Йәһва гувачилири Худани һәм йеқинларни яхши көридиғанлиқтин, һәммә адәмләргә, шу җүмлидин бурун хуш хәвәргә қизиқишни көрсәтмигәнләргә, Муқәддәс китаптики хуш хәвәрни йәткүзүшкә бәк хошал (Мәтта 22:37—39). Худаға болған меһир-муһәббәт бизни Әйсаниң «асаслиқ гувалиқ» бериш буйруғиға бойсунушқа дәвәт қилиду (Әлчиләр 10:42; Йоһанниң 1-хети 5:3). Шуңа биз қедимда яшиған пәйғәмбәрләрдәк бу хәвәр билән адәмләргә пат-пат келимиз (Йәрәмия 25:4). Йеқинлиримизни яхши көргәнликтин, биз «Падишалиқ һәққидики мошу хуш хәвәрни» барлиқ адәмләргә, һәтта бурун қизиқишни көрсәтмигәнләргиму, йәткүзүшкә тиришимиз (Мәтта 24:14).

 Бурун инкас қайтурмиған адәмләр бар җайларға йәнә кәлгәндә, сәмимий қизиқидиғанларни пат-пат учраштуримиз. Буниң үч сәвәви бар:

•   Адәмләр көчиду.

•   Өйдики башқа адәмләр хуш хәвәргә қизиқиши мүмкин.

•   Адәмләр өзгириду. Дуниядики вақиәләр яки шәхсий вәзийәтләрниң өзгириши бәзи адәмләрни «өзиниң роһий еһтияҗлирини чүшинишкә» вә хуш хәвәргә қизиқишқа үндәйду (Мәтта 5:3). Һәтта бизгә қарши чиқидиғанларниң жүригидә, әлчи Паулниңкидәк, өзгиришләр йүз бериши мүмкин (Тимотийға 1-хәт 1:13).

 Амма, биз һечкимни хуш хәвәрни қобул қилишқа мәҗбурлимаймиз (Петрусниң 1-хети 3:15). Әксичә, һәрбир адәм ибадәткә тегишлик өзи шәхсий қарар қилиши керәк дәп һесаплаймиз (Қанун шәрһи 30:19, 20).