Юҳанно олган ваҳий 4:1–11
4 Шундан сўнг бир қараган эдим, осмонда очиқ бир эшикни кўрдим. Илгари ҳам эшитган карнайга ўхшаш бир овозни эшитдим. У менга: «Бу ёққа чиқ, сенга юз берадиган воқеаларни кўрсатаман»,— деди.
2 Шу заҳоти мен муқаддас руҳ таъсирида қолиб, самода бир тахт турганини ва унда бир шахс ўтирганини кўрдим+.
3 Ўтирган шахснинг кўриниши яшма+ ва сердолик тоши* каби эди. Тахти атрофида эса зумрадга ўхшаш бир камалак бор эди+.
4 Тахт атрофида 24 та тахт турар ва уларда оқ либос кийган, бошларида олтин тожлари бор 24 та оқсоқол+ ўтирарди.
5 Тахтдан чақмоқ чақиб+, момақалдироқ гулдураб, овозлар чиқарди+. Тахт олдида еттита ёниб турган мойчироқ бор бўлиб, улар Тангрининг еттита руҳини англатади+.
6 Яна тахтнинг олдида ойнага ўхшаган биллурдай денгизни+ кўрдим.
Тахтнинг ўртасию атрофларида тўртта жонзот бор бўлиб+, уларнинг олди ва орқаси кўзлар билан қопланганди.
7 Биринчи жонзот шерга+, иккинчиси буқага+, учинчи жонзотнинг+ юзи инсонникига, тўртинчи жонзот+ эса учаётган бургутга ўхшарди+.
8 Тўртала жонзотнинг ҳар бирида олтитадан қанот бор бўлиб, ичин-ташин, ҳар тарафлама кўзлар билан қопланган эди+. Улар кечаю кундуз тинмай ушбу сўзларни айтишмоқда: «Ўтмишда бўлган, ҳозир бор ва келажакда бор бўладиган Қодир Аллоҳ+ Яҳова* муқаддас, муқаддас, муқаддасдир»+.
9 Ушбу жонзотлар тахтда Ўтирган, абадулабад Яшовчига+ ҳар сафар шон-шараф ва шукроналар айтишганда,
10 24 та оқсоқол+ тахтда Ўтирганнинг олдида тиз чўкиб, абадулабад Яшовчига тиз чўкиб сажда қилишарди ва тожларини тахт олдида отиб юбориб, шундай дейишарди:
11 «Эй Аллоҳимиз Яҳова*, Сен шон-шараф+ ва куч-қудратни+ эгаллашга лойиқсан, чунки Сен бутун борлиқни яратдинг+ ва ҳамма нарса Сенинг ироданг ила яратилган ва мавжуддир».
