifade bulunmaz (Mezmur 51:5; Romalılar 5:12). Aslında Meryem günahkâr olduğunu göstererek Musa Kanununun annelerden talep ettiği bir kefaret kurbanı sundu (Levioğulları 12:2-8; Luka 2:21-24). Aynı Katolik ansiklopedisi şöyle diyor: “Günahsız Doğum Kutsal Yazılarda açık şekilde öğretilmez . . . . Bu Kilisenin bir öğretisidir.”

 Meryem iman, itaat, alçakgönüllülük ve derin bir Tanrı sevgisi göstererek iyi bir örnek oluşturdu. O, örnek almamız gereken imanlı kişilerden biridir (İbraniler 6:12).

 İsa’nın annesi olarak eşsiz bir rolü olmasına rağmen Kutsal Kitap Meryem’e tapınmamız ya da dua etmemiz gerektiğini öğretmez. İsa annesine özel olarak dikkat çekip onu yüceltmedi ve takipçilerine de böyle bir şey yapmalarını söylemedi. Aslında İncil kayıtlarından ve Elçiler kitabındaki tek bir ayetten başka, Yeni Ahit olarak da bilinen Yunanca Kutsal Yazılarda yer alan diğer 22 kitapta Meryem’den hiç söz edilmez (Elçiler 1:14).

 Kutsal Yazılar Meryem’in birinci yüzyıldaki Hıristiyanlar tarafından özel bir hürmet gördüğü yönünde hiçbir kanıt içermez. Aksine Kutsal Kitap Hıristiyanlara sadece Tanrı’ya tapınmalarını söyler (Matta 4:10).