Hâkimler 2:1-23

2  Yehova’nın meleği+ Gilgal’den+ Bohim’e+ gitti ve şöyle dedi: “Sizi Mısır’dan çıkardım ve atalarınıza yeminle vaat ettiğim topraklara getirdim.+ Ayrıca, ‘Sizinle yaptığım ahdi asla bozmayacağım.+  Siz de bu topraklarda yaşayanlarla antlaşma yapmayacaksınız.+ Onların sunaklarını yıkacaksınız’+ dedim. Ancak Benim sözümü dinlemediniz.+ Bunu neden yaptınız?+  Ben de buna karşılık diyorum ki, onları sizin önünüzden kovmayacağım, onlar size kapan olacak,+ tanrıları da size tuzak olacak.”+  Yehova’nın meleği sözlerini bitirince, tüm İsrailoğulları feryat edip ağlamaya başladı.+  Bu yüzden oraya Bohim* adını verdiler. Orada Yehova’ya kurban sundular.  Yeşu halkı göndermiş ve İsrailoğulları kendi paylarına düşen toprakları mülk edinmeye gitmişti.+  Yeşu’nun zamanını görmüş ve Yeşu’dan sonra da yaşamış olan ihtiyarlar döneminde İsrailoğulları Yehova’ya kulluk etmeye devam ettiler; bu ihtiyarlar Yehova’nın İsrail için yaptığı tüm büyük işleri görmüş kişilerdi.+  Ve Yehova’nın kulu Nun oğlu Yeşu yüz on yaşında öldü.+  Onu kendisine miras olarak verilen yerde, Efraim’in dağlık bölgesindeki Gaaş Dağının kuzeyinde,+ Timnat-heres’te+ gömdüler. 10  O neslin tümü ölüp atalarına katıldı;+ ve onların ardından Yehova’yı tanımayan, O’nun İsrail için yaptıklarını bilmeyen bir nesil yetişti.+ 11  İsrailoğulları Yehova’nın gözünde kötü olanı yaptılar+ ve Baallere tapındılar.+ 12  Böylece atalarını Mısır topraklarından çıkarmış olan Tanrıları Yehova’yı bıraktılar+ ve çevredeki milletlerin tanrılarının peşinden gittiler.+ Onların önünde eğildiler ve Yehova’yı öfkelendirdiler.+ 13  Yehova’yı bıraktılar, Baal’e ve Aştoret putlarına+ tapındılar. 14  Bu yüzden Yehova İsrail’e çok öfkelendi.+ Onları yağmacıların eline verdi, onlar da İsrailoğullarını yağmaladı.+ İsrailoğullarını çevrelerindeki düşmanların eline verdi;*+ artık düşmanlarına karşı koyamıyorlardı.+ 15  Yehova’nın onlara yemin ederek söylemiş olduğu gibi,+ gittikleri her yerde Yehova başlarına felaket getiriyordu;+ çünkü Yehova’nın eli onlara karşıydı. Büyük bir sıkıntı içindeydiler.+ 16  O zaman Yehova, İsrailoğullarını yağmacıların elinden kurtarmak+ için hâkimler+ çıkardı. 17  Fakat kendi hâkimlerini bile dinlemediler, başka ilahların+ peşinden gidip ahlaksızlık+ yaptılar ve onların önünde eğildiler. Yehova’nın emirlerine itaat eden atalarının yürüdüğü yoldan çabucak saptılar.+ Onlar gibi davranmadılar. 18  Yehova onlar için bir hâkim+ çıkardığı zaman ona destek olur ve hâkim yaşadığı sürece Yehova İsrailoğullarını düşmanlarının elinden kurtarırdı; çünkü onları sıkıştıran zalimlerin baskısı yüzünden inlediklerini duyduğunda+ Yehova onlara acırdı.+ 19  Ve hâkim öldüğü zaman, eski yollarına dönerlerdi; atalarından da beter davranır, başka tanrıların peşinden gidip onların önünde eğilirlerdi.+ Yaptıklarından vazgeçmez, inatçılık ederlerdi.+ 20  Sonunda Yehova İsrail’e çok öfkelendi+ ve şöyle dedi: “Mademki bu millet atalarıyla yaptığım ahdi+ çiğnedi ve sözümü dinlemedi,+ 21  Ben de Yeşu öldüğünde bu topraklarda bıraktığı milletlerden hiçbirini bir daha önlerinden kovmayacağım.+ 22  Çünkü ataları gibi Yehova’nın yolunda yürümeye devam edip etmeyeceklerini görmek üzere İsrail’i o milletlerle sınayacağım.”+ 23  Yehova o milletleri bu yüzden hemen kovmamış,+ Yeşu’nun eline vermeyerek o topraklarda bırakmıştı.

Dipnotlar

Hk 2:5 Anlamı, “Ağlayanlar”
Hk 2:14 Sözcük anlamıyla, “sattı.” 3:8; 4:2,9 ve 10:7 için de geçerli.