1

• Самария билан Қуддусга қарши ҳукм (1–16)

  • Содир этилган гуноҳлар ва жиноят муаммоларга сабаб бўлди (5)

2

• Золимлар ҳолига вой! (1–11)

• Худо Исроилни яна бирга йиғади (12, 13)

  • Одам кўплигидан юртда шовқин-сурон бўлади (12)

  3

• Йўлбошчилар ва пайғамбарларнинг қилмишлари фош этилади (1–12)

  • Яҳованинг руҳи туфайли Михо кучга тўлади (8)

  • Руҳонийлар ҳақ эвазига таълим беради (11)

  • Қуддус харобага айланади (12)

4

• Яҳованинг тоғи юксалади (1–5)

  • Қиличлар омочга айлантирилади (3)

  • Худойимиз Яҳовага итоат этамиз (5)

• Қайта тикланган Сион мустаҳкам бўлади (6–13)

5

• Ҳукмдор бутун ер юзида буюк бўлади (1–6)

  • Ҳукмдор Байтлаҳмдан чиқади (2)

• Омон қолганлар шудринг ва шер каби бўлади (7–9)

• Юрт тозаланади (10–15)

6

• Яҳованинг Исроилга қарши даъвоси (1–5)

• Яҳова нима талаб қиляпти? (6–8)

  • Адолатли, садоқатли, камтар (8)

• Исроилнинг гуноҳи ва жазоси (9–16)

7

• Исроилнинг маънавий аҳволи (1–6)

  • Одамнинг душманлари — ўз уйидагилари (6)

• «Сабр билан кутаман» (7)

• Аллоҳнинг халқи оқланади (8–13)

• Михонинг ибодати ва Тангрига айтган мақтови (14–20)

  • Яҳованинг жавоби (15–17)

  • Яҳовага ўхшаш Худо борми?! (18)