Yeni Güney Galler’in küçük bir kasabası olan Warialda’da büyüdüm. İnsanların çiftçilikle geçindiği bu kasabada koyun, sığır, tahıl ve küçük tarım ürünleri yetiştirilirdi. Kasabamız sakin ve suç oranının düşük olduğu bir yerdi.

On çocuktan en büyüğü olduğumdan 13 yaşındayken aileme destek olmak için çalışmaya başladım. Pek eğitim görmediğim için çiftliklerde çalışıyordum. 15 yaşına geldiğimde vahşi at terbiyecisi oldum.

Çiftlikte çalışmanın hem iyi hem de kötü yanları vardı. Yaptığım işten ve bulunduğum ortamdan çok zevk alıyordum. Geceleri kamp ateşinin yanında oturur, gökteki ay ve yıldızları izlerdim. Akşam rüzgârı etraftaki fundalıkların hoş kokusunu getirirdi. Tüm bu muhteşem şeylerin bir Yaratıcısı olmalı diye düşünürdüm. Diğer yandan çiftlik hayatının bazı zararlı etkilerine de maruz kalıyordum. Çevremdekiler genelde küfürlü konuşurdu ve çok sigara içerdi. Dolayısıyla sigara içmek ve küfürlü konuşmak kısa sürede hayatımın bir parçası haline geldi.

18 yaşına geldiğimde Sidney’e taşındım. Orduya katılmak istiyordum, fakat eğitimim yetersiz olduğu için kabul edilmedim. Ben de iş bulup bir yıl Sidney’de kaldım. Yehova’nın Şahitleriyle ilk kez o dönemde tanıştım ve onlarla bir ibadete katıldım. Orada duyduklarımdan hakikati bulduğumu hemen anladım.

Fakat kısa süre sonra eski işime geri dönmeye karar verdim ve Queensland eyaletinin Goondiwindi kasabasına yerleştim. Orada bir iş buldum ve evlendim. Ama ne yazık ki içkiye başladım.

İki oğlumuz oldu. Çocuklarımızın doğumundan sonra  geleceğimi ciddi şekilde düşünmeye başladım. Aklıma Yehova’nın Şahitlerinin ibadetine katıldığımda duyduklarım geldi ve bu konuda bir şeyler yapmaya karar verdim.

Gözcü Kulesi’nin eski bir sayısından Yehova’nın Şahitlerinin Avustralya bürosunun adresini buldum. Bana yardım etmeleri için bir mektup gönderdim. Bunun sonucunda çok kibar ve sevgi dolu bir Şahit beni ziyarete geldi. Kısa sürede Kutsal Kitabı onunla incelemeye başladım.

Kutsal Kitabı inceledikçe hayatımda büyük değişiklikler yapmam gerektiğini fark ettim. Özellikle de 2. Korintoslular 7:1 ayeti beni çok etkiledi: ‘Kendimizi bedeni kirleten her şeyden arındıralım.’

Sigarayı ve içkiyi bırakmaya karar verdim. Elbette bunu yapmak kolay değildi, çünkü bu alışkanlıklar uzun süredir hayatımın bir parçasıydı. Fakat Tanrı’yı memnun edecek bir yaşam sürmeye kararlıydım. Romalılar 12:2’deki ilkeyi uygulamaktan büyük yarar gördüm: “Artık bu ortamın kalıbına girmeyin. Bunun yerine, zihninizi yenileyerek tamamen değişin.” Alışkanlıklarımdan kurtulmak için düşünüş tarzımı değiştirmem gerektiğini anladım. Bu alışkanlıklara Tanrı’nın bakış açısından bakmayı öğrenmeliydim. Sonunda Yehova’nın yardımıyla sigarayı ve içkiyi bırakmayı başardım.

Fakat benim için en zoru küfürlü konuşmayı bırakmaktı. Kutsal Kitaptaki şu emri biliyordum: “Ağzınızdan hiçbir kötü söz çıkmasın” (Efesoslular 4:29). Yine de konuşma tarzımı düzeltmem pek kolay olmadı. İşaya 40:26’daki sözler üzerinde derin düşünmenin çok yararını gördüm. Yıldızlı göklerden söz eden bu ayet şunları diyor: “Başınızı kaldırıp göklere bakın. Bunları kim yarattı? Onları ordu halinde sayılarına göre çıkaran, her birini ismiyle çağıran O’dur. Muazzam gücü, etkin kuvveti sayesinde onlardan hiçbiri eksilmiyor.” Şunun farkına vardım: Eğer Tanrı gözlemlemekten büyük zevk aldığım bu uçsuz bucaksız evreni yaratacak güce sahipse, O’nu memnun etmek için hayatımda değişiklikler yapmama da mutlaka yardım edebilir. Bol bol dua ederek ve çok çaba harcayarak zamanla sözlerimi kontrol etmeyi öğrendim.

At terbiyecisiyken çalıştığım çiftliklerde etrafımda az kişi olurdu, dolayısıyla insanlarla sohbet etmeye pek fırsatım olmazdı. Fakat Yehova’nın Şahitlerinin ibadetlerinde aldığım eğitim sayesinde kendimi ifade etmeyi öğrendim. Ayrıca Tanrı’nın Krallığının iyi haberi hakkında insanlarla konuşmak üzere yeterli hale geldim (Matta 6:9, 10; 24:14).

Son birkaç yıldır cemaatimde ihtiyar olarak hizmet ediyorum. İman kardeşlerime elimden geldiği kadar yardım etmek benim için büyük bir onur. Ayrıca sevgili eşim ve çocuklarımla birlikte Yehova’ya hizmet etmeyi sahip olduğum en büyük nimet olarak görüyorum.

Çok az eğitim görmüş biri olmama rağmen, beni Sözüyle eğittiği için Yehova’ya minnettarım (İşaya 54:13). Özdeyişler 10:22 ayetinde yer alan şu sözlere tüm kalbimle inanıyorum: “Yehova’nın bereketi insanı zengin eder.” Ailece en büyük arzumuz Yehova Tanrı’yı daha yakından tanımak ve O’na sonsuza dek hizmet etmek.